Nederland......

Het schilderij waarop Pim Fortuyn met zijn hondjes Carla en Kenneth staat afgebeeld, is zaterdag op de veiling van de inboedel van de politicus voor 41.000 euro verkocht.
Dit is Nederland. Een schilderij waarop die afzichtelijke blaaskaak staat afgebeeld met twee enge hondjes - 3 x eng dus - voor € 41.000.- aan de man gebracht. Wat zijn het voor mensen die de hele dag tegen die lelijke harses willen aankijken?
Een onderzoek van Interview-NSS wees uit dat 5 jaar na de dood van Pim Fortuyn een kwart van de bevolking nog op hem zou stemmen als hij nu nog in leven zou zijn, meer dan 40% vindt dat de politiek een nieuwe Fortuyn nodig heeft. Uit het onderzoek blijkt verder dat hij gezien wordt als een goed redenaar (57%), iemand met het vermogen om onlustgevoelens stem te geven (37%), relnicht (15%), vreemdelingenhater (10%) en ruziemaker (10%).
6 mei 2002 was voor ons wél een fijne dag....

Schijtlijster

Je hebt journalisten en journalisten en dan zijn er nog journalisten die de 'titel' niet mogen dragen en dat zou verboden moeten worden maar ja, wie gaat dat verbieden? Het is een zgn. vrij beroep met als gevolg dat er talloze minkukels rondlopen die tot die laatste categorie behoren. Dat stel lieden heeft nog nooit gehoord van wie, wat, waar, wanneer, waarom en hoe (de vijf W's) en schrijven dus maar raak. Leesvoer voor ongeletterden.
Een van die stompzinnige 'journalisten' is B. Hulzebos die voor het Dagblad van het Noorden zo nu en dan een artikel mag schrijven. Gaat het de ene keer over de zelfdoding van Hulzebos Sr. (wie interesseert dat eigenlijk?), de andere keer gooit onze Bram er een stukkie tegen aan over waterschappen, pijpleidingen, off-shore gedoe en meer van die nietwetenswaardige onzin. Nog stompzinniger is "een meeslepend verhaal over leven en dood, paarden en mensen, liefde, seks en hogere machten". Wat een drukte. De man moet natuurlijk zien dat-ie brood op de plank krijgt voor een vrouw - hoe bestaat het! - en twee kinderen. Twee nieuwgebakken Hulzebosjes. Heb er meelij mee. Maar goed, het gaat hier niet over het broedsel van Brammetje maar over de wijze waarop hij Amens in de armen is gevlogen. De stommerd. Er verscheen in maart 2009 een artikel over de SMK! dat overduidelijk werd gedicteerd door de patiënt der patiënten. Bram besloot 'ns te bellen om aan te kondigen dat-ie van plan was over de SMK! te schrijven en dat vinden wij natuurlijk prima, geachte lezer. Maar verder dan roddel, viezigheid en achterklap is onze Bram niet gekomen. Ook in zijn tweede artikel ging deze ultieme remedie tegen de liefde enthousiast verder en weer was duidelijk dat Amens hem had voorzien van de meest krankzinnige verhalen (u weet nu zo langzamerhand wel dat haar opzet zelf uit beeld te blijven het motief was, dat dit 'uit beeld blijven' is uitgelopen tot een verplichte opname in een gekkenhuis, geeft bij de oplettende lezer weer met welk type zielepoot we hebben te maken. Ze is wél uit beeld dus dat klopt Godzijdank) die hij vervolgens gretig aan zijn toetsenbord toevertrouwde. Zoals gezegd: roddel en achterklap. Natuurlijk ben ik niet ingegaan op zijn uitnodiging want met dat soort 'journalisten' wil ik geen fractie van een seconde praten. Dat is verspilde tijd en bovendien is de man zo aartslelijk dat je tegenover die tronie absoluut niet wilt plaatsnemen. Je zou je dood schamen om met deze knakker gezien te worden. Bah! Onze Bram zag nu kans zijn vitriool over de SMK! en mij uit te gieten en dat moet welhaast tot een orgasme hebben geleid; wat zal-ie er van hebben genoten om eindelijk de jaren opgekropte weerzin te kunnen gebruiken, heerlijk! In zijn rimpelloze bestaan moet het een welkome afleiding zijn geweest om in het door Amens geregisseerde spektakel een hoofdrol te kunnen spelen. Thuisgekomen heeft de fluim dadelijk z'n vrouw een fikse beurt gegeven want hij was zo geil als een olijf (met dank aan Koenraad Goudeseune), er zijn boze tongen die beweren dat ze heeft gebruld als een vrouwelijke ijsbeer. Die hebben trouwens een klein penisje dus als de ware aard van Bram ooit boven komt drijven, dan heeft-ie nog iets om op te sabbelen.
Zoals gezegd was onze Bram razend enthousiast en werd met de dag enthousiaster. Nu denkt u dat dit niet kan maar geloof me, de lelijkerd raakte oververhit. Hij belde rond, schreef berichten aan wie het maar wilde ontvangen en voelde zich een hele piet. Gelukkig maar. Ondertussen sijpelden de verhalen binnen over het wanbeleid van Amens en de enorme schulden die ze had veroorzaakt. Ze probeerde uit alle macht de boel naar ons door te schuiven maar dat wou maar niet lukken. In plaats dat onze 'journalist' wakker werd geschud en bij zichzelf te rade ging, wist hij van geen ophouden. Hij reisde naar Volendam om met de redactie van Opgelicht! een voorproefje te bekijken van het veelbesproken programma waarin men de verkeerde persoon liet optreden. Niet ik had in dat programma moeten verschijnen maar Amens. Dat heeft inmiddels iedereen wel door maar het feit blijft dat de ellende die dit met zich meebracht, niet te overzien was. Talloze mensen informeerden naar de SMK!, hoe het ging en gaat en wat nu en waarom en daarop talloos veel varianten. Je probeert vanzelfsprekend in alle rust uit te leggen wie de individuen zijn die dit op touw hebben gezet en wie de kar trok om het zover te laten komen. Maar behalve vragen en nog 'ns vragen, kwamen er ook steunbetuigingen waaronder die van de directeur van een grote schouwburg in het zuiden des lands die ons een hart onder de riem stak door ondermeer te schrijven dat hij "in gedachten bij ons was", een zin die u wellicht verwacht tijdens de koffie na afloop van een crematie maar hier werkte-ie ook uitmuntend. Aardige man, beschaafd en een persoon die zich niet van de wijs laat brengen door een 2-tal artikelen van een flutjournalist. Hij raadde ons aan intensief tegengas te geven om te bewerkstelligen dat de SMK! 'op de kaart' blijft en ik kan u tot mijn grote vreugde meedelen dat dit het geval is. Er staat een kamermuziekfestival op de rol dat zich overigens niet afspeelt in het gebied waarin wij wonen maar in een land ten oosten van het onze.
U zult hierover binnenkort meer horen. Zeker is dat er een befaamd strijkkwartet komt spelen tesamen met een grote vriend van ons en reken maar dat er sprake zal zijn van gedenkwaardige uitvoeringen.
Het festival wordt voor de eerste keer georganiseerd en duurt maar liefst zes dagen. De eerste 'aflevering' is in augustus 2010 en voorbereidingen hiervoor zijn in volle gang. U begrijpt dat de PR en overige zaken niet weer worden uitbesteed. Daarvan zijn we genezen. Met dank aan de Heer.
Vrees niet, want Ik ben met u; zie niet angstig rond, want Ik ben uw God. Ik sterk u, ook help Ik u, ook ondersteun Ik u, met mijn heilreiken rechterhand.
Zo, nu hoort u het's een keer van een ander.

