De 'Floating Hand' van Bibi Bombari

Gaat u ook naar een van de Kerstconcerten van Wibi Soerjadi? Ja? Een kaartje kost € 89.- en voor dat bedrag hoort u een beroerd spelende 'pianist' die recentelijk nog de grond in werd geschreven door Thiemo Wind (De Telegraaf 18.12.2009) en volkomen terecht. De man heeft sinds enige tijd last van 'sudden deafness' (zonder aanwijsbare oorzaak, plots optredende, meestal unilaterale perceptieslechthorendheid of doofheid) en die zet niet door helaas want dan waren we bevrijd van deze piano-lichtelaaier. Neem van mij aan beste lezer dat deze Aziatische gladjanus geen pianist is maar een charlatan van het zuiverste water. Campanellaatje hier en een campanellaatje daar en de kachel kan weer branden in huize Wulperhorst. Bij binnenkomst op het landgoed wordt de nietsvermoedende bezoeker begroet door Mickey Mouse en ik kan u uit welingelichte kring meedelen dat dit de hoofdbewoner zelf is. Hij krijgt hier een vast bedrag voor op jaarbasis en als geldwolf zijn alle bedragen, hoe miniem ook, uiteraard welkom. De man kan niet piano spelen en het is lachwekkend dat er zoveel goedgelovige mensen zijn die voor een fors bedrag deze flauwekul willen aanhoren. Want dat is het. Soerjadi heeft nog nooit in zijn bestaan een memorabel recital gegeven waar een kop en een staart aan zat. Uitsluitend irritant geriedel (Liszt en tijdgenoten) en effectbejag waardoor de eenvoudige luisteraar denkt dat er een grote pianovirtuoos aan het werk is. Integendeel. Mensen trappen er collectief in en Wibi lacht zich ondertussen een breuk. Was het maar waar en daarom het dringende verzoek of de heer Bechterew zich met spoed wil melden opdat Wibi voortaan onder de uit hard metaal opgetrokken Bechstein zit en niet er voor. De man mag beslist geen toets meer aanraken met die lichtbruine handjes van 'm want we hebben hier te maken met een pure vorm van oplichting. De dag na de terechte kritiek van Wind in De Telegraaf reageert de druiloor door op de vraag "maar is het dan netjes om de fans te misleiden door met zieke oren te blijven optreden?" te antwoorden: "Ik heb die concerten nodig om over mijn angst heen te komen. Maar er is ook een banale reden: door alle afzeggingen van dit jaar ben ik veel inkomsten misgelopen. Daardoor ben ik financieel genoodzaakt te spelen, ook al sta ik er niet helemaal achter."
Dan zijn er ook nog lieden die voor € 520.- p.p. een tweedaagse masterclass willen bijwonen van deze pingelende 'grootmeester', het is niet te geloven. Men krijgt les in techniek, klank, concentratie, interpretatie, houding, podiumangst, podiumperformance, zijn 'Floating Hand' en 'Muscle Mind' methode en nog veel meer van die speciaal voor de kassa in het leven geroepen prietpraat. Schaf van het geld dat u bespaart door geen kaartje te kopen voor de concerten van Soerjadi de complete Beethoven-sonates aan gespeeld door één van de interessantste pianisten die de wereld heeft gekend: Friedrich Gulda. Het doosje met 9 Cd's kost nog geen vijfentwintig euro en elk van de negen Cd's is een wonder van interpretatie en intensiteit. Gulda speelt alsof de sonates speciaal voor hem werden geschreven met als gevolg een opperste staat van genot maar vooral van verbazing over zoveel muzikaliteit. Deze Weense virtuoos behoort mijns inziens tot de wereldtop tezamen met (o.a.) Martha Argerich, Arturo Benedetti Michelangeli, Artur Schnabel (ach ook al lang vergeten...) en zo kan ik nog geruime tijd doorgaan.
En als je de zojuist genoemde pianisten hebt gehoord zowel in de concertzaal alsook op Cd, dan wil je je oren niet teisteren door het overbodige lawaai van Soerjadi en soortgenoten w.o. die afschuwelijke Wayenberg (ook Bechstein). Het is maar goed dat ze die waardeloze instrumenten een stevig chassis geven want anders moet na elk 'recital' van deze kinderlijke lawaaimaker een afvalcontainer op het podium worden gezet. De man speelt n.l. loeihard, ongenuanceerd, grof maar vooral angstaanjagend lelijk.
Tenslotte: je blijft je afvragen hoe het mogelijk is dat zoveel mensen overwegen door de sneeuw te baggeren om naar Wulpenhorst te komen om Flip Fluitketel aan dat verkeerde merk vleugel te zien zitten. 'k Heb met ze te doen.

Luizebol

Luizebol besloot op een zekere dag zijn beklag te doen tegenover een 'ambtenaar in functie' over een beledigende opmerking die hij had gelezen in een aan hem gezonden electronisch bericht, ook wel email genoemd. En Luizebos was daar zo van ondersteboven (de waarheid is hard) dat-ie vreesde voor zijn leven en die vrees liet optekenen in een aangifte en zoals u weet, ongelooflijk lieve lezer, gebeurt dat op een politiebureau en daar voelde onze gereformeerde fluim zich veilig. Hij voelde "geborgenheid" zoals hij diezelfde dag nog liet weten aan zijn beste vriend Peppie, u herinnert zich deze Grote Slijmerd? Witte Veder noemen ze hem ook wel en u mag lachen vanzelfsprekend. Luizebol en Peppie spelen wel 'ns samen, drinken wel 'ns een ranja - niet te vaak, neen dat nou ook weer niet - en zijn het altijd met elkaar eens. Ze zijn van dezelfde kerk en dat schept een band, toch? Peppie vertelde enthousiast aan zijn vriendje dat-ie besloten had z'n in boekvorm uitgegeven pulp aan de man te brengen voor slechts € 12.50 per exemplaar en gratis te signeren. Gratis! Verdakkeme nogantoe: een handtekening van Peppie in een "boek" van Peppie....wat een heerlijke kerst wordt dit. Nou sprak Luizebos, ik vind het geweldig van je en dan doen we de pocket over de zelfmoord van mijn Papa ook maar meteen in de ramsj. Wat? het ligt al bij....nou ja, dat vertellen we niet, koppen dicht. Gek hè, zo mijmerde hij voort, dat het "boek" nooit een succes is geworden terwijl ik heb geprobeerd te beschrijven hoeveel verdriet ik had nadat Paps besloot vrijwillig op te stappen. Niet dat ik het hem kwalijk neem maar het was zo fijn geweest als ik mijn eigen shit nog op zijn bordje had kunnen leggen, bijvoorbeeld over homozijn en natuurlijk over m'n voorliefde voor leren zwemboekjes en meer van dat soort zaken. Maar ja, hij had er schoon genoeg van, wist zich onbegrepen en bedacht dat het beter was naar elders te vertrekken want dat oeverloze gezeik van zijn kinderen hing zichtbaar uit zijn strot. Het was met name Luizebol die hem keer op keer irriteerde en men is er nooit achtergekomen waaraan dan wel maar de overlevering beweert dat het pretentieuze gezever van Luizebos hem tot razernij bracht en uiteindelijk een bevrijdende dood. "Ik kan en wil het niet meer aanhoren" waren zijn laatste en vooral indrukwekkende woorden en Luizebos stond er bij en keek er naar. Naderhand bleek dat het gebroed van Paps onderling ordinair bonje kreeg over het betalen van de uitvaartkosten en dat gesodemieter duurt tot en met dit moment voort. De opbrengst van het zelfmoordboek was zo weinig dat je er nog geen bos crematiebloemen van kon kopen.
Goed, de grote dag was aangebroken: de aangifte had geleid tot een bezoek aan de rechtbank en op 11 december stond Luizebos keurig in pakkie 1 voor de deur van dat foeilelijke gebouw aan het Guyotplein. "Legt u alles van metaal maar even in het bakje" sprak een streng ogende meneer en gewillig voldeed hij aan dit verzoek. Zichtbaar opgelucht mocht hij onder een poortje door lopen en toen stond-ie pffff...in de zaal waar recht wordt gesproken. Luizebos was helemaal nat van onderen en sloeg de flappen van het colbert een beetje naar zijn kruis om te voorkomen dat men zou zien dat er vochtige plekken waren verschenen, zomaar...plotsklaps. Niet dat het een onprettig gevoel was maar het moment waarop was onhandig. Het duurde enige tijd voordat de politierechter meedeelde dat de afzender van de email waarin de 'bedreiging' stond geschreven een boete moest betalen van € 400.--. Luizebos wilde wel schreeuwen van blijdschap maar wist zich te beheersen. 'Serieus werd ik toch al nooit genomen' bedacht hij zich net op tijd. De geluksvogel.
Een hoger beroep moet nu uitsluitsel geven of Luizebol kan blijven juichen. Denk het niet.

