Gezellig samen op de foto....

Was u gisteren ook zo verrast reeds lang beminde lezer? Echt? Waar heb ik het dan over, wat wordt hier bedoeld? Kom op.....goed, ik vertel het wel: Peppie stond op de voorpagina - zoals u weet pagina 1 - van het Dagblad van het Noorden. Onze Grote Schrijver zat met zijn veel te krappe gebitsprothese op de foto samen met Arthur Japon en je zag dat-ie apetrots was. Uit de mondhoeken van het toegeknepen bekkie kwam een dun laagje slijm dat langzaam naar beneden sijpelde. "Schrijver- en literatuurjournalist" stond onder de foto en dat is me toch wat..! Wat zal Peppie hebben genoten van zoveel aandacht: "schrijver- en literatuurjournalist", gossie gossie toch. Bij de avondmaaltijd vertelde Peppie aan een geeuwende Japon dat-ie vroeger mishandeld werd en dat-ie al heel vroeg wist dat je niet genoeg kunt hebben aan je eigen piemeltje maar dat je ook graag aan een ander piemeltje wilt frunniken en dat hij, Peppie dus, ook sabbelen als heel erg fijn ervaart "maar dan moet-ie wel schoon zijn" en het liefst wordt geneukt en zelf niet zo'n neuker is. Hij is meer bottom zoals dat heet in die kringen. Ik wist het ook niet maar zo noemen de mannen van de herenliefde dat toch heus echt: je hebt 'bottoms' en 'toppers', tja tis inderdaad een vreemd taalgebruik maar laat dat nou maar zo, erger je er niet aan, hartstochtelijk aanbeden lezer.
Goed, er werd nog een wijntje ingeschonken en hoewel Japon inmiddels met z'n uitdrukkingloze gezicht in de Pasta rucola salade lag te dommelen, kwebbelde onze Peppie maar door over zijn Grote Schrijversschap, z'n steun en toeverlaat Anton Brand (top of bottom?) en over zijn ouders en broers en zuster en natuurlijk z'n enige achternicht uit Epse. Want die was heel tragisch om het leven gekomen maar werd door iedereen zelfs nu nog gememoreerd: ze was de eerste lesbo die in Epse uit de kast was gekomen. Gebruiken ze dat top & bottom jargon ook bij lesbo's? weet u dat?
Inmiddels lag Japon met z'n poepige heufd naast het bord op de rand van de iets te klein uitgevallen tafel (maar dat is in Italiaanse restaurants altijd hetzelfde, veel te kleine tafeltjes) maar Peppie had natuurlijk niets door. Hij praatte en praatte dat het een lieve lust was en vertelde, inmiddels bij zijn 14de levensjaar aangekomen, hoe hij voor de eerste keer - 'mijn debuut' zei-ie giechelend, leuk hè - een nogal fors uitgevallen lul in zijn walmende reetje geschoven kreeg. Hij had het er over dat het wel even wennen was maar had bij zichzelf gedacht "Kom op zeg, ben jij nou een kerel?" en liet het maar over zich heen gaan. Zijn debuut werd geen vriend voor het leven want de man was al op leeftijd (toentertijd 78) maar wist wel van rammen want, zo vertelde Peppie aan een inmiddels licht-snurkende Japon, hij kon drie dagen niet lopen en als zijn moeder vroeg waarom loop je toch zo vreemd met je benen uitelkander mijn jongen, dan deed-ie de ene keer alsof hij niks hoorde of hij loog dat-ie iets verkeerd had gegeten en vliegensvlug naar het privaat moest en dat z'n 14jarige jongensreetje helemaal ruw was van al die schijterij. Nou nou niet zo'n vuile praat riep zijn moeder dan en knikte met heur hoofd alsof ze wilde zeggen "van die jongen komt niets terecht" niet wetend natuurlijk dat onze Peppie een Grote Schrijver zou worden en ooit nog 'ns met Arthur Japon aan een en dezelfde tafel zou zitten kwalmen.
Het werd al laat, Japon was inmiddels van de stoel met rieten bedekking gegleden, had daarbij een winkelhaak opgelopen in zijn mooie pantalon en Peppie werd verzocht door zo'n kleine Italiaanse opdonder om toch vooral zijn kanes opdracht te geven te stoppen en het perceel te verlaten "want we zijne allange diechte". Het dreigde uit de hand te lopen, wat zo gezelli begon liep uit op een teleurstelling veroorzaakt door onze Peppie die zelfs bij het verlaten van het pand niet van ophouden wist. "Weet u wel wie ik ben?" vroeg hij de kleine geile Italiaanse deugniet en terwijl hij met lichte hand richting deur werd geduwd, kwam "Weet u wel dat ik een Groot Schrijver ben?" er nog uit. Japon, inmiddels weer onder de levenden, rekende af - u dacht toch niet dat...tuurlijk niet - schudde een paar keer met z'n aan de bovenkant gemonteerde luizenbol en ging zijnsweegs. Met wie was ik hier vanavond vroeg-ie zich al slenterend af.....