Jan Lukas

Jan Lukas Zelenka, later Jan Dismas Zelenka (1679-1745), was een tijdgenoot van Bach en Händel maar dat is aan zijn muziek niet of nauwelijks te horen. En als dit dan soms wel het geval is, dan neigt het eerder naar Händel dan naar de Grote Meester. Wat opvalt aan de muziek van deze componist uit Tsjechië is dat er veel blaasinstrumenten worden gebruikt zoals bijvoorbeeld de bassoon (fagot)die veelvuldig 'opduikt' in de Capriccios en Trio Sonates. Dit is ongelooflijk plezierige muziek en dan met name CD nr. III (van de vijf) waarop de Camerata Bern o.l.v Alexander van Wijnkoop de Sinfonia a 8 concertanti uitvoeren met de oude reus Heinz Holliger (hobo) die zich onderscheidt van andere hoboïsten door zijn enorme virtuositeit (Wikipedia). Op dezelfde pagina is te lezen dat de Triosonates van Jan Dismas Zelenka "aanbevelenswaardige opnamen zijn" en dat kunnen we van harte onderschrijven!

Sanguinisch en Cholerisch

Neen dit zijn geen diseases, hoe komt u daar nu toch bij? Waarom altijd zo negatief beste lezer, dat valt me de laatste tijd vaker op. Ik hou heus wel van u, dat is het punt niet, maar dat negatieve gedoe begint me wel 'ns de keel uit te hangen. Neem een voorbeeld aan mij, monter en opgewekt, altijd 'in' voor een grapje, kwinkslagje hier en een dijenkletsertje daar, kortom, niets aan de handa Halleluja! Neem het leven toch wat luchtiger, geniet er toch van. Natuurlijk zijn er ellendelingen die u plagen, uw bestaan proberen te vergallen, leugens verspreiden en het liefst zien dat uw kist verpulvert tot as (incl. uzelve) maar dat is toch geen reden, lieve geachte lezer, dat u op dit ondermaanse rondloopt als een gefrustreerde idioot? Of wel dan soms, mooie zin: of wel dan soms...
Neen, u moet stoppen met dat gekreun en gesteun want dat interesseert geen mens. Jammer maar waar. En het lijdt tot niets. Stel u nou toch 'ns voor dat u in een inrichting zit waar men met man & macht tracht u te genezen van een ernstige psychische aandoening...dat is toch vreselijk. Amens hoopt natuurlijk dat ze straks weer los mag lopen - hoop houdt de mens immers op de been - maar dat kan, zo hoorde ik recentelijk, wel een poosje duren. Krankzinnigheid kost geld, veel geld maar daar is ze voor verzekerd, laten we daar maar van uit gaan. En anders kan ze toch bij een van die rijke vriendjes van'r aankloppen of zouden die nu 'niet thuis' geven? Je weet het niet. Ik herinner me nog dat we naar een makelaar reden hier in onze mooie stad waar Amens een goed-gevulde enveloppe met flappen haalde en die achteloos op de achterbank van heur auto wierp. "Bemiddelingsflapjes" zei ze er quasi nonchalant bij en dat is best grappig, vindt u niet? Je zet een appartementencomplex in Spanje op je naam en beurt, als de duistere transactie is geregeld, met een voldaan gevoel de centjes. En geen haan die er naar kraait. U dient dit dus ook niet verder te vertellen want dat doen OSM niet. Maar het gaf haar wel ruimte om de daarop volgende maanden weer de Grand Madame uit te hangen en dat doet (deed moet ik eigenlijk zeggen want in een instituut voor gekken hebben ze je onmiddellijk door) ze met verve want haar mate van geliefdheid hing er van af en dan wil je wel eens wat extra's doen, toch? Klein snuffeltje er bij, stukje zalm waar ze zo dol op was (hoe zou de catering in dat instituut zijn? vraag ik me af) en wegspoelen met een mooie Chablis. Denk niet dat er in het instituut waar ze verblijft een goed gevuld wijnrek is, eerder een behoorlijke hoeveelheid ketamine. Moet ze maar niet in vloeibare vorm innemen vanwege de zeer dodelijke effecten. Je kunt er een paard mee omleggen. En ik ben dol op paarden want die zijn heel erg lief. De keuze is dus snel gemaakt.
PS:. Er komt zojuist het bericht binnen dat de Engelse componist Maxwell Davies een opera gaat schrijven over fraude. Misschien dat Amens de hoofrol voor haar rekening kan nemen. 'k Zal het eens voorstellen.

Rita's vriend

Die Mark Doorn, 'medewerker' aan het programma Tros-Opgelicht!, beweerde dat ik 'zomaar' een recital in Amsterdam had afgezegd dat Jeremy Menuhin zou geven op zaterdag 18 april 2009. Dit is een aperte leugen (van de velen uit die volgevreten strot van deze padjepejer) want Menuhin wilde zelf niet. Waar de man uiteindelijk wenst op te treden is aan hem en aan niemand anders. Oordeel zelf (email van 1 april '09):
Dear Mr. Doorn,
It seemed to me abundantly clear from your first email that the best decision was to cancel.
I am grateful that you informed me of the sad state of affairs and thus gave me the chance to cancel.
This is what I assumed you would have preferred, rather than going ahead with the situation as it is.
I certainly do not want to give a concert under such circumstances (few tickets sold, uncertain fee, bad feelings).
Yours sincerely,
Jeremy Menuhin