PS Zojuist vernam de mensheid dat Peppie een prijs van maar liefst € 250.- heeft ontvangen voor zijn 'literaire werk'. De prijs is genoemd naar een lokale alcoholist en wordt gesponsord door Hooghoudt. 'Prestigieus' dus....

Velgen & bling bling

Die jongen van verderop heeft een glimmende auto. Een gifgroene VW Polo (vanzelfsprekend) met een spoiler en schitterende velgen. Kost een paar centen maar dan heb je ook wat. En hij is een grote fan van M. Schumacher, u weet wel dat is die langwerpige man die heel goed kan sturen. In een auto. Nou toch. En die jongen van verderop voelt zich een tweede M. Schumacher: zelfde blik, heel hard door een straat rijden alsof-ie 'op de baan' zit en dan precies voor een heuveltje in het wegdek stoppen, stevig 'in' de remmen noemen ze ook wel, en terwijl-ie dan weer de pedalen indrukt na dat hupsje van de schokbrekers, kijkt hij met een kokette "ik ben hier" blik het raam uit en geeft vervolgens gas dat een oorverdovend lawaai produceert en weer afneemt wanneer de volgende 'pittstop' in beeld verschijnt. En op de terugweg naar de woon- en verblijfplaats, hetzelfde. Hard 'scheuren', heel snel remmen, gierend 'optrekken' en tóch nooit een klapbandje of iets dergelijks. Met als gevolg dat de gifgroene glimmende polo opvallend fraai in de kreukels ligt ("je kunt je niet voorstellen dat daar iemand in zat") en de man op apegapen. Neen dat gebeurt nooit. En als-ie niet in z'n polootje zit, dan is de buurt altijd nog wel onbewoonbaar te maken met een opgevoerde brommer voorzien van een kapotte uitlaatklep die dezelfde hoeveel decibels voortbrengt als een gecertificeerde machinebankwerker. Ook hier de veelgevraagde tip: niet voortplanten svp.

Draaikonterij....

Ontving zojuist een email van onze onvolprezen advocaat over een telefoontje van De Ceuninck, u weet nog wel waarvan we ons gisteren afvroegen of het misschien een gekko was uit Madagascar. Maar dat blijkt niet zo te zijn geachte lezer. Het is een gewoon mens van vlees en bloed die voor zijn vriend Mark Doorn, u weet dat is die volgevreten patjepeeër die zich directeur noemt van de Nederlandse Concerstichting in Amsterdam, probeert te bewerkstelligen dat we de aanklacht tegen de dikke deur bij de regiopolitie intrekken. Even uw geheugen opfrissen: Doorn heeft met hartelust meegedaan aan de hetze die Amens op touw zette en trok mede de smaad- en lasterkar die dat sujet optuigde. Met een overvloed aan vilein plezier heeft ze een paar sukkels zo ver zien te krijgen dat ze de kar richting media stuurden die tenslotte werd geparkeerd op het terrein van de Tros in Volendam. Daar heeft dat tuig de hoofdzetel en van daaruit wordt het land overspoeld met de meest ranzige rotzooi die je je kunt bedenken. Geef het volk brood en de Tros.
En wat blijkt? in plaats dat onze George namens Mark Doorn 'sorry' zegt - dat zou je toch gezien het voorafgaande op z'n minst verwachten - gaat de man o.a. beweren dat mijn blog bol staat van grofheden en vooral met beschrijvingen van "drukke sexuele activiteiten al dan niet van betrokkene zelf". Deze hypocriet gaat me eerst lastigvallen met een email waarin een warm pleidooi staat voor dat nijlpaard van de Nederlandse Concertstichting, krijgt een niet te vermijden reactie en gaat vervolgens telefoontjes plegen om te zeggen dat mijn blog bol staat met beschrijvingen van "drukke sexuele activiteiten al dan niet van betrokkene zelf" en doet verderop zijn beklag over een "tsunami aan ongewenste berichten" (leuk gevonden trouwens). Hoe krankzinnig kan een mens zijn? Eerst vanaf april 2009 met hartelust meehelpen mij de grond in te krijgen (missie niet volbracht), daarnaast de meest waanzinnige onzin verkopen, vervolgens je in 't nauw gedreven voelen door de reactie die hierop volgde en nog zal volgen en dan een vrindje ('vrindje' heet dat in die kringen, niet vriend of vriendje, neen, 'vrindje'..een 'vrindje' van me..) opdracht geven een email naar die verschrikkelijke Hofmann te sturen in de hoop & verwachting dat-ie schrikt en huivert. Neen dus. Oordeel zelf geachte lezer en neem een glas Shiraz Cabernet Sauvignon 2005 er bij. Op uw goeie gezondheid!

