vrijdag 26 maart 2010

Amens....

Neen tuurlijk is ze niet komen opdagen afgelopen woensdag 23 maart 2010 aan het Guyotplein in dat foeilelijke gebouw om de hoofdrol te spelen in haar 'eigen' Kort Geding. Tuurlijk niet. Daar zaten we dan met z'n allen: TCN Real estate (Mediacentrale), een vertegenwoordiger van de Heerlijkheid Marienwaerdt, eveneens een keurignette meneer van de Stichting Muziekklassiek! en nog een paar schuldeisers die allemaal reuze nieuwsgierig waren naar de uitspraak van de rechter. Het is niet te geloven, en vooral niet te beschrijven, wat er zoal de revue passeerde. Ze blijkt na de twee Herdenkingconcerten haar toenmalige vriend Pierre L. in april 2009 nog wat concertjes aan te hebben gesmeerd (loze beloften om geld los te krijgen) maar daar is de onbesuisd op zijn klarinet spelende krullebol vanzelfsprekend niet op in gegaan. Verder werd bekend dat de eerste betaling aan Jeremy Menuhin, u weet nog wel hoogst aanbeden lezer dat ze de tweede termijn nooit betaalde en van meet af aan ook niet van plan was te betalen, opgehoest werd door de man die op dit sujet verliefd werd, n.l. Govert Tiddens. Ook blijkt dat ze de beschikking had over zijn bankpasje en vervolgens razendsnel zijn rekening plunderde om schulden te kunnen betalen. De Grande Madame had met namen van sponsors geschermd (Bollegraaf, Menzis, Gasunie, Gasterra enzovoort) en dat was, zoals inmiddels bekend, leugen en bedrog. Het was dus Tiddens die de portemonnee trok om de eerste termijn te voldoen om te voorkomen dat Menuhin niet zou komen opdagen. Had ook nooit moeten gebeuren maar dat is een ander verhaal. Ze heeft de boel belazerd en ordinair verneukt. Toch is het haar gelukt om een aantal mensen voor haar verrotte kar te spannen en die zijn er collectief ingetrapt. Vandaag een paard, morgen een koe en overmorgen ondank toe. Arme Govert.
Fase twee van de pogingen de vorderingen te innen, is een gerechtsdeurwaarder die beslag gaat leggen op haar bezittingen in de Snelliusstraat 29. Veel zal het niet zijn maar daar gaat het ook nauwelijks meer om. Het gaat er om genoegdoening te krijgen voor de onvoorstelbare ellende die deze dochter vaan een hoogleraar psychologie, aanrichtte. Wat voor hoogleraar is dat die niet in staat is zijn eigen kalle fatsoenlijk op te voeden. De man blijkt een Bach-liefhebber te zijn. Es wäre ihm besser, dass derselbige Mensch noch nie geboren wäre.
De perfect geregisseerde hetze die dit wezen op touw zette om zelf in de schaduw te blijven, is een piece of art op zich. Het onze zal indrukwekkender zijn en langer blijven hangen....

maandag 8 maart 2010

Verse groente

Hij is mooi, knap en 'zu haben'. De manier waarop-ie verse groente in de schappen legt, is betoverend. Alles is trouwens betoverend aan deze schoonheid. Het geluid van kratjes stapelen wordt een streling voor het oor, de wijze waarop ze vervolgens door mijn jongen naar het magazijn worden vervoerd, uitermate geil. De glimlach op z'n fraaie kop bij terugkeer is hartveroverend en zijn mimiek is fabelachtig. Dan maar naar de broccoli geïnformeerd want het is deze week in de aanbieding maar was niet te traceren. "Moet ik nog even halen" terwijl de toeters en bellen je stokdoof maken en de hormonen door je lijf jagen. Waarom heeft de firma Heijn Ganymedes in dienst genomen? Ben stinkend jaloers op Zeus en ben bereid naar de berg Ida te reizen om de kudde schapen verder te leiden mits mijn beeldschone jongen er ook is. Hij glimlachte vanmiddag toen ik informeerde hoe lang snijbonen op het gas moeten. "Als u het gas aansteekt ongeveer een kwartier" sprak-ie wijs. Geestige jongen ook, een oude man in de zeik nemen...dat kunnen ze wel tegenwoordig. Maar ik vergaf het hem onmiddellijk toen hij me op m'n schouder tikte en zei dat het niet onverstandig is ruim water te gebruiken. Nou vraag ik je toch...welke groentejongen doet dat? Nou, nou? Inderdaad, niet één. Maar wel mijn lieve schappenvuller in z'n strakke spijkerbroek en z'n fraaie hemd.
Prei ben ik ook dol op trouwens, maar 'ns informeren of je deze groente moet snijden of dat je de stengels heel moet houden. Recht zeg maar, hard en het topje desnoods afgesneden. De onderkant kun je wat 'innemen' maar de stengel moet je zo laten. Fier, trots, iets besneden en toch beweeglijk....