Deze Doorn is een opportunist pur sang. De man is een charlatan die over de rug van anderen z'n portemonnee vult. Honoraria aan de optredende musici in het Bethaniënklooster in Amsterdam waar hij tot voor kort de programmering deed, werden tot een minimum beperkt met als motief "dat ze blij mochten zijn op te treden" en dat waren de meeste uitvoerenden wellicht maar de verhalen over de werkwijze van deze padjepejer zijn niet van de lucht. Het is aan te nemen dat hij een sponsor had gevonden voor het recital van Menuhin maar werd hem door die puisterige neus geboord toen de pianist meedeelde dat hij niet zou komen spelen. Pech voor Doorn want die vult graag zijn zakken zonder daar ook maar iets voor gedaan te hebben.
Hij is betrokken bij de partij met 0 zetels en dan weet u wel, geliefde lezer, waar we het over hebben. Een uitgesproken rechtse rakker van het slechtste soort - jaja, je hebt dat spul in soorten en maten - en bovendien een walg uit de A-categorie. Dat deze uitgesproken prick zijn gal mocht spuwen in dat inmiddels u bekende programma (o.l.v. Amens), heeft hij ongetwijfeld fantastisch gevonden want "in beeld zijn" is voor deze fluim welhaast een orgasme. Niet dat-ie dit laatste veel zal hebben want z'n uiterlijk is een remedie tegen de liefde. Er wordt een procedure aangespannen tegen Doorn en alle andere 'betrokkenen' die met hun stinkende leugens en achterklap geprobeerd hebben schrijver dezes de vernieling in te helpen. Dat is niet gelukt, wat wél gelukt is dat m'n afkeer van dit soort lieden een bevestiging kreeg en mij in de gelegenheid stelt adequaat te reageren. En zo zal geschieden...
Diezelfde Doorn schrijft in een 'nieuwsbrief': Ik heb u altijd met zeer veel plezier ontvangen en ben stiekem wel een beetje trots op wat we de afgelopen jaren hebben bereikt. Ik denk dat Het Bethaniënklooster één van de meest toonaangevende kamermuziekpodia van Nederland is geworden, en dat hebben we dus te danken aan deze bal.
Een afgevallen kloon van Doorn is Erik Jansen, stoffenhandelaar hier ter stede: daSarto het bedrijf. Jansen reist twee keer per kwartaal naar Thailand, geniet daar van zijn escapades - inderdaad u raadt het al - en koopt terloops nog een aantal ter plekke geproduceerde kostuums (€ 65.- per stuk) om ze hier vervolgens voor € 500.- aan de man te brengen. Slim?....tuurlijk!
Deze wandelende tak beweerde in het programma dat er een samenwerking tussen daSarto en de SMK! door mij werd afgeblazen en hoe vreselijk hij dat allemaal had gevonden. Ah gossie, de man had er echt onder geleden maar dat komt waarschijnlijk omdat hij een kostuumpje voor de wat klein uitgevallen Colin Carr had gemaakt
in het kader van een 'sponsorbijdrage', maar daar zou het dan ook bij blijven. De planning was op 21 maart van dit jaar een concert te organiseren waar zowel Jeremy Menuhin en Colin Carr zouden optreden onder auspiciën van daSarto maar de langwerpige idioot was niet van plan de boel te financieren. Sterker nog: hij wilde t.z.t. 100 kaarten kopen voor de gereduceerde prijs van € 10.-- voor vrienden en relaties, verder mocht niet één potentiele sponsor in beeld verschijnen want het moest een "daSarto-feestje" worden en ik moest zorgdragen voor het werk en het bijkomstige geregel. Toen ik door kreeg - te laat! - waar de man naar toe wilde, wist ik Godzijdank de boel af te blazen want hier was sprake van manipulatie. Hij achteroverleunend in die knokige kolenschoppen van 'm gniffelend en de SMK! met de verantwoordelijkheid opschepen. Neen, gaan we niet doen.
Plezierig voor hem dat Amens in z'n leven kwam en vertelde over de hetze die ze van plan was te starten. Koren op de mallemolen van onze afzichtelijke kleermaker. Kon-ie ook eens uitpakken en noemde mij een schizofrene oplichter. Laat de man kletsen, lullen, blèren of-wat-dan-ook-maar. Amens heeft haar werk goed gedaan, perfect voorbereid en uiteindelijk hebben haar volgers een probleem. Hadden ze er maar niet in moeten trappen. Toch blijft het me verbazen hoe het mogelijk is, ik schreef het reeds eerder, dat een sujet als Amens het notabene voor mekaar krijgt om te doen wat ze deed. Dat ze deze lieden voor haar karretje spande is niet zo verbazingwekkend, soort zoekt soort immers, dat er een lokaal dagblad intrapte kan ik me nog indenken want dat vijfderang journalistje moet ook wat te eten hebben, maar dat er een TV-programma medewerking verleende zonder ook maar iets bij de SMK! of mij te verifiëren, is een gotspe.
Erik Jansen is het klassieke voorbeeld van iemand die altijd zal zorgen, altijd, voor een dubbeltje op de eerste rang te zitten. Tuig van de richel is het, niet(s) meer!

Maar de allergrootste is....

De tien meest beroerde ooit....

Op 1: Dmitri Sjostakovitsj
Op 2: Ástor Piazzolla
Op 3: Robert Schumann, die gek!
Op 4: Heitor Villa-Lobos
Op 5: Frank Martin ("If you want to write the biography, first of all kill my widow"
op 6: Louis Andriessen
Op 7: Willem van Otterloo (jatwerk)
Op 8: Simeon ten Holt (idem)
Op 9: Andrew Lloyd Webber
Op 10: Jacob Ter Veldmuis

Panta rhei

Twee keer hetzelfde: never! werd vanmiddag weer geconfronteerd met de 'affaire Visser' omdat haar ex-vriend (verstandige jongen...), u weet wel die blazer, van z'n fiets stapte om wat saillante details over Amens te vertellen. Ongevraagd. Het blijkt dat Amens heeft getracht haar medewerking aan dat populistische programma te cancelen maar men ging daarmee niet akkoord want de uitzending stond gepland en er kon niet meer in worden gesneden. De klojo's. Maar het kost natuurlijk ook een paar centen om met z'n drieën in een gedeeltelijk geblindeerde stationcar naar hier te tuffen, een reportage te maken en op kosten van die walgelijke omroep een hapje te eten na alle drukke werkzaamheden. En dan ontvangt men opeens een bericht van een participant annex patiënt die op het laatste moment meedeelt dat ze haar bijdrage toch maar liever niet in dat programma ziet. Ja, daar trapt dat geteisem uit Volendam natuurlijk niet in. Het is veel te lekker om voor de grote massa troep te produceren want dat vindt die massa heerlijk. Laat dat ook vooral zo blijven, in Godsnaam, laat dat zo blijven. Hek er omheen en verder niet mee bemoeien.
Maar u moet toch beamen dat het op z'n minst opmerkelijk is dat de 'hetzer' op het laatste moment op haar schreden wilde terugkeren. Is ook al weer niet gelukt en dat is prima zo. We gaan er nu maar van uit dat de blazer de waarheid spreekt want anders is het straks bij de rechter een beetje lullig wanneer hij z'n woorden herroept. Hij speelt een stuk voor klarinet en na afloop beweert de man dat-ie niet heeft gespeeld. Dat had-ie beter het instrument in z'n Franse reet kunnen steken want zo plezierig is het geluid nou ook weer niet. De eigenlijke geluidsproductie vindt plaats in het mondstuk dus de reetpartij dient er buiten te blijven. Maar ja, Fransen zijn vreemde mensen dus je weet niet wat er in zo'n man omgaat. Misschien speelt-ie behalve klarinet ook wel onder één en hetzelfde hoedje met Amens. De buitenwereld denkt dat-ie dit sujet een schop heeft gegeven - en terecht - terwijl ze ondertussen heerlijk liggen te knuffelen met zijn klarinet in het midden.
In de affaire Visser neem ik vrijwel niemand (meer) serieus tot het tegendeel is aangetoond. Sommigen raken er moeilijk van doordrongen dat we hier hebben te maken met een pathologische leugenaar en bovenal een raszuivere oplichter die het notabene is gelukt, ik herhaal het volgaarne vele malen, om haar stinkende shit op ons bord te leggen. Maar dat is al enige tijd voorbij, we hebben het verwijderd, we hebben van ons laten horen en we gaan in de onvermijdelijke tegenaanval. Dat is niet 'leuk' voor Amens en alle betrokkenen maar dan dient men te beseffen dat de hetze die onder haar regie is gevoerd, van een walgelijkheid is die niet valt te beschrijven. Dat je de schurft aan iets of iemand hebt is voorstelbaar, dat je desnoods een vette roddel gaat lopen verkondigen kan ik me ook nog wel iets bij voorstellen, maar dat je heel doelgericht een lastercampagne begint en met je wiebelende achterwerk het zover weet te krijgen dat elk & een er met beide ogen intrapt (letterlijk én figuurlijk), is aan geen redelijk denkend mens uit te leggen. En nu wordt dus beweerd dat Amens 'op het laatste moment' zich wilde terug trekken als "medewerker" aan Tros-Opgelicht!....gelooft u het?
Hoe dan ook: nu is de beurt aan ons en voor mijn 'tegengas' heb ik geen vijfderang journalistje nodig en zéker geen ranzig TV-programma.
Wordt vervolgd...en dan te weten dat dit nog maar het begin is.