Zeer Geachte heer Van Balen,
Dank voor het telefoongesprek zojuist waarin ik uw bemiddeling vroeg ter zake beteugeling van de stortvloed aan berichten die ik ontvang van uw cliënt de heer Cornelis Hofmann.
Ik legde u uit dat ik niet geïnteresseerd ben in de pennenvruchten van betrokken, temeer omdat deze berichten (blogs en meer van dat soort communicatiemiddelen) bol staand van grofheden (‘kanker achter de ogen’), ranzige taal en beschrijvingen van drukke sexuele activiteit al dan niet van betrokkene zelf.
Ook mijn goede vriend, Mark Doorn voor wie ik een briefje aan betrokkene schreef, wordt geplaagd door een Tsunami aan ongewenste berichten.
Betrokken beweert dat u namens hem een zaak voorbereidt tegen diverse personen en ik meen dat zulk een voorbereiding niet mag worden bevlekt door schunnige berichten van de heer Hofmann.
Ik dank u zeer voor uw interventie (‘bij gelegenheid’) in deze.
Cordialiter,

Mr. G. de Ceuninck
Den Haag

"Angst fressen Seele auf"

Goedemorgen geachte lezer, diep beminde....ontving vanochtend een email van een tot dan onbekende mijnheer. George de Ceuninck is de naam en hij is betrokken bij de partij van Rita Verdonk. De naam van de partij ga ik niet noemen want we dienen besmetting door dit soort lieden te voorkomen. Wie is in Godsnaam De Ceuninck? een Belg? de naam van een bij onze zuiderburen gebrouwen biertje? een onlangs op Madagaskar ontdekte gekko? (u weet, ik denk aan talloze mogelijkheden meesttijds), en opeens kwam de aap uit de bekende mouw: een vriendje van Mark Doorn, u weet nog wel, das die knakker die mede de kar van Amens trok tijdens de door haar zorgvuldig opgezette hetze tegen de Stichting Muziekklassiek! en de samensteller van deze veelgelezen en -geprezen blog. Die dus. (zie ook 'Gebakken Lucht' d.d. 21 juni 2009).
Wat wil De Ceuninck, wat wil de man zeggen? oordeelt u zelf maar, u bent mans genoeg om dit te beoordelen maar misschien is het toch niet onverstandig om vantevoren even te melden dat Doorn c.s. op het juridische matje wordt geroepen waar ze aan de rechter mogen uitleggen waarom ze collectief aan de hetze van hun cokesnuivende vriendin hebben meegewerkt. En door het betalen van een fikse schadevergoeding kunnen ze dan hun door en door verrotte ziel vrij kopen zoals je in de kerk een aflaat kunt pinnen. Maar dan zonder de Heer.
Hier volgt de inhoud van de email van George:

Zeer Geachte heer Hofmann,

Tot mijn kantoor heeft zich gewend met een verzoek om advies en bijstand, de heer Mark Doorn te Amsterdam/Zaandam, verder ‘cliënt’.
De heer Doorn kiest in deze zaak domicilie te mijnen kantore, Carolina van Nassaustraat 225 te 2595 SW Den Haag. Correspondentie en / of contact in deze kwestie dient uitsluitend via mijn kantooradres te verlopen.
Cliënt is reeds geruime tijd met u (privé en via uw bedrijf te Groningen) in contact over diverse zaken waaronder de organisatie c.a. van een concert(reeks) van de heer Jeremy Menuhin in en rond de maand april van het jaar 2008.
Cliënt stelt vast dat er een diepgaand meningsverschil is van budgettaire aard en dat dit meningsverschil beslist geen financiële gevolgen dient te hebben voor hem privé, noch zakelijk.
Cliënt heeft uw wijze van benaderen en zakendoen als buitengewoon onprettig en schadelijk voor de muziekbranche ervaren en wenst zijn banden met u, voor zover die er nog zijn, thans volledig tot een einde te brengen.
Cliënt ziet zich geconfronteerd met een overvloed aan gewisselde correspondentie en heeft mij thans verzocht u te melden dat hij u in geen enkel opzicht noch onder enige titel gelden verschuldigd is noch zou zijn.
Cliënt stelt zich voor thans de boeken te sluiten en het “zakelijke avontuur” met u als een gepasseerd station te beschouwen. Hij wenst nu en in de toekomst, geen enkele communicatie meer van of zijdens u te ontvangen, per gewone post noch per E-post noch anderszins.
Indien u onverhoopt mocht besluiten cliënt, rechtstreeks dan wel indirect te benaderen of cliënt’s naam en reputatie in het geding te brengen, in negatieve zin en anderszins, hij via mij onmiddellijk tot juridische actie zal overgaan en u ter zake zal aanspreken. U zult dan kunnen begrijpen dat aan iedere actie zijdens cliënt voor u, zowel zakelijk als privé, aanzienlijk financiële gevolgen zullen kleven.
Ik ga er van uit dat u gelet het gepasseerde tussen u en cliënt en de uiterst belastende publiciteit die u reeds – in deze zaak en anderszins- deelachtig is geworden, thans wijselijk zult besluiten cliënt in het vervolg volledig en onvoorwaardelijk met rust te laten.
Tenslotte meld ik u dat ik van u – gelet de wens van mijn cliënt voortaan verschoond te blijven van uw missives- geen reactie verwacht.
Indien u toch besluit op bovenstaande te reageren, zie ik zulk een bericht graag tegemoet. Het is evenwel mijn voornemen niet met u ter zake in discussie te gaan.

Met vriendelijke groet en hoogachting,

Mr. G. de Ceuninck

U lacht zich te natuurlijk te pletter. Die Doorn heeft de schrik in de benen en probeert nu via vriendje George (Zeer Geachte heer Hofmann....poeh!) te voorkomen dat-ie in de nabije toekomst wordt "aangesproken" en dat is, helaas heren, door het verzenden van deze email niet te voorkomen. Hoe die volgevreten slapjanus het voor elkaar krijgt iemand zo ver te krijgen uit zijn naam een email te sturen is een raadsel maar het zal 'm niet helpen.

Gezellig samen op de foto....

