vrijdag 10 februari 2012

Heinz

Mijn hemeltje nog an toe. Lezen we daarnet in het lokale sufferdje dat Heinz de geest heeft gegeven. U kent 'm vast wel: de man vertelde aan iedereen die het maar horen wilde dat-ie van adel was. En als je dan bleef luisteren, geeuwend, vertelde Heinz ook nog eventjes terloops dat-ie een zoon had. Ja natuurlijk, ook adel. Wat denkt u wel? Hoewel de man duidelijk een voorkeur had voor de Herenliefde edoch niettemin een zoon op de wereld zette (een zorgvuldig door hem zelf gefabriceerd fabeltje, wat maakt het uit....?), probeerde hij krampachtig deze voorkeur te verbergen. Hopeloos. Galerie MooiMan, galerie voor foeilelijke tekeningen en rare schilderijtjes van elkander betastende mannen, kon op zijn frequente bezoek rekenen en bij de opening van weer zo'n overbodige tentoonstelling van baardige mannen en ander gespuis was zijn commentaar overduidelijk te horen. Heinz had namelijk overal een mening over; je kunt het niet zo gek bedenken of de man wist z'n zegje te doen. Was het niet op straat dan wel via een blog op een seniorensite. Recentelijk nog schreef de zojuist overledene op een weblog van Radio 4 met als kop: Bewonderenswaardige Bea
"Wat heeft ze gedaan, anders dan met twee weloverwogen gekozen woorden, te reageren op absurditeiten die ten beste worden gegeven door iemand die niets anders wil dan tweedracht zaaien in de samenleving. Alleen dwazen ─ al dan niet met een hemelse haardos, in combinatie met een helse hersenaandoening ─ gedragen zich zodanig dat alle aandacht naar hen uitgaat".
Door Heinz Wallisch, dinsdag 17 januari 2012 16:46

Vermoedelijk heeft Heinz zich zo vreselijk opgewonden dat 17 januari het begin van het einde inleidde en hem uiteindelijk fataal is geworden. Het is dus de schuld van ons Koningshuis maar dat had u inmiddels al begrepen. Ik stel me zo voor dat tussen de tienduizenden boeken die in het huis in Paddepoel staan - veelal ongelezen en opgesteld in dikke rijen, keurig gerangschikt en vaak met de folie er nog om heen - (Wallisch vroeg jaren achtereen recensie-exemplaren aan bij uitgevers in binnen- en buitenland - het onderwerp deed er nauwelijks toe - en voerde zijn spel op van Belangwekkend Journalist) zeker en vast de uitgeprinte teksten staan die onze Heinz op talloze blogpagina's schreef. Ook hier deed het onderwerp er niet toe; ging het over pornografie in de 16de eeuw, dan weer over de geschiedenis van het Damsterdiep. Lange oersaaie verslagen waar geen mens op zat te wachten. En op de man zelf ook niet want de wisselbeker "grootste zeikerd van het noordelijk halfrond" stond al decennia lang op de schoorsteenmantel in huize Wallisch. Over de doden niets dan goed maar er zijn uitzonderingen. Gelukkig kon-ie nog net op tijd zijn zelf geschreven tekst op Wikipedia aanpassen. "De heer Wallisch is onlangs overleden. Dat hij ruste in vrede..."
Hoe moet het nu verder met dat niet met het blote oog te ontwaren hondje..?

donderdag 9 februari 2012

Berichten aan Jacques (11)

Nou dat was me toch wat zeg. Eindelijk is dat geouwehoer over die ijstocht afgelopen want het water komt in de sloten en plassen alweer tevoorschijn en dan wil het niet meer. Werd jij er ook beroerd van dat in elk radioprogramma een assistent-ijsmeester of een grijs rayonhoofd aan het woord kwam? En die mensen ten westen van ons kun je niet verstaan want ze brabbelen een afschrikwekkend taaltje en hebben allemaal een muts op. Lelijkerds zijn het, Friezen worden ze genoemd en het opperhoofd heet Wiebe Wieling. Ken jij die man Jacques? jij kent immers zoveel mensen. Kun jij schaatsen? echt? we zien je al voor ons met die fragiele beentjes op een Ballangrud klapschaats staan maar gelukkig is je vriend Hans in de buurt en die kan wel tegen een stootje (!?). Het ijs moet om en nabij 15 centimeter dik zijn maar de helft draagt jou ook wel. Je bent niet zwaar van stuk en als je je bril afdoet, dan scheelt dat ook weer een slok op een Beerenburg. Ken je dat goedje Jacques? ze maken het van duizendguldenkruid, zoethout, sandelhout, gentiaanwortel, laurierblad en jeneverbes en is niet te zuipen. Gedver.
Goh, ik vergeet zowat te vertellen dat we in het lokale krantje lazen dat Peppie met Jellema - voor vrienden Cornelius Onno - heeft liggen stoeien. De kontlikker heeft over de theevisite aan Oosterhouw een aantal gedichten geschreven en droeg ze zelf voor in een museum. En er waren wel vijf (5!!) mensen die hebben geluisterd naar de rotzooi van Peppie. Hij had ook verteld over Piemel, een piepklein stipje op de kaart in de buurt van Delfzijl. Daar woonde zijn grootvader. Nou is dat niet interessant? Ja, "hij is ook een poëet als hij niet dicht" hahaha...geweldig!
Goed, Peppie was dus op bezoek bij Corrie en samen hadden ze wat door de tuin gewandeld. "Ik ben supergeil" had-ie opeens gezegd en je zag Corrie een stukkie achteruit deinzen. Hij schrok zich wild, wat nu? Het bloed trok uit zijn baardige hoofd en hij kon zich ternauwernood staande houden. "Nou daar moeten we maar iets aan doen dan" sprak hij krom en de twee genieën haastten zich naar huis en aldaar aangekomen trok Peppie onmiddellijk zijn C&A zomerpantalon van € 9.- (opruiming) uit en probeerde tegelijkertijd de schattige korte broek van Corrie naar beneden te trekken. Tja, dat wil natuurlijk niet en opeens lagen ze op de grond te spartelen en een lol dat ze hadden..Peppie kroop met die gore bek van hem richting het slagwerk van de inmiddels hevig kronkelende Corrie en greep met een gulzige vastberadenheid de tamp van Cornelius Onno. Die van schrik begon te kreunen en tussendoor hele zachte ontroerend lieve geluidjes uit zijn toges liet ontsnappen. Dat bracht onze Peppie tot een nog grotere opwinding - de man is door de ratten bezeken zoals u weet lieve lezers - dat tot gevolg had dat hij zowat de stevige en fier rechtopstaande bejaarde pretraket van Corrie inslikte. Vliegensvlug trok hij de rood aangelopen lul van de dichter van Klein Gloria en andere gedichten uit zijn venijnige Basilisk-bek juist op het moment waarop een haan kraaide. He gelukkig..