Faber quisque fortunae suae

Ja wat is geluk? ik zou het niet weten, u wel hoog-geachte lezer? Ik bedoel, dat is toch voor iedereen anders zeg maar. De een is gelukkig en tevree wanneer er een koud pilsje wordt geserveerd door het 'vrouwtje' na een dag hard werken, verder is dat huwelijk al jaren waardeloos, neuken doen ze ook al niet meer maar hij zal en moet z'n pilsje hebben wanneer-ie thuis komt. Hij zit in de bouw, waarschijnlijk niet lang meer als je de berichten mag geloven, en zij speelde vroeger de hoer. Maar dat is al weer zo lang geleden...mijn God, waar hebben we het over. Er zou geen man meer zijn die nu nog geïnteresseerd is om geld neer te tellen voor die ouwe theemuts, maar ze heeft ongetwijfeld haar 'mooie jaren' gehad voorzover dat natuurlijk kan bij dat soort mensen want helemaal afleren doen ze het nooit. En 'mooie jaren' hebben ze nu, deels in die walgelijk ingerichte woning en deels op de camping. Het huis staat vol protserige en blinkende kitsch, het doet je pijn aan de ogen. Dat er zoiets als wansmaak bestaat, dat weten u en ik wel met onze fijnbesnaarde zintuigen, maar dat dit dergelijke vormen aanneemt dat weten we nu weer net niet. Geloof me, het is waar. Die lui eten ook, hoe zal ik het zeggen, anders. Meurende slavinken in merkloze margarine gebakken, tegen de verrotting 'aanliggende' pipers en een toetje die je je kat nog niet zou durven voorzetten. U raadt het al, ik werd uitgenodigd aan tafel (zeil!) en zag met een doodschrik het kennelijk reeds drie weken geleden bereide voedsel staan. Bah. Maar wat moet je? veinzen dat je beroerd bent heb ik al een paar keer gedaan dus daar trappen ze niet meer in helaas, zeggen dat ik vroeger mishandeld ben en onmiddellijk naar een hulpverlener moet werkt ook al niet meer want ik ben al -tig keer afgevoerd in overspannen toestand, dan maar een act met in de hoofdrol een op handen zijnde hartstoornis maar die is zo moeilijk in scène te zetten, dat ik daar maar van afzag. Dan maar meurende slavinken, tot pap gekookte bloemkool met een smerig sausje en tenslotte een bekertje met snot van € 0.27 per stuk. Ze waren in de aanbieding want moeder-de-vrouw had een 'treetje' gekocht voor als de kleinkinderen komen. Die kunnen dan na het eten rechtsreeks naar het hospitaal want hier is sprake van een delict. Dit zet je een hongerde Igbo nog niet voor z'n ranke neus.....
Met moeite en vooral pijn in de kiezen at ik het plastic bord leeg, nog even met een stukje aardappel het restantje vet deppen, liet ik achterwege want dat was inmiddels gestold zoals kaarsvet. Ziet u het? kunt u zich voorstellen hoe groot de kwelling is dat je zit te eten terwijl bij iedere hap je maag opspeelt en je het liefst naar het toilet (septic) wilt rennen. Ook al zo'n ramp die plastic mini-badkuip onder je onschuldige billen.
Geluk zit in kleine dingen. Mijn vriendje Oskar van school halen, pannenkoeken maken en daarna weer naar z'n moeder brengen, die hysterica. Zijn mama komt uit een land waar biertenten worden gemaakt waar 3000 mensen kunnen zuipen tot ze er bij neervallen. En dat dan 10 dagen achtereen of i.d. Het land bracht grote schrijvers en componisten voort maar daar heeft moederlief kennelijk nooit notie van genomen want ze denkt dat Johann Sebastiaan Bach uit Oostenrijk komt en Richard Wagner uit Finland. Moeilijk lullen met zo iemand. Hoe ze ooit aan een intelligente man als de vader van Oskar is aangelopen, is voor velen een raadsel. 't Zullen de hormonen wel zijn geweest. Voordeel is dat de schilder zijn genen doorgaf aan mijn kostbare vriendje want ook het manneke is slim. Op 5-jarige leeftijd al kunnen 'bomen' over fossielen is frappant. En dat heeft hij het niet over zijn moeder maar dat had u al door, toch?

Anton Eberl

De naam heeft u vast nog nooit gehoord. Bent u een muziekkenner beste lezer? of beperkt uw belangstelling voor (klassieke-)muziek zich tot de 'highlights'. Dat is dan verdomd jammer want Eberl schreef schitterende symfonieën (het zijn er slechts drie) die helaas alle drie aan Mozart werden toegeschreven en zelfs onder die naam in druk verschenen. Ook de pianowerken van deze Oostenrijkse componist (1765-1807) werden uitgebracht onder Mozarts naam. Tweemaal protesteerde Eberl openlijk tegen de uitgever, tegen dit misbruik van zijn werk en misbruik van Mozarts naam, in 1798 en in 1805.
Het is geweldig dat Concerto Köln de drie symfonieën heeft opgenomen en op een Cd heeft uitgebracht. Prachtig heldere opnamen, een meer dan enthousiast ensemble-spel en bovendien indrukwekkend uitgevoerd. Dit zijn stuk voor stuk topmusici en dat is te horen: het knettert de boxen uit en je hoort dat men 'gemotiveerd' was om deze vergeten muziek uit te voeren. Deze Cd is van het begin tot het eind geweldig en verdient een dikke vette tien.
Proficiat Concerto Köln!