Was u gisteren ook zo verrast reeds lang beminde lezer? Echt? Waar heb ik het dan over, wat wordt hier bedoeld? Kom op.....goed, ik vertel het wel: Peppie stond op de voorpagina - zoals u weet pagina 1 - van het Dagblad van het Noorden. Onze Grote Schrijver zat met zijn veel te krappe gebitsprothese op de foto samen met Arthur Japon en je zag dat-ie apetrots was. Uit de mondhoeken van het toegeknepen bekkie kwam een dun laagje slijm dat langzaam naar beneden sijpelde. "Schrijver- en literatuurjournalist" stond onder de foto en dat is me toch wat..! Wat zal Peppie hebben genoten van zoveel aandacht: "schrijver- en literatuurjournalist", gossie gossie toch. Bij de avondmaaltijd vertelde Peppie aan een geeuwende Japon dat-ie vroeger mishandeld werd en dat-ie al heel vroeg wist dat je niet genoeg kunt hebben aan je eigen piemeltje maar dat je ook graag aan een ander piemeltje wilt frunniken en dat hij, Peppie dus, ook sabbelen als heel erg fijn ervaart "maar dan moet-ie wel schoon zijn" en het liefst wordt geneukt en zelf niet zo'n neuker is. Hij is meer bottom zoals dat heet in die kringen. Ik wist het ook niet maar zo noemen de mannen van de herenliefde dat toch heus echt: je hebt 'bottoms' en 'toppers', tja tis inderdaad een vreemd taalgebruik maar laat dat nou maar zo, erger je er niet aan, hartstochtelijk aanbeden lezer.
Goed, er werd nog een wijntje ingeschonken en hoewel Japon inmiddels met z'n uitdrukkingloze gezicht in de Pasta rucola salade lag te dommelen, kwebbelde onze Peppie maar door over zijn Grote Schrijversschap, z'n steun en toeverlaat Anton Brand (top of bottom?) en over zijn ouders en broers en zuster en natuurlijk z'n enige achternicht uit Epse. Want die was heel tragisch om het leven gekomen maar werd door iedereen zelfs nu nog gememoreerd: ze was de eerste lesbo die in Epse uit de kast was gekomen. Gebruiken ze dat top & bottom jargon ook bij lesbo's? weet u dat?
Inmiddels lag Japon met z'n poepige heufd naast het bord op de rand van de iets te klein uitgevallen tafel (maar dat is in Italiaanse restaurants altijd hetzelfde, veel te kleine tafeltjes) maar Peppie had natuurlijk niets door. Hij praatte en praatte dat het een lieve lust was en vertelde, inmiddels bij zijn 14de levensjaar aangekomen, hoe hij voor de eerste keer - 'mijn debuut' zei-ie giechelend, leuk hè - een nogal fors uitgevallen lul in zijn walmende reetje geschoven kreeg. Hij had het er over dat het wel even wennen was maar had bij zichzelf gedacht "Kom op zeg, ben jij nou een kerel?" en liet het maar over zich heen gaan. Zijn debuut werd geen vriend voor het leven want de man was al op leeftijd (toentertijd 78) maar wist wel van rammen want, zo vertelde Peppie aan een inmiddels licht-snurkende Japon, hij kon drie dagen niet lopen en als zijn moeder vroeg waarom loop je toch zo vreemd met je benen uitelkander mijn jongen, dan deed-ie de ene keer alsof hij niks hoorde of hij loog dat-ie iets verkeerd had gegeten en vliegensvlug naar het privaat moest en dat z'n 14jarige jongensreetje helemaal ruw was van al die schijterij. Nou nou niet zo'n vuile praat riep zijn moeder dan en knikte met heur hoofd alsof ze wilde zeggen "van die jongen komt niets terecht" niet wetend natuurlijk dat onze Peppie een Grote Schrijver zou worden en ooit nog 'ns met Arthur Japon aan een en dezelfde tafel zou zitten kwalmen.
Het werd al laat, Japon was inmiddels van de stoel met rieten bedekking gegleden, had daarbij een winkelhaak opgelopen in zijn mooie pantalon en Peppie werd verzocht door zo'n kleine Italiaanse opdonder om toch vooral zijn kanes opdracht te geven te stoppen en het perceel te verlaten "want we zijne allange diechte". Het dreigde uit de hand te lopen, wat zo gezelli begon liep uit op een teleurstelling veroorzaakt door onze Peppie die zelfs bij het verlaten van het pand niet van ophouden wist. "Weet u wel wie ik ben?" vroeg hij de kleine geile Italiaanse deugniet en terwijl hij met lichte hand richting deur werd geduwd, kwam "Weet u wel dat ik een Groot Schrijver ben?" er nog uit. Japon, inmiddels weer onder de levenden, rekende af - u dacht toch niet dat...tuurlijk niet - schudde een paar keer met z'n aan de bovenkant gemonteerde luizenbol en ging zijnsweegs. Met wie was ik hier vanavond vroeg-ie zich al slenterend af.....

Opscheppers & Lawaaimakers...

1 Sergiu Celibidache (met stip) (charlatan)
2 Bernard Haitink (perfect acteerwerk)
3 Eugen Jochum (na Bruckner bestond er niks meer)
4 Zubin Mehta (té grote neus)
5 Roger Norrington (helemaal niks deze man)
6 Mstislav Rostropovitsj (komediant)
7 Jaap van Zweden (bah!)
8 Nikolaus Harnoncourt (wat een energietrekker)
9 Arnold Bax (ach ja....)
10 Hartmut Haenchen (gekunstel met een stokje)

Maestro's

1 Herbert von Karajan (een absolute maestro!)
2 Otto Klemperer (gedegen werk, ongekende intensiteit)
3 Rafaël Kubelik (integer, zéér integer)
4 Sir Malcolm Sargent (flamboyant en geestig)
5 Valery Gergiev (ongekend voor Nederlandse begrippen)
6 Eliahu Inbal (onterecht vergeten)
7 Antal Doráti (Haydn..) (groots en meer)
8 Josef Krips (complete symfonieën van Beethoven beluisteren svp)
9 Seiji Ozawa (goede wijn..enzovoort)
10 Ferenc Fricsay (idem)

Deken van de Orde van Advocaten

En toen kwam er een 'doorgestuurde' brief van mr. S.Sj. Dijkstra, Deken van.., waarin werd geschreven dat Govert Tiddens, u weet nog wel wie dat is, beweerde dat-ie geen enkele betrokkenheid bij Amens had en heeft en dat ik me vergis.
Lachen is niet alleen gezond, het is ook ouder dan de mensheid. Dat blijkt uit onderzoek door evolutionaire biologen, die hebben berekend dat onze voorvaderen al zowat vier miljoen jaar geleden lachten. Net als nu gebeurde dat met enig leedvermaak, want de eerste wankele pogingen om op twee benen te lopen leidden kennelijk tot veel hilariteit.Volgens de Sunday Times, die dat meldt, ontstond de lach wanneer apen zagen hoe andere leden van de groep tijdens hun eerste stappen struikelden en vielen en wilden ze daarmee aan de anderen laten weten dat er wel wat mis was, maar dat er geen reden was tot echte bezorgdheid. Zij kwamen tot de conclusie dat de voorloper van de lach tegenwoordig nog altijd kan worden waargenomen bij mensapen zoals de chimpansee, die wanneer ze worden gekieteld een soort gehijg voortbrengen dat is bedoeld om de harmonie binnen de groep te bestendigen.Maar wat het echte lachen betreft, zegt Gervais: "Wanneer we nu lachen om vallende komieken of clowns, reageren we in feite net als die apen zowat vier miljoen jaar geleden."

€ 21.879.62 excl. bijkomende kosten

Onthouden hoeft niet want u kunt het op elk willekeurig gekozen moment lezen en desnoods herlezen, daarna knippert u gewoon twee keer met uw mooie ogen en dan weet u het écht: er staat inderdaad € 21.818.74. Want dat is het bedrag dat de Stichting Muziekklassiek! nog moet ontvangen van Ingrid Visser oftewel Amens. U weet wel, dat is die oplichter die ons aan de schandpaal nagelde en daarmee haar eigen ondergang inleidde. Hoe is het bedrag opgebouwd? hoor ik u denken. Daarop geef ik volgaarne antwoord want u heeft daar recht op als trouwe lezer:
€ 18.520.- het bedrag dat ze de SMK! schuldig is
€ 534.02 rente tot op dit moment (03.11.2009)
€ 2.825.60 de zgn. buitengerechtelijke incassokosten
en als je deze bedragen optelt - maar dat hoeft dus niet meer want dat deed de meneer van het incassobureau reeds - dan kom je dus op het in de titel vermelde bedrag. Maar pas op..ho stop!: het bedrag, de vordering dus, wordt almaar hoger want de rente loopt gezellig door. Heerlijk.
Nu hoor ik u wederom: "waar denkt die aardige meneer van het incassobureau uit Arnhem dit bedrag bij Amens weg te halen en vooral "wanneer denkt die meneer te kunnen beuren?". En dat ga ik u lekker niet vertellen want, ja ja, er leiden meer wegen naar Rome. En dat heeft die meneer van het incassobureau tegen de aardige secretaresse van de SMK! gezegd en wie ben ik om dat in twijfel te trekken? Nou dan.