Opscheppers & Lawaaimakers...

1 Sergiu Celibidache (met stip) (charlatan)
2 Bernard Haitink (perfect acteerwerk)
3 Eugen Jochum (na Bruckner bestond er niks meer)
4 Zubin Mehta (té grote neus)
5 Roger Norrington (helemaal niks deze man)
6 Mstislav Rostropovitsj (komediant)
7 Jaap van Zweden (bah!)
8 Nikolaus Harnoncourt (wat een energietrekker)
9 Arnold Bax (ach ja....)
10 Hartmut Haenchen (gekunstel met een stokje)

Maestro's

1 Herbert von Karajan (een absolute maestro!)
2 Otto Klemperer (gedegen werk, ongekende intensiteit)
3 Rafaël Kubelik (integer, zéér integer)
4 Sir Malcolm Sargent (flamboyant en geestig)
5 Valery Gergiev (ongekend voor Nederlandse begrippen)
6 Eliahu Inbal (onterecht vergeten)
7 Antal Doráti (Haydn..) (groots en meer)
8 Josef Krips (complete symfonieën van Beethoven beluisteren svp)
9 Seiji Ozawa (goede wijn..enzovoort)
10 Ferenc Fricsay (idem)

Deken van de Orde van Advocaten

En toen kwam er een 'doorgestuurde' brief van mr. S.Sj. Dijkstra, Deken van.., waarin werd geschreven dat Govert Tiddens, u weet nog wel wie dat is, beweerde dat-ie geen enkele betrokkenheid bij Amens had en heeft en dat ik me vergis.
Lachen is niet alleen gezond, het is ook ouder dan de mensheid. Dat blijkt uit onderzoek door evolutionaire biologen, die hebben berekend dat onze voorvaderen al zowat vier miljoen jaar geleden lachten. Net als nu gebeurde dat met enig leedvermaak, want de eerste wankele pogingen om op twee benen te lopen leidden kennelijk tot veel hilariteit.Volgens de Sunday Times, die dat meldt, ontstond de lach wanneer apen zagen hoe andere leden van de groep tijdens hun eerste stappen struikelden en vielen en wilden ze daarmee aan de anderen laten weten dat er wel wat mis was, maar dat er geen reden was tot echte bezorgdheid. Zij kwamen tot de conclusie dat de voorloper van de lach tegenwoordig nog altijd kan worden waargenomen bij mensapen zoals de chimpansee, die wanneer ze worden gekieteld een soort gehijg voortbrengen dat is bedoeld om de harmonie binnen de groep te bestendigen.Maar wat het echte lachen betreft, zegt Gervais: "Wanneer we nu lachen om vallende komieken of clowns, reageren we in feite net als die apen zowat vier miljoen jaar geleden."

€ 21.879.62 excl. bijkomende kosten

Onthouden hoeft niet want u kunt het op elk willekeurig gekozen moment lezen en desnoods herlezen, daarna knippert u gewoon twee keer met uw mooie ogen en dan weet u het écht: er staat inderdaad € 21.818.74. Want dat is het bedrag dat de Stichting Muziekklassiek! nog moet ontvangen van Ingrid Visser oftewel Amens. U weet wel, dat is die oplichter die ons aan de schandpaal nagelde en daarmee haar eigen ondergang inleidde. Hoe is het bedrag opgebouwd? hoor ik u denken. Daarop geef ik volgaarne antwoord want u heeft daar recht op als trouwe lezer:
€ 18.520.- het bedrag dat ze de SMK! schuldig is
€ 534.02 rente tot op dit moment (03.11.2009)
€ 2.825.60 de zgn. buitengerechtelijke incassokosten
en als je deze bedragen optelt - maar dat hoeft dus niet meer want dat deed de meneer van het incassobureau reeds - dan kom je dus op het in de titel vermelde bedrag. Maar pas op..ho stop!: het bedrag, de vordering dus, wordt almaar hoger want de rente loopt gezellig door. Heerlijk.
Nu hoor ik u wederom: "waar denkt die aardige meneer van het incassobureau uit Arnhem dit bedrag bij Amens weg te halen en vooral "wanneer denkt die meneer te kunnen beuren?". En dat ga ik u lekker niet vertellen want, ja ja, er leiden meer wegen naar Rome. En dat heeft die meneer van het incassobureau tegen de aardige secretaresse van de SMK! gezegd en wie ben ik om dat in twijfel te trekken? Nou dan.

De laatste stand van zaken...