Was mir behagt, ist nur die muntre Jagd

Ik had van de week mevrouw Zrour aan de feun. Beetje moeilijke naam om uit te spreken, ze vertelde dat je Zerour moet zeggen maar ja, die e staat er niet dus waarom zou je die dan uitspreken? Dus heb ik besloten 'gewoon' Zrour te zeggen want iets dat er niet staat, ga ik ook niet uitspreken, Hebt u 'm? Men zegt toch ook broer i.p.v. beroer. We hebben een levendige taal, toegegeven, maar al té is ook niet goed. Maar goed, mevrouw Zrour vertelde dat er in januari van dit door God gegeven jaar een paginagrote advertentie werd geplaatst in een blad dat Klassieke Zaken heet. Een wervende tekst als begeleiding bij de afgedrukte foto's van Yehudi Menuhin en natuurlijk vermelding dat zijn zoon, de altijd even onberispelijk geklede en op-en-top gentleman Jeremy Menuhin, twee recitals zou komen spelen in Beesd en in Groningen. Zoals u weet ter herdenking van zijn vader die op 12 maart 1999 in Berlijn overleed. Die Zrour ratelde maar door dus was het tijd om in te grijpen en nadat ik twee keer Stop! (staccato)door de feun had geschreeuwd, was er eindelijk gelegenheid om te zeggen dat ik absoluut wist waarvoor ze me belde. En ook u, trouwe en liefhebbende lezer, weet dat: Ingrid Visser had de kosten van de advertentie niet overgemaakt (€ 1190.-) en nu vroeg onze Henriette zich af of wij misschien - wij = de Stichting Muziekklassiek! - wisten waar ze haar kon bereiken. Het zou flauw zijn om te zeggen dat ze zich dan moet melden in de rij bij de poort van het instituut aan de Hereweg hier ter stede (opstellen in rijen van vier) maar aangezien het een prettige dag was en het weer uitmuntend, niet te frisjes maar gelukkig ook weer niet al te warm, kon ik op het allerlaatste moment deze overigens dolgraag weggegeven tip inslikken. Natuurlijk heb ik wel het telefoonnummer van de 'coördinerende deurwaarder' verstrekt want die heeft een dagtaak om alle openstaande nota's die Amens onder de vloerbedekking schoof (los laminaat begrijpt u, gevaarlijk, gelukkig heeft ze geen kinderen, goed voor het laminaat maar zeker voor de kinderen) in kaart te brengen en dat zijn er nogal wat. Mijn hemeltje. Dat je een nota niet betaalde, OK daar kan ik wel begrip voor opbrengen, dat je na twee of drie aanmaningen denkt dat het betalen nog wel eventjes kan worden uitgesteld, begrijp ik desnoods ook nog maar dat je tenslotte helemaal niets en niemand betaalde terwijl je pretenties overkookten, dat snap ik nu weer niet. En u, mijn trouwe volger, begrijpt dat ook niet want ik ken u enigszins: u bent een rechtschapen mens, altijd op tijd met het betalen van de rekeningen en een deurwaarder heeft u nog nooit gezien. Dat hoeft ook want u mist niks. Deurwaarders zijn oervervelende mensen. Het wordt tijd, hoog tijd, dat de regering paal en perk gaat stellen aan de belachelijke tarieven van deze beroepsgroep want dat rijk worden over de rug van een ander, moet maar eens zijn afgelopen. Azijnpissers zijn het. Vreselijke lieden...maar goed, laten we ons niet opwinden want wij gaan met fatsoenlijke mensen om en deurwaarders komen er bij ons niet in.

Men wordt onrustig.....

Kreeg vanochtend via de mail het verzoek om een naam uit m'n bestand te verwijderen. Nu is dat bestand van namen & adressen al niet zo vreselijk groot en om er dan ook nog eentje uit te verwijderen, gaat me aan 't hart. Gek hè, je hecht toch aan sommige dingen in het leven en dat terwijl ik vrijwel helemaal 'los' van de zaken probeer te komen. Maar dit verzoek gaat me iets te ver. Wat is namelijk het geval? u weet zo langzamerhand wel dat de hetze die werd gevoerd tegen de Stichting Muziekklassiek! - waar ik als vrijwilliger bij betrokken was - belachelijke maar vooral walgelijke vormen aan nam (DvhN, TV-uitzending enz.) Amens fantaseerde de meest krankzinnige verhalen en iedereen die ze vervolgens mobiliseerde, trapte er in. En ze bedacht een plan hoe de SMK! en vooral mij kapot te kunnen krijgen. Dat ze daarin niet zijn geslaagd, moge duidelijk zijn.
Wat ook duidelijk moge zijn, dat nu de beurt aan mij is om een aantal lieden die gretig hebben meegewerkt aan deze welhaast kankerverwekkende hetze, aan te pakken. En op een 'nette' manier met behulp van een advocaat en niet via een lokaal sufferdje of een volksomroep. Geenszins. Die slechterikken krijgen nog wat voor hun kiezen.
Alea iacta est

Opgelicht!

Ik had u toch verteld over het programma Opgelicht! van die 'familie'omroep Tros? Luister: die lui staan plotsklaps voor je neus - al kwamen ze uit de lucht vallen - en vragen je hemd van je enigszins gezette lijf. Niet dat ik te dik ben lieve lezer maar een pondje of tien mag er wel van af. Maar we gaan het toch niet over mijn lijn hebben, waar bemoeit u zich mede....Goed, maak me niet boos en luister: die lui komen dus, zoals gezegd, als een vuurpijl op je af en beginnen meteen te informeren of ik wel weet hoe erg het gesteld is met Amens. Neen natuurlijk weet ik niet hoe het gesteld is met dat sujet en waarom denken die mensen dat ik geïnteresseerd zou zijn in het (wel en) wee van die oplichter? Het ongeleide projectiel dat notabene de Stichting Muziekklassiek! naar de filistijnen hielp en nu op kosten van de gemeenschap zit uit te huilen in een psychiatrische instituut. Een regelrechte aanslag op ons zorgstelsel, weggegooid geld kortom. Je geeft natuurlijk als beschaafd persoon duidelijk antwoord op de spervuur van vragen, beschuldigingen, aantijgingen enzovoort maar daar komen die idioten niet voor, vanuit Volendam want daar zit hun hoofdkantoor. Neen, ze komen om de kletsverhalen van Amens een extra sausje te geven want de kijkcijfers zijn erg belangrijk voor dit laaggeschoolde zootje. En fatsoenlijke antwoorden en 'alles kunnen weerleggen' is niet aan dit soort besteed; je bent beschuldigd, er zijn lieden die hun karpaten koppen bij elkander hebben gestoken onder aanvoering van de hulpvragende - u begrijpt wie ik bedoel - en zelfs een derderangs omroep reist af naar het Noorden om 'verhaai' te krijgen. Maar wacht af lieve lezer, hooggewaardeerd publiek, tot ik mijn mond open trek en uit ga leggen aan-wie-het-maar-horen-wil wie Amens is, hoe laag bij de grond dit wezen is en hoe ik de dag zal prijzen, natuurlijk met behulp van drie favoriete wijntjes, welke? deze: Baron Rotschuld, Moet & Pardon en de Ballo, wanneer ik nietsvermoedend de achterpagina van het lokale sufferdje weer'ns opsla. Maar ja, dat zou dan toeval moeten zijn want u begrijpt dat die krant niet en nooit in mijn gleuf zal glijden en ik hoop van harte dat dit voor meer gleuven gaat gelden.
Leuk trouwens dat Rehwinkel komt. U heeft toch niets tegen homi? Kom op zeg..niet zo kinderachtig, gedver, dat had ik nou niet van u verwacht zo'n reactie. 't Zijn ook maar mensen hoor!