De laatste stand van zaken...

Hoorde vanmiddag van een vriendelijke meneer van Direct Incasso in Arnhem dat men begonnen is het vuur aan de schenen te leggen van Amens, u weet wel, het sujet met dat onstabiele 'loopje' dat hoogstwaarschijnlijk komt door cocaïne van beroerde kwaliteit. Maar zeker weten doe ik dat niet, voor een "update" omtrent deze zaken moet u bij die slungel van daSarto zijn en, natuurlijk, bij de griezel der griezels zelf. Ja inderdaad, die. Ze blijken dezelfde dealer te hebben maar of die lamlul van de dure neppakken daarom ook onstabiel loopt...? Ik zou het niet weten. Wat doet dat er ook toe.? Waarom steeds die rare nieuwsgierigheid van u..oohh das mijn schuld, nou ja zeg.
Zoals gezegd wordt er actie ondernomen om de vordering van de Stichting Muziekklassiek! excl. de kosten van het incassobureau, te innen. En ik hoor u nu denken "Waar dan?" en dan had u ongetwijfeld verwacht dat ik Snelliusstraat 29 zou zeggen maar dat doe ik lekker niet want het is bekend dat dat krot op naam staat van haar vriendje G.T. (zie bericht van 01.09.2009) en dus niet te confisqueren. Maar er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden (citaat van die aardige incassomeneer). Ik heb wel'ns gedacht dat meneren van incassobureaus allemaal kloothommels zijn maar dat is onjuist. Deze meneer bijvoorbeeld is heel aardig en kwam met suggesties (ik had ze zelf niet kunnen bedenken) hoe de centen binnen te krijgen..leuk hè? en die ga ik hier niet verklappen, beste en ontroerend lieve lezers en lezeressen. Neen, u kunt wel aandringen en blijven aandringen maar ik klap niet uit de school, neen!
Nou goed dan, een tipje van de sluier maar that's it. De volgorde: Amens krijgt het zwaar te verduren want ze moet een gigantisch bedrag betalen inmiddels. We hebben het niet alleen over de vordering van de SMK! maar ook de kosten, zoals ik u zo even vertelde, van het bureau - u weet nog wel, van die aardige meneer. Hij noemde zichzelf een bloedhond door de telefoon, ik schrok wel een beetje en liet zowat een mok warme chocolademelk (zonder slagroom) uit m'n hand vallen maar gelukkig wist de lieve secretaresse van de SMK! dit net op tijd te voorkomen Ja je bent natuurlijk niets gewend en als dan iemand dergelijke dingen door de telefoon gaat verkondigen, dan schrik je wel. Een beetje dus. Hij was wel zo aardig om er achteraan te zeggen "we gaan voor jullie aan de slag en houden u dagelijks op de hoogte en ga er maar van uit dat we succes zullen hebben, eerder stoppen we niet" en dat stelde me weer gerust. Zoals ik net al zei, je bent bepaalde dingen niet gewend...
Ten tweede wordt bij de rechtbank hier ter stede een kort geding 'op de rol gezet' waarin ondermeer wordt geëist dat de schade die is ontstaan vanwege het niet doorgaan van een aantal recitals van Jeremy Menuhin, door Amens - en consorten - wordt vergoed. Dat kan me een bedrag worden maar Godzijdank hebben we voor deze zaak, en overige, een gewiekste advocaat die van wanten weet. Ook hier is het gerechtigheid die zich uitbetaald. 't Kan even duren maar dan heb je ook wat. Verder wordt de Tros gemaand het 'dossier' van hun ranzige programma zodanig te wijzigen dat de SMK! en de schrijver van dit blog daarin niet meer voorkomen en tenslotte ga ik te gelegener tijd een interview geven aan een journalist van een plaatselijke krant - neen niet met die knakker, Gossie..hoe komt u daar nou toch op? - en doe uitgebreid verslag over de kwestie Amens, haar intense slechtheid en vanzelfsprekend hoe kankerverwekkend die kan zijn. Verder een honderdjarig verbod op voortplanting door dit soort in de hoop dat op den duur de wereld een stuk prettiger mag worden. Dat de ouwe Visser dit creatuur op de aardkloot zette, is al een ramp, het feit dat de man ondanks z'n kennis van de psychologie - nemen we dan maar even aan - er een misbaksel van maakte, is hem ten zeerste kwalijk te nemen.
Een ander onderwerp is dan nog de aanpak van lieden die zich voor de kar hebben laten spannen van dit sujet (Erik Jansen, Mark Doorn, die krakkemikkige 'pianist' Gerben Makkes van der Dweil en nog een paar van die sijsjeslijmers) en het verhaal is rond.
De aangifte tegen Amens bij de regiopolitie in Groningen is gecompleteerd en ik kan u meedelen dat het een omvangrijk dossier is geworden. Een koekje van eigen deeg zal toch wel smaken?
Tuurlijk wel.

Onze nicht Peppie

Weet u dat je nichten en nichten hebt? U denkt zeker dat alle nichten hetzelfde zijn (en daar zit wel wat in natuurlijk) maar dat is toch niet zo, hier vergist u zich lieve hartstochtelijke lezers en lezeressen. Overigens wil ik alvorens verder te gaan, u allen hartelijk danken voor de vele steunbetuigingen dewelke we ontvingen n.a.v. de hetze die tegen de Stichting Muziekklassiek! en mij werd gevoerd onder leiding van die ultieme slechterik Ingrid Visser (lees: Amens). Vele van u hebben de meest verrukkelijke verwensingen naar heur hoofd gegooid en dat was bijzonder plezierig om te lezen. Onder u waren een paar die hoopten dat Amens de kanker achter d'r oogballen krijgt, weer anderen hoopten vurig op een botsinkje tussen haar van Tiddens geleende automobiel en een stevige edoch niet te ontwijken boom. En er waren sommigen die ongevraagd adviseerden haar 'gewoon' overhoop te schieten omdat daarmee de wereld een stuk vrolijker zou worden. Geweldig die tips & suggesties - ze werden in dankbaarheid aanvaard -maar voorlopig maken we er toch maar geen gebruik van want het zou jammer zijn wanneer dit leugenachtige sujet te snel dit ondermaanse verlaat. Want dat ze nog heel wat voor de kiezen krijgt is bekend. We houden u volgaarne op de hoogte. Andermaal dank voor uw hartverwarmende reacties.....
Om terug te keren naar ons onderwerp: je hebt grote nichten, kleine nichten, dunne en dan ook dikke nichten, heupwiegende en (dus) ook enge nichten, gierende en gillende nichten, dan heb je nog oppernicht Gordon (gedver...) en zo kunnen we nog wel een tijdje doorgaan. Elke stad of dorp heeft wel één of meerdere nichten die opvallen door hun gedrag dat, zoals gewoonlijk, aanstootgevend is voor de goegemeente maar daar trekken de nichten zich meestijds niets van aan want Hij zag dat het OK was.
Ook in Groningen hebben we nichten en nichten (zie bovenstaande opsomming) en zelfs een meganicht, tis er maar eentje maar toch...En u raadt al wie ik hier bedoel, inderdaad: Peppie..! Die uit zijn nare bek stinkende engerd met dat kleine met het blote oog nauwelijks te onderscheiden Michelinmannetje (volgens een welingelichte bron) en, zoals u weet, meester-kontkruiper. Peppie vindt het heerlijk om te melden dat het 'bezoekcijfer' van zijn beroerd geschreven blogje omhoog schoot na 26 mei 2009 (uitzending Opgelicht?! van de Tros) en dat zou komen omdat Peppie vooraf veelvuldig aankondigde dat ik een rol mocht spelen in dat ranzige programma. Eindelijk een fan is het verdomme die afstotelijke knakker! God beter' 't. De man wil zo graag een Groot Schrijver worden en dat wil maar niet lukken. De slemiel.