Hoorde vanmiddag van een vriendelijke meneer van Direct Incasso in Arnhem dat men begonnen is het vuur aan de schenen te leggen van Amens, u weet wel, het sujet met dat onstabiele 'loopje' dat hoogstwaarschijnlijk komt door cocaïne van beroerde kwaliteit. Maar zeker weten doe ik dat niet, voor een "update" omtrent deze zaken moet u bij die slungel van daSarto zijn en, natuurlijk, bij de griezel der griezels zelf. Ja inderdaad, die. Ze blijken dezelfde dealer te hebben maar of die lamlul van de dure neppakken daarom ook onstabiel loopt...? Ik zou het niet weten. Wat doet dat er ook toe.? Waarom steeds die rare nieuwsgierigheid van u..oohh das mijn schuld, nou ja zeg.
Zoals gezegd wordt er actie ondernomen om de vordering van de Stichting Muziekklassiek! excl. de kosten van het incassobureau, te innen. En ik hoor u nu denken "Waar dan?" en dan had u ongetwijfeld verwacht dat ik Snelliusstraat 29 zou zeggen maar dat doe ik lekker niet want het is bekend dat dat krot op naam staat van haar vriendje G.T. (zie bericht van 01.09.2009) en dus niet te confisqueren. Maar er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden (citaat van die aardige incassomeneer). Ik heb wel'ns gedacht dat meneren van incassobureaus allemaal kloothommels zijn maar dat is onjuist. Deze meneer bijvoorbeeld is heel aardig en kwam met suggesties (ik had ze zelf niet kunnen bedenken) hoe de centen binnen te krijgen..leuk hè? en die ga ik hier niet verklappen, beste en ontroerend lieve lezers en lezeressen. Neen, u kunt wel aandringen en blijven aandringen maar ik klap niet uit de school, neen!
Nou goed dan, een tipje van de sluier maar that's it. De volgorde: Amens krijgt het zwaar te verduren want ze moet een gigantisch bedrag betalen inmiddels. We hebben het niet alleen over de vordering van de SMK! maar ook de kosten, zoals ik u zo even vertelde, van het bureau - u weet nog wel, van die aardige meneer. Hij noemde zichzelf een bloedhond door de telefoon, ik schrok wel een beetje en liet zowat een mok warme chocolademelk (zonder slagroom) uit m'n hand vallen maar gelukkig wist de lieve secretaresse van de SMK! dit net op tijd te voorkomen Ja je bent natuurlijk niets gewend en als dan iemand dergelijke dingen door de telefoon gaat verkondigen, dan schrik je wel. Een beetje dus. Hij was wel zo aardig om er achteraan te zeggen "we gaan voor jullie aan de slag en houden u dagelijks op de hoogte en ga er maar van uit dat we succes zullen hebben, eerder stoppen we niet" en dat stelde me weer gerust. Zoals ik net al zei, je bent bepaalde dingen niet gewend...
Ten tweede wordt bij de rechtbank hier ter stede een kort geding 'op de rol gezet' waarin ondermeer wordt geëist dat de schade die is ontstaan vanwege het niet doorgaan van een aantal recitals van Jeremy Menuhin, door Amens - en consorten - wordt vergoed. Dat kan me een bedrag worden maar Godzijdank hebben we voor deze zaak, en overige, een gewiekste advocaat die van wanten weet. Ook hier is het gerechtigheid die zich uitbetaald. 't Kan even duren maar dan heb je ook wat. Verder wordt de Tros gemaand het 'dossier' van hun ranzige programma zodanig te wijzigen dat de SMK! en de schrijver van dit blog daarin niet meer voorkomen en tenslotte ga ik te gelegener tijd een interview geven aan een journalist van een plaatselijke krant - neen niet met die knakker, Gossie..hoe komt u daar nou toch op? - en doe uitgebreid verslag over de kwestie Amens, haar intense slechtheid en vanzelfsprekend hoe kankerverwekkend die kan zijn. Verder een honderdjarig verbod op voortplanting door dit soort in de hoop dat op den duur de wereld een stuk prettiger mag worden. Dat de ouwe Visser dit creatuur op de aardkloot zette, is al een ramp, het feit dat de man ondanks z'n kennis van de psychologie - nemen we dan maar even aan - er een misbaksel van maakte, is hem ten zeerste kwalijk te nemen.
Een ander onderwerp is dan nog de aanpak van lieden die zich voor de kar hebben laten spannen van dit sujet (Erik Jansen, Mark Doorn, die krakkemikkige 'pianist' Gerben Makkes van der Dweil en nog een paar van die sijsjeslijmers) en het verhaal is rond.
De aangifte tegen Amens bij de regiopolitie in Groningen is gecompleteerd en ik kan u meedelen dat het een omvangrijk dossier is geworden. Een koekje van eigen deeg zal toch wel smaken?
Tuurlijk wel.