Verhagen

U kennende beste lezer, trouwe volger, heeft u gisteren ook onbedaarlijk gelachen over het bericht dat minister Maxime Verhagen ongerust is over de gang van zaken bij de presidentsverkiezingen in Iran. Daar liggen ze in Teheran nou écht wakker van, stel je toch eens voor, die Rooms-Katholieke minister uit Nederland - waar ligt dat? - is "bezorgd over de arrestaties op grote schaal van tegenstanders van Ahmadinejad". Haha, alsof hij zich een fractie van een seconde interesseert voor de toestand in het voormalige Perzië, laat u niet bedotten geachte lezer. Kunt u zich nog de 'scene' herinneren van die andere Rooms-Katholiek? we hebben het over Jakob Gijsbert de Hoop Scheffer, weet u het nog..de binnenkomst in de ovale kamer van het Witte Huis? en het niet te bevatten geslijm met "Mr President"? je had ze moeten zien staan onze Balkie en zijn vazal dHS, gedver, zum Kotzen!, stel kinderen. Maar goed, het leverde een leuk baantje op voor dHS (ik bel elke dag met mijn moeder, waar ik ook ben...) met dank aan Mr President hier en Mr President daar. De USA heeft de regie in de wereld en onze regering danst pijpen als u begrijpt wat ik bedoel.

Papa is een Visser

Het was een drukte van belang in de de hal van de Faculteit Psychologie in de Kreuzstrasse afgelopen zaterdag 13 juni. Alumni/alumna van de faculteit in alle soorten en maten - u weet wel, mensen met van die 'inzichtelijke' blikken die de wereld beschouwen als hun veelomvattend werkterrein en vrijwel alles naar hun standaard interpreteren, drie regels worden daarbij gehanteerd:
de inhoud - waar het over gaat
de stijl en het taalgebruik - hoe het is geschreven
de uiterlijke vorm - hoe het er verder uit ziet
meer is het niet.
Goed-verdienende, goed-geklede alumni, elkaar over de bol aaiend en dit alles onder het motto "Helpt elkander want we zijn uitverkoren". Gekkigheid van de bovenste plank.
Maar ik heb toch m'n enveloppe weten af te geven aan een nors uitziende portier met het verzoek deze aan Opperhoofd Alumnus te overhandigen. Kan de man dit weekend 'ns fijn lezen hoe het is om een dochter te hebben die nooit alumna zal worden behalve dan van een psychiatrische inrichting. Of dat kan beste lezer, weet ik niet maar er is vast onder u iemand die me dit kan vertellen. Las onlangs een tekst die ik zelf had kunnen bedenken maar Maarten Maartensz was me voor:

De meeste academische psychologie is in mijn ogen doodordinaire oplichterij. Academische psychologen zijn zelden gegrepen wetenschappers, maar gewoonlijk getitelde bureaucraten die op verveelde toon lesjes afraffelen en publikaties volbrabbelen omdat ze dat aan hun status en salaris verplicht zijn. Zoals overal in de mensenwereld zijn er uitzonderingen, maar die hebben het moeilijk temidden van hun collegae.

Edward Grieg

Kent u Edward Grieg beste lezer? U weet wel, das die componist van de Peer Gynt Suite Op. 46 (Op. 55) en van het prachtige pianoconcert Op. 16 maar wat u misschien niet wist is dat de Noorse componist ook prachtige liederen heeft geschreven met 'pakkende' titels als 'Så du knøsen, som strøg forbi' of wat te denken van 'Og jeg vil ha meg en hjertenskjær'. In het bijzonder wil ik uw aandacht vragen voor 'Elegiske dikt' Op. 59 op teksten van John Paulsen, werkelijk schitterende muziek. Jammer dat zo weinigen het vocale oeuvre van Grieg kennen, de man verdient wat dit genre betreft een grotere bekendheid. Het is plezierig dat het label Brilliant Classics een doosje heeft uitgegeven waarin 7 Cd's met het vocale werk van de Noorse reus. Het begeleidende inlegblaadje bevat een korte bio, enkele data ('Grieg werd geboren in Bergen op 15 juni 1838 en stierf aldaar op 4 september 1907') en that's it. Godzijdank staat vermeld dat de geïnteresseerde lezer/luisteraar de teksten kan vinden op www.recmusic.org dus dat is dan wel weer prettig. Ik geef u nog wat aanvullende informatie over deze belangrijke uitgave die ik aantrof op de site van een grote drogisterij:

Hoewel hij vooral beroemd is om zijn pianoconcert en de muziek die hij componeerde bij het toneelstuk Peer Gynt van Henrik Ibsen, wordt het oeuvre van Grieg gedomineerd door korte werken - magnifieke miniaturen voor piano en stem.
In het pantheon van componisten die zijn beïnvloed door de traditionele muziek van hun vaderland, staat Grieg naast Dvorák, Kodály, Bartók en Vaughan Williams. Allemaal bewaarden ze op hun eigen unieke manier het rijke muzikale erfgoed van voorbije generaties voor het nageslacht. Grieg blies de volksmelodieën van Noorwegen nieuw leven in door ze te gebruiken op teksten van Ibsen, Benzon, Krag, Varen en anderen.
Dit zijn geen liederen zoals die van Schubert of Wolf. Ze zijn simpel, gebaseerd op volksliederen, eerlijk en echt, en ze etaleren de genialiteit van de componist als miniaturist. De uitspraak 'klein is mooi' is zeker van toepassing op deze liederen.
Nadat hij met zijn vrouw (tevens zijn nicht) Nina Hagerup - voor wie hij veel van zijn liederen schreef - in Kristiania (nu Oslo) was gaan wonen, richtte hij daar een Noorse muziekacademie op.

En dit alles voor iets minder dan 17 euro. Snel u naar die drogisterij, koop twee tubes tandpasta, inlegkruisjes voor uw vriend of vriendin, een tandenstoker voor de partiele prothese maar vooral Grieg Songs/Lieder en geniet, volop. Juweeltjes zijn het....