De meest vreselijke ooit....

1 Wibi Soerjadi (met stip)
2 Angela Hewitt
3 Richard Clayderman
4 Geoffrey Douglas Madge
5 Maria João Pires
6 Emanuel Ax
7 John Lill
8 Yoram Ish-Hurwitz
9 Ivo Janssen ('zijn' Bach is beroerd)
10 Leslie Howard (continue Liszt...schrecklich!)

De beste en.....daarna

1 Glenn Gould
2 Arturo Benedetti Michelangeli
3 Solomon
4 Martha Argerich
5 András Schiff
6 Krystian Zimerman
7 Artur Schnabel
8 Michel Dalberto
9 Ronald Brautigam
10 Sviatoslav Richter

Een bos hout voor de deur...

Kent u die uitdrukking lieve en beminnelijke lezer? Volgens een zojuist geraadpleegd woordenboek: 'Een flinke bos hout voor de deur hebben' wordt gebruikt om uit te drukken dat een vrouw een flinke boezem heeft. De uitdrukking zou zijn ontstaan door de bijgedachte aan de houtvoorraad voor de winter, die vroeger buiten bij het huis lag opgestapeld.
En u kunt zich voorstellen dat ik daar aan moest denken toen ik de foto zag van het exterieur van de woning (eigenaar G.M. Tiddens) waarin Amens haar versnaperingen fijn hakt zoals wij de spinazie. En maar snuiven en dagdromen want het is een dagelijks terugkerende taak, dat dienen wij niet te onderschatten! En maar "genieten", heerlijk!
Leuke vitrage trouwens, kon er nog nét af kennelijk.

Dialoog in lijn 22

Heb jij je mobieltje bij je?
- maar schat, we zijn er toch zo, waarom moet je nu bellen...?
Hou 'ns op te zeiken, heb je je mobiel bij je ja of neen
- ja heb ik wel maar als je twee haltes wacht dan kun je 't hem zelf vragen, daar heb je mijn mobiel niet voor nodig
Wat ben jij een ongelooflijke zeikerd zeg...geef dat ding hier!
- neen ik geef dat ding helemaal niet hier en ook niet daar, gebruik je eigen mobiel
Ik heb geen beltegoed anders had ik je niet gevraagd, benk ook nooit weer van plan trouwens want ik vind dit zoooho kinderachtig
- je doet maar..oh, we zijn er, kijk daar staat je collega, loop er maar snel heen, weet je nog wat je zeggen of vragen wilde offe...
Ik zie je vanavond wel, hoe laat ben je thuis?
- ga nou maar, we bellen
OK, dubbeldoei..kusjes!

HeinzWorst

'k Zou u zowat vergeten te vertellen dat ik afgelopen zondag in een heuse 'mannengalerie' ben geweest. Allemaal kunst met en door mannen, afbeeldingen met grote blote piemels, schilderijen met zo mogelijk nog grotere lullen, tekeningen van verminkte Klok & Hamerspelen en een vernissagepubliek dat hoofdzakelijk uit de lokale homoscene bestond. Vreselijk deze combi! Waarom zijn die nichten toch overal ter wereld hetzelfde: of je nou in Mbabane (Swaziland), Chongqing, Veenwouden, Doodstil of Tokio bent...overal zijn die nichten hetzelfde. Kirrend en met de togus wiebelend huppelen ze rond, de een nog lelijker dan de andere (althans in de galerie). Geverfde haren (waterstofperoxide en ammoniak), een snor natuurlijk en strak in de smetteloos witte pantalon. En maar praten hoe mooi het allemaal is en "das een lekker ding" en "das een stuk" en even later hoorde ik, nippend aan een redelijke Tempranillo "Sjezes, dak wilk wel aan de wand hebbe" waarna een oorverdovend gegil de ruimte vulde en het toch nog lang gezellig bleef. Want ze zagen elkander allemaal weer eens: op leeftijd zijnde mannen (het merendeel), wangkussend (3x) en maar kletsen, kletsen en nog'ns kletsen. Wat die lui elkander te vertellen hebben is een raadsel en daar zullen wij ook nooit achter komen. Willen we dat dan? Neen natuurlijk willen we dat niet. We willen mooie kunst zien en mooie kunst was er zondagmiddag nauwelijks. De enige uitschieter is de jonge schilder René Kuipers met een aantal zelfportretten die stuk voor stuk ongelooflijk fraai zijn. En dan druk ik het bescheiden uit. Waarom het werk van Kuipers in een nichtengalerie hangt, is eveneens een raadsel, 'k zal het vragen wanneer we binnenkort aan de bittertafel zitten. Je hebt bij een galerie ook een zgn. galeriehouder en ditkeer zelfs twee. Twee mannen van middelbare leeftijd beide gekleed in een keurig gesteven matrozenpakje + een schattig baretje op het snorrenhoofd (vanzelfsprekend) en maar heen-en-weer rennend om het de 'collegae' naar de zin te maken. En als je een galerie 'runt' dan zorg je voor een spreker die de boel opent en dat hadden de twee matroosjes fijntjes geregeld: niemand minder dan die gedateerde maar vooral griezelig overgecultuveerde Henk van Ulsen (Kampen, 8 mei 1927 - †Bussum, 28 augustus 2009) opende de blotelullententoonstelling met een oeverloos langdradig verhaal waar geen touw aan vast te knopen was. Hij doorspekte zijn betoog met een erotisch gedichtje hier en verderop een erotisch gedichtje daar en elk & een genoot er van. Je zag het aan die bolle goed-doorvoede mannenwangetjes en vergeet niet de schalkse blikken die de ruimte in werden geworpen. Foei toch jongens!
Waarom duurt een opening altijd zo tergend lang? De temperatuur in het smalle perceel was inmiddels opgelopen tot boven de 45 graden, de wijn stond zowat te koken op een schattig bijzettafeltje en de ouwe nicht Jan Steenstra kreeg bijkans een hartaanval. Maar wie liep daar notabene tussen de mannen van de herenliefde voortdurend zoekend naar de zojuist genoemde bijzettafel?...u raadt het nooit, of wel? Inderdaad, Mr Kanebraaier himself: HeinzWorst Walvis. Tis alsof de man (man..?) steeds kleiner wordt, hij schrompelt ineen, twas al nooit zo'n fors figuur maar dit is werkelijk geen gezicht. Een gebit heeft de man (man...?) nooit gehad maar goed, dat is tot daar aan toe. Maar dit uiterlijk heeft iets angstaanjagends, volgens Wikipedia hebben we hier te maken met "het asthenische of leptosome type: tenger, beschouwend, introvert en pathologisch gesproken neigend tot schizofrenie". Nou ja, de man (man...?) moet er mee leven, maar ik moet u eerlijk bekennen, lieve oplettende lezer, dat ik Grote Zorgen had zondagmiddag in de blotelullengalerie over Walvis. Onze HeinzWorst is een liefhebber van boeken, je kunt het zo gek niet bedenken of hij heeft het wel in de overvolle kasten staan, met rugnummers want in de handen houden is er niet bij: de man leest nooit maar vraagt wel overal ter wereld zgn. recensie-exemplaren aan en zet ze vliegensvlug na aankomst in de kast - als er nog plaats is - en schrijft in beroerde stijl een kulverhaaltje (flapteksten) op een van zijn vele blogs die geen mens leest behalve onze gekrompen smeerkanes zelf. En terwijl ik daar al mijmerend rondliep met het glaasje Tempranillo stevig in de gemanicuurde hand, vroeg ik me af - sssttt....tussen ons graag - zou hij..neen toch? en zoja, zou-ie dan een Grote Leuter hebben? Nou kom op zeg, niet zo'n ik-weet-niet-wat-je-probeert-te-zeggen houding aannemen, dan doen jullie anders ook niet. De man is een remedie tegen de liefde dus hij zal z'n jongeheer uitsluitend nodig hebben om de prostaat te ontlasten.
Ook goed.

Galerie MooiMan
Noorderstationsstraat 40
9717 KP Groningen

Belangenverstrengeling

Geachte Dames en Heren,

Schrijver dezes heeft een klacht over Mr Govert Tiddens van Bout Overes Advocaten. De heer Tiddens speelde (en speelt) een uiterst dubieuze rol in een geschil dat de Stichting Muziekklassiek!, hierna SMK! (en ik) heeft/hebben met Ingrid Visser, de organisatrice van twee zgn. herdenkingsconcerten n.a.v. de tiende sterfdag van de violist Yehudi Menuhin in maart van dit jaar.
De SMK! 'leverde' de pianist Jeremy Menuhin (inderdaad, zoon van...) maar de fee, het honorarium, voor de met veel toeters en bellen aangekondigde komst van Jeremy Menuhin, werd door Ingrid Visser nimmer volledig betaald evenals talloze andere vorderingen als daar zijn de Mediacentrale in Groningen, de Heerlijkheid Marienwaerdt in Beesd, de Vereniging Klassieke Zaken en ontelbare anderen.
Om nu een lang verhaal kort te maken: dadelijk na de laatste klanken van het tweede en laatste concert op zaterdag 14 maart 2009, wist Ingrid Visser dat de hoor haar geïnitieerde concerten op een, met name financieel, fiasco waren uitgelopen. Ze zag haar kans schoon om de SMK! door het slijk te halen, de meest krankzinnige verhalen op te dissen en elk & een te mobiliseren die ze voor haar karretje dacht te kunnen spannen. Dat is 'r gelukt. Om zelf in de schaduw te blijven en vooral haar afgang over het verloop en vooral de afloop van de twee HC te verdonkeremanen, legde ze haar onwelriekende rotzooi op ons bord en richtte daarmee ongelooflijk veel schade aan. Dat heeft uiteindelijk weinig resultaat opgeleverd want ze zag zich genoodzaakt met psychiatrische hulp op de been te blijven. Hoeveel leed kan een slechterik verdragen...?
De advocaat van de SMK!, is bezig een kort geding voor te bereiden tegen Ingrid Visser die ondanks oplichting, malversaties en kletsverhalen tot op dit moment verschoond is gebleven van al te opdringerige schuldeisers. Inmiddels is duidelijk dat de schuldenlast tenminste € 50.000.- bedraagt en het zou niet meer dan logisch zijn haar huis in Groningen onder de welgevormde derrière te verkopen om zodoende de schulden te kunnen betalen, al was het maar gedeeltelijk.
Het huis staat evenwel op naam van Mr Govert Tiddens die ook de financiering regelde. Ik heb deze twee mensen toentertijd aan elkander voorgesteld en kennelijk is daaruit iets fraais ontstaan dat ik niet nader wens te omschrijven. Het is evident dat de heer Tiddens zich heeft laten leiden door de fauna in de onderbuik betreffende Amens maar naar het schijnt zijn inmiddels alle vlinders en bijen weder uitgevlogen. Dit laatste doet ook niet terzake: wat wél terzake doet is dat de SMK! alsook de overige schuldeisers het nakijken hebben nu enige tijd geleden is gebleken dat de heer Tiddens heur huis op zijn naam zette en daarmee de ultieme mogelijkheid om aan onze centen te komen, heeft doen verbleken.
Vanzelfsprekend heb ik 'm hierover aangesproken maar de man zwijgt in alle talen.

Het is hierom dat ik een klacht indien mede namens de SMK! over Mr Govert Tiddens wiens rol in de kwestie SMK! versus Ingrid Visser zoals gezegd uitermate dubieus is om maar te zwijgen over het meer dan schandelijke gehalte van zijn gedrag. Dat men wordt 'geleid' door gevoelens die ons allen bekend zijn (mag ik hopen), is tot daar aan toe, dat dit echter de oorzaak is van handelingen tegen de SMK! (waarmee de heer Tiddens al jaren op de hoogte was en bleef), is niet uit te leggen.
Tenslotte stel ik u ongevraagd op de hoogte van mijn boosheid (bescheiden uitgedrukt) over zijn 'bijdrage' aan de HC-ellende. Het is, nogmaals, schandalig en ik verzoek u dan ook vriendelijk edoch dringend dit bericht als een klacht te noteren en vooral niet terzijde te leggen.

Amens

Pas recentelijk las ik een bericht op de site van de Tros waar notabene het volgende staat vermeld:
Onbetaalde rekeningen
Ingrid (Amens) stopt privégeld in de Stichting (Muziekklassiek!) om een aantal herdenkingconcerten op te zetten. Maar dat geld ziet ze niet meer terug.
Hoe is het toch mogelijk, ik vroeg het u reeds vele malen, dat de absurde verhalen van dit sujet worden geloofd. Zij heeft nimmer één eurocent is de organisatie van de twee herdenkingconcerten gestoken, integendeel, om maar te zwijgen over haar zgn. financiële 'support' van de Stichting Muziekklassiek! Dat ze dergelijke argumenten de wereld in slingert, is het zoveelste bewijs dat ze wanhopig probeert haar gekkigheid te verbloemen. Ze ging als een bezetene te werk, bestelde tribunes en lichtinstallaties, peperdure cateringen etc. en wist vrijwel iedereen mee te slepen naar dit luchtkasteel dat uiteindelijk op een totale catastrofe uitliep. Haar verzinsels komen uit het 'brein' van een pathologische leugenaar. Waarschijnlijk een snuifje coke te veel geconsumeerd?
Deze weerzinwekkende megalomaan heeft een spoor van vernieling achtergelaten, enorm veel schulden gemaakt, wordt achtervolgd door mensen/bedrijven die haar graag een keertje willen spreken over openstaande vorderingen en weet zich niettemin nog steeds gesteund door een aantal lieden w.o. Mr. Govert Tiddens van Bout Overes Advocaten die kennelijk blind van aanbidding haar huis op zijn naam zette. Mazzeltje voor Amens want er zijn mensen zat die het gaarne onder heur derrière zouden willen verkopen om aan hun centen te komen.
Het wordt tijd voor tegengas en zo zal geschieden. Ik ben het spuugzat dat de aantijgingen zoals deze o.a. op de site van die walgelijke volksomroep staan, alle uit de koker komen van die complete gek die het voor mekaar krijgt om iedereen te manipuleren en naar haar pijpen laat dansen. Dat ze 'opgeborgen' zit in een psychiatrisch instituut, is te weinig: dit soort mensen moet je verbannen naar een op een ver eiland gesitueerde gevangenis, opsluiten en vervolgens de sleutel weggooien. Dit wezen heeft haar hetze zo perfect geënsceneerd..je zou je Borsalino er voor afnemen. Maar dat alles is verleden tijd, de bal ligt nu aan mijn kant en ik kan u verzekeren, trouwe lezer, dat-ie daar een poosje blijft liggen. "Ze is overstuur van de hele situatie" zo ving ik onlangs op....ik hoop van harte dat dit zo blijft want ze heeft in haar intense slechtheid de situatie na 14 maart van dit jaar zo 'gedraaid' met de enige en uitdrukkelijke bedoeling zelf uit beeld te blijven. Liegen, bedriegen, mensen mobiliseren om toch vooral mee te doen met de door haar zorgvuldig opgezette hetze...het is 'r allemaal gelukt maar dat is NU afgelopen.