Onze nicht Peppie

Weet u dat je nichten en nichten hebt? U denkt zeker dat alle nichten hetzelfde zijn (en daar zit wel wat in natuurlijk) maar dat is toch niet zo, hier vergist u zich lieve hartstochtelijke lezers en lezeressen. Overigens wil ik alvorens verder te gaan, u allen hartelijk danken voor de vele steunbetuigingen dewelke we ontvingen n.a.v. de hetze die tegen de Stichting Muziekklassiek! en mij werd gevoerd onder leiding van die ultieme slechterik Ingrid Visser (lees: Amens). Vele van u hebben de meest verrukkelijke verwensingen naar heur hoofd gegooid en dat was bijzonder plezierig om te lezen. Onder u waren een paar die hoopten dat Amens de kanker achter d'r oogballen krijgt, weer anderen hoopten vurig op een botsinkje tussen haar van Tiddens geleende automobiel en een stevige edoch niet te ontwijken boom. En er waren sommigen die ongevraagd adviseerden haar 'gewoon' overhoop te schieten omdat daarmee de wereld een stuk vrolijker zou worden. Geweldig die tips & suggesties - ze werden in dankbaarheid aanvaard -maar voorlopig maken we er toch maar geen gebruik van want het zou jammer zijn wanneer dit leugenachtige sujet te snel dit ondermaanse verlaat. Want dat ze nog heel wat voor de kiezen krijgt is bekend. We houden u volgaarne op de hoogte. Andermaal dank voor uw hartverwarmende reacties.....
Om terug te keren naar ons onderwerp: je hebt grote nichten, kleine nichten, dunne en dan ook dikke nichten, heupwiegende en (dus) ook enge nichten, gierende en gillende nichten, dan heb je nog oppernicht Gordon (gedver...) en zo kunnen we nog wel een tijdje doorgaan. Elke stad of dorp heeft wel één of meerdere nichten die opvallen door hun gedrag dat, zoals gewoonlijk, aanstootgevend is voor de goegemeente maar daar trekken de nichten zich meestijds niets van aan want Hij zag dat het OK was.
Ook in Groningen hebben we nichten en nichten (zie bovenstaande opsomming) en zelfs een meganicht, tis er maar eentje maar toch...En u raadt al wie ik hier bedoel, inderdaad: Peppie..! Die uit zijn nare bek stinkende engerd met dat kleine met het blote oog nauwelijks te onderscheiden Michelinmannetje (volgens een welingelichte bron) en, zoals u weet, meester-kontkruiper. Peppie vindt het heerlijk om te melden dat het 'bezoekcijfer' van zijn beroerd geschreven blogje omhoog schoot na 26 mei 2009 (uitzending Opgelicht?! van de Tros) en dat zou komen omdat Peppie vooraf veelvuldig aankondigde dat ik een rol mocht spelen in dat ranzige programma. Eindelijk een fan is het verdomme die afstotelijke knakker! God beter' 't. De man wil zo graag een Groot Schrijver worden en dat wil maar niet lukken. De slemiel.

De meest vreselijke ooit....

1 Wibi Soerjadi (met stip)
2 Angela Hewitt
3 Richard Clayderman
4 Geoffrey Douglas Madge
5 Maria João Pires
6 Emanuel Ax
7 John Lill
8 Yoram Ish-Hurwitz
9 Ivo Janssen ('zijn' Bach is beroerd)
10 Leslie Howard (continue Liszt...schrecklich!)

De beste en.....daarna

1 Glenn Gould
2 Arturo Benedetti Michelangeli
3 Solomon
4 Martha Argerich
5 András Schiff
6 Krystian Zimerman
7 Artur Schnabel
8 Michel Dalberto
9 Ronald Brautigam
10 Sviatoslav Richter

Een bos hout voor de deur...

Kent u die uitdrukking lieve en beminnelijke lezer? Volgens een zojuist geraadpleegd woordenboek: 'Een flinke bos hout voor de deur hebben' wordt gebruikt om uit te drukken dat een vrouw een flinke boezem heeft. De uitdrukking zou zijn ontstaan door de bijgedachte aan de houtvoorraad voor de winter, die vroeger buiten bij het huis lag opgestapeld.
En u kunt zich voorstellen dat ik daar aan moest denken toen ik de foto zag van het exterieur van de woning (eigenaar G.M. Tiddens) waarin Amens haar versnaperingen fijn hakt zoals wij de spinazie. En maar snuiven en dagdromen want het is een dagelijks terugkerende taak, dat dienen wij niet te onderschatten! En maar "genieten", heerlijk!
Leuke vitrage trouwens, kon er nog nét af kennelijk.