Alles sal reg kom....

Het tweede deel uit het eerste pianotrio van Mendelssohn B. is van een dergelijke woeste schoonheid, dat je eigenlijk iedereen zou moeten 'verplichten' deze muziek aan te horen, aan te schaffen, te verspreiden of anderszins want het verruimt en bedaart de geest, beide. Prachtig, prachtig lieve lezer. Over een verruimde geest gesproken ('t schiet me net te binnen): ik heb u toch al verteld over de gretigheid waarmee Amens meer dan regelmatig haar neus bepoeierde? Neen, echt niet? Jeetje. Nou dat 'gepoeier' bleef niet aan de buitenkant zitten hoor, zeker niet. 't Kost een paar centen maar dan heb je ook wat. Niet dat ze veel veranderde, beslist niet. Het fanatisme verdween niet, integendeel, du Pré bleef een van de beste cellisten die de wereld voort had gebracht (wat totale onzin is want behalve wat geflikflooi met dat burleske celloconcert van Edward Elgar, is ons Preetje niet gekomen), Danielle Buizer was haar opvolger hier op de aardkloot en haar klarinetspelende vriend was heur grote liefde. En daar ging ze dan tot vervelens toe op door. Het zal wel wrang zijn dat du Pré dood is en blijft, dat Danielle Buizer hopelijk zo verstandig is een impresariaat te zoeken die haar op de nauwelijks-nog-plaats-hebbende kaart zet want, lieve en trouwe lezer, als je je wilt onderscheiden als aankomend musicus van al die vele vele anderen, dan moet je zorgen dat je nét iets beter bent dan die vele vele anderen en dat is voor weinigen weggelegd, of je nu cello speelt of ukelele, dat maakt niet uit. Buizer heeft zeker talent, is buitendien een prettige verschijning maar haar presence laat te wensen over ondanks de "mediatraining" die ze op verzoek van Amens onderging en die weinig zoden aan de bekende dijk zette, zo moesten wij achteraf constateren. Helaas. Ook hier bleef betaling van de rekening achterwege want Amens betaalde immer niets en niemand, dat is u bekend? (kom ik later nog uitgebreid op terug).
En ter derde dus Lafay die niet verder aan de muzikale bak komt, althans daarvoor wordt gevreesd, als hij zich tenminste nog weiterhin laat vertegenwoordigen door het in maart van dit jaar supersnel in het leven geroepen inDUbitable imPREsariaat (ziet u het?). Neen, blazers zijn er ook zat en als je steeds hetzelfde speelt - en dat dan weer in talloze slaapverwekkende variaties - dan komt een mens ook niet veel verder, toch? Of bent u het hier niet met mij eens? De man speelt behalve klassieke muziek ook in verschillende 'buitenissige' muziekgezelschappen en dat is waarschijnlijk om het brood op de plank te krijgen. Anders is het niet te verklaren, moet de man ook zelf weten, dat zijn onze zaken niet beste lezer en daar gaan we ons verder niet mee bezighouden.
Denk maar niet dat het tegenwoordig makkelijk is om het hoofd boven water te houden in de muzikale wereld. De spoeling is erg dun en alleen de toppers, vergeef me de uitdrukking, blijven drijven. Ja bij toppers denken wij natuurlijk dadelijk aan drie griezels die in de veronderstelling verkeerden dat ze de prijs van dat Songfestival (Moskou, 2009) wel eens eventjes binnen zouden halen, hahaha, wat een schertsvertoning, neen mooi niet. Zag u ze staan? heeft u een flits opgevangen, al zappend, van dat stel. Die vreselijke en vooral afstotelijke nicht G. waar een mank paar nog niet geil van zou worden, dan die schobbejak F. die niet zingen kan maar dat kan vrijwel geen enkele 'zanger' in dit land en dan heb je nog een derde maar daar weet ik de naam niet meer van en dat wil ik eigenlijk ook niet weten. Hoe dan ook, een goed-uitziende en sympathieke maar bovenal zéér getalenteerde jongeman, zijn naam is Alexander Rybak, heeft het gewonnen en dat is meer dan terecht. Leve Noorwegen!

homo homini lupus

Beste lezer, beetje uitgeslapen? Prima. In het Dagblad van het Noorden - u weet wel, dat is het plaatselijke sufferdje dat in elke uitgave zoveel taal- en spelfouten bevat, stond op dinsdag 9 juni een artikel van de hand van onze veelschrijver Bram Hulzebos, getiteld "Opnieuw rel in klassieke muziekwereld". Het gaat slechts gedeeltelijk over onze vriendin Amens en natuurlijk over 'duizenden euro's onbetaald' en toen begon de pen van Bram kennelijk te krassen want het gaat om vele tienduizenden euro's. Verder wordt Amens niet met naam en toenaam genoemd - speciaal voor u dan nog een keertje: Ingrid Visser - want onze sterverslaggever had van haar behandelend geneesheer vernomen dat 'Ingrid dit niet aan kan' en dat is toch, lieve lezers en lezeressen, om te gillen. Gossie, Amens 'kan het niet aan, de schok zou te groot voor haar zijn' en dat willen haar toch niet aandoen? Ja, ik weet wel wat u nu gaat zeggen...u denkt dat het volkomen terecht zou zijn geweest als Amens wél met naam en toenaam zou worden genoemd in het artikel van onze 'taalvirtuoos' en dat ben ik beslist met u eens maar de "journalist" van het sufferdje loopt ook ditkeer aan de leiband, zoals zo vaak, opvallend vaak. Maar misschien is het wel verdomd rottig als je al jaren bij een lokale krant werkt en geen steek verder komt. Misschien heeft de man wel ambities, heimelijk, om ooit nog 'ns bij een échte krant te mogen werken als 'onderzoekjournalist', u weet wel, dat is van dat geteisem dat 'onderzoek' doet en dat dan publiceert. Je ziet ze ook wel op de TV - tenminste dat wordt beweerd want ik heb geen buis - en dan denkt u onmiddellijk aan die walg P.R.de V. en daarna aan die knakker van SBS6, undercoverjournalist Alberto Stegeman. Het is op z'n minst opvallend dat dit spul vrij rondhuppelt want de zo veel besproken onderwereld slaapt immers nooit als u snapt wat ik zou kunnen bedoelen. Tuig is het, ratten zijn edeler.