En dan heb je nog Brand

Dat was ik vergeten te vertellen lieve lezer. "En wat was je dan vergeten te vertellen" hoor ik u nu zeggen. Dat zal ik u zeggen: Anton Brand en nu zegt u weer "wie is in Godsnaam Anton Brand" en dan kan ik reageren door te melden dat meneer als assistent-gemeentesecretaris van een gemeente in het noorden des lands héél belangrijk is maar dat zal u worst wezen. Ik ken u hooggeachte lezer en dit soort feiten interesseren u geen ene moer. U wilt details weten over de mens achter Anton brand, hoe steekt de man in elkaar, hoe kleedt de man zich, heeft de man een vriend of een vriendin (beide kan ook), is de man 'aanspreekbaar' en waarom informeer ik mijn geachte lezers en lezeressen over iemand die u niet kent. Wat is het doel hiervan. Dat kan ik u snel mededelen: geen. Waarom dan toch het onderstaande verhaal over Brand? tja, ik dacht dat het u wél zou interesseren hoe iemand zich alle mogelijke bochten wringt om van een lijst met daarop uitsluitend vooraanstaande namen af te komen. Nu wordt het allemaal te moeilijk, ik vertel het en zie dan maar wat u er van vindt, hoor het wel een keer. (Volgende keer schrijf ik over veel boeiender onderwerpen dan een over gecultiveerde nichten, heen-en-weer geschreven voorwoordjes en ander kakkerij, beloofd!).
Brand wilde erg graag op de lijst waarop het Comité van Aanbeveling stond vermeld ten behoeve van de Stichting Muziekklassiek! Hij deed er nogal wat moeite voor om op de lijst te komen, tsjonge tsjonge, maar een strenge ballotage had verhinderd dat zijn naam op de wachtlijst werd gezet. Brand werd en wordt niet direct in verband gebracht met klassieke muziek hoewel ik laatst hoorde, in de bekende wandelgangen, dat hij en zijn partner zich regelmatig in het pak hijsen, richting Wenen rijden om in de Wiener Staatsoper drie bedrijven "Die Frau ohne Schatten" te zien en vooral 'bij te wonen', daarna een knus hotelletje nemen en de volgende dag terug tuffen dus "geen verband" is het nou ook weer niet. Ziet u ze al staan? twee goed-geklede heren in de barokke ambiance van de Wiener Staatsoper tussen al die sjiek geklede dames & heren, glaasje sekt in de knuistjes en maar klessebessen over Strauss? En dan gaat Brand ongetwijfeld zeggen dat-ie de Oostenrijkse schrijver Hugo von Hofmannsthal zo geweldig vindt en in een adem: én Peppie Bos. Nu breekt uw klomp want u ziet geen verband tussen Hugo en Peppie en dat is er ook niet. U denkt zeker en vast dat de man gek is geworden maar het is gewoon een kwestie van afspraak. Brand heeft toegezegd aan Peppie dat wanneer hij irgendwo is, in Muntendam, Gorssel of Wenen, hij altijd de naam van Peppie zal laten vallen en andersom. Dus voor de duidelijkheid: als Brand zijn eigen schrijfsels promoot, in de pauze van een opera staat te blaaskaken, in de kroeg zit...waardanook: hij noemt altijd, desnoods terloops, de prullaria van Peppie en wanneer Peppie moet kakken, waardanook, dan noemt hij altijd de naam van Brand. Ze ruilen elkanders voorwoordjes uit en vinden elkander Grote Schrijvers. Rustig lieve lezer, hou toch'ns op met die vileine lachjes en cynische kreetjes, bah! De volgende titel in het 'oeuvre' van Brand zal ongetwijfeld "Knielen op een hoop bagger" gaan heten. Zal ook wel weer een bestseller worden.....
Goed, waar waren we gebleven....Uiteindelijk was het Brand dus gelukt op de lijst te komen. Hij liet overal 'vallen' dat-ie er hoera! op stond en schaterde het bijkans uit van vreugde over zoveel gerechtigheid. Niet dan de man ooit iets heeft gedaan voor de SMK! maar daar ging het 'm ook niet om: op lijstjes staan met andere 'prominenten' is meer dan genoeg en dat er zo nu en dan verwacht wordt dat je wat werkzaamheden uitvoert, is niet relevant. Wel moest elk en een bij elke 'meeting' z'n gejeremieer aanhoren over wéér een 'belangwekkende publicatie' ditkeer getiteld 'Liefdeknopen. Bericht van mijn ouders'. Het is het relaas van een katholieke middenstander in een snel veranderende wereld. Daarnaast is het ook het verhaal van een huwelijk, van twee mensen die soms niet met elkaar konden, maar ook niet zonder elkaar.
Tja, wat moeten we hier nu toch van denken beste lezer. Ze konden niet met elkaar maar zonder was kennelijk (ook) niet mogelijk. Het is van alle tijden en Brand weet er geen raad mee, een onsamenhangend verhaal over zijn ouders dat misschien leuk is om aan de bittertafel te overpeinzen maar om dit gezever in boekvorm uit te geven, al dan niet in eigen beheer, getuigt van een mateloze zelfoverschatting. Uitgeverij Passage zag er natuurlijk wel weer wat in en gaf de drukker in een oostblokland opdracht 250 exemplaren te produceren. En aangezien de zojuist genoemde uitgeverij rechtstreeks aan deSlegte levert, zou ik niet naar de reguliere boekhandel lopen maar naar de grootgrutter op ramsjgebied. Scheelt een paar centen en meer had u, een klein maar fijn publiek, er waarschijnlijk toch niet voor over. Tis trouwens de vraag of er nog wel exemplaren zijn want Brand is nogal scheutig met het cadeau doen van zijn boekjes - nog afgezien van de