Dagbehandeling exit

Goedemorgen beste lezer. Ik hoorde tot mijn stomme verbazing gistermiddag dat Amens uit de dagbehandeling gaat en weer 'gewoon' haar leven oppakt, kennelijk. Ik denk niet dat ze bij Oog-Radio nog veel kans maak haar oude post weer in te nemen maar ja, je weet maar nooit. Misschien wrijft dat directeurtje daar wel over zijn in vet verpakte hart - de man is me toch dik zeg, vreselijk! - en verwelkomt-ie haar weer groots. Dat kan toch, niets is toch onmogelijk? En dan gaat Amens weer bellen en e-mailen dat het een lieve lust is. Commerciële zaken houdt in dat je contacten legt, advertenties verkoopt, reclameblokken op de TV (Oog-TV) aan de man brengt en verder dat je op partijtjes, netwerkborrels en meer van dat soort 'evenementen' verschijnt om te laten zien en vooral te laten horen hoe belangrijk zo'n lokaal omroepje wel is. En denk maar dat ze dat kan, daar moet u niet gekscherend over doen, dat kan Amens als geen ander. Beetje inlikken hier, beetje slijmen daar...dat gaat 'r goed af. Ben er een keertje bij geweest hoe ze de kruideniers om heur ranke vingertje draaide, het was op de Vismarkt hier ter stede en een drukte van belang. We mochten de zgn. VIP-tent in en daar stond me toch een stel tuig, mijn hemel, de een nog vreselijker dan de ander. En maar blabla-en, en maar zuipen en hapjes in een rap tempo naar binnen werken en wie liep daar goedlachs - als altijd, toen nog wel... - de grote juffrouw uit te hangen?, zwaaiend met visitekaartjes en natuurlijk de 'achterpartij'...juist. U bent inmiddels zo goed op de hoogte als trouwe lezer dat u precies weet wat ik bedoel. Dat hoef ik niet meer uit te leggen want u snapt vrijwel alles, u bent een intelligente lezer en hebt onmiddellijk alles door, alles! Het is verspilde tijd om te denken dat ik u nog iets zou moeten uitleggen, alleen de gedachte al is volslagen belachelijk. U weet verdomd goed hoe de vork in en aan de steel zit. Mijn excuus lezer dat ik u zo heb onderschat.
En dat terwijl u zo aardig bent de ontwikkelingen te volgen over Amens die inmiddels de dagbehandeling heeft verlaten en waarschijnlijk nu irgendwo op een houtje zit te knabbelen. Veel meer zal het voorlopig ook wel niet meer worden want het is te hopen dat ze elke euro moet afstaan om haar schulden te betalen. Elke halve rooie cent! Deze ultieme treiteraar, dit half-afgebakken wezen, bah!

Stichting Muziekklassiek!

Ik bedacht opeens, zomaar.., dat het misschien beter is wanneer het bestuur van de zo geplaagde Stichting Muziekklassiek! besluit om de boel op te heffen en met een schone lei te beginnen. Een andere naam, zelfde doelen natuurlijk (fraaie concerten op diverse locaties), desnoods een ander bestuur - een paar mensen staan te trappelen om 'in te treden' uit oprechte solidariteit - en vooral een goed plan om het seizoen 2010/2011 feestelijk mee te beginnen. Er is een voorstel binnengekomen van een lokatie in een pittoresk stadje bij onze oosterburen die met ons een kamermuziekfestival(letje) wil organiseren. We hebben, zoals u zult begrijpen, gretig Ja! gezegd en voorbereidingen zijn zojuist heel voorzichtig begonnen. We hadden Pierre Lafay kunnen uitnodigen, u weet nog wel, dat is die klarinetspeler, maar aangezien Jeremy Menuhin een exclusief recital geeft met het Kodaly-kwartet (Boedapest) en nooit meer herinnerd wenst te worden aan de twee concerten in maart van dit jaar, heeft hij met klem verzocht ook niemand uit te nodigen die meegewerkt heeft aan deze voor Amens zo noodlottig verlopen concerten. "Gods wegen zijn duister en zelden aangenaam", dat is ons allen bekend beste lezer maar dat voor sommigen de duisternis nimmer zal verdwijnen, moet toch vreselijk zijn. Misschien ligt het wel aan de persoon zelf, je weet het niet....

Gegen Dummheit kämpfen sogar die Götter vergebens.

Ja beste lezer, daar zijn we weer. Alles OK? Fijn. De behandelend arts van Amens kon nog geen mededelingen doen over de toestand van zijn patiënte. 't Zal ook wel razend moeilijk worden maar misschien kan hij de papa van Amens om raad vragen want de man was vroeger werkzaam op de Faculteit Psychologie van de RUG en heeft een zekere reputatie. Goed, toegegeven, die wordt een beetje teniet gedaan door die aan gekheid lijdende dochter maar ik hoorde vanmiddag 'in de wandelgangen' dat papa besloten heeft, juist daarom, om haar voortaan links te laten liggen. Misschien moet de man zelve eens in een therapietje want dat kan toch zo niet, kom op nou zeg. Niemand laat toch z'n eigen kind alleen? u kent vast nog wel de wijze woorden van dat lied dat-ie vadsige Alberti zong..neen? nou vooruit dan, voor een keertje dan:

Niemand laat zijn eigen kind alleen
Je bouwt het liefst een muurtje om haar heen
Je wilt zo graag haar jeugd bewaren
En haar veel verdriet besparen
Niemand laat zijn eigen kind alleen

Ja het is me allemaal wat. Maar de man is natuurlijk anderzijds ook wel verstandig want als er geen redding meer mogelijk is, wat moet je dan? Je kunt toch niet de rest van de door God gegeven tijd bezig zijn met een dochter die maar niet wil deugen? Misschien wil de man met z'n bootje er op uit ondertussen luisterend naar de boordradio waarop 'Geschwinde, ihr wirbelnden Winde' wordt uitgezonden want volgens de overlevering is de man een Bach-kenner. Leuk trouwens, Bach-kenners zijn over 't algemeen wel leuke mensen. Maar die hebben misschien geen kinderen en hebben kennelijk zeeën van tijd om zich met de Grote Meester bezig te houden want dat vergt wel wat van je hoor. En ik kan het weten.

€ 50.000.-

Er is een opsomming gemaakt van alle vorderingen op Ingrid Visser en men komt, onafhankelijk van elkander, telkens op een bedrag van € 50.000.-. Openstaande nota's van o.a. de Heerlijkheid Marienwaerdt, de Mediacentrale, Bos&Bos-catering, de Stichting Muziekklassiek! (fee Jeremy Menuhin) en zo kan ik nog een poosje doorgaan. Waar het geld is gebleven dat zij binnenhaalde als sponsoring, is tot op dit moment een raadsel. Hoogstwaarschijnlijk heeft ze dit achterover gedrukt om haar geneugten te kunnen betalen. Maar daarover bericht ik binnenkort meer want er is een onderzoek gaande dat moet uitwijzen wie de sponsoren zijn, wat men heeft toegezegd en welk bedrag men heeft overgemaakt. Zoals ik reeds schreef wordt een faillisementaanvraag overwogen en wordt er zorgvuldig gekeken wat Ingrid Visser kan 'inleveren' teneinde alle schuldeisers te kunnen betalen. Ik vrees het ergste maar we zullen zien....
Haar zorgvuldig geregisseerde hetze heeft niet dat opgeleverd wat ze verwachtte. En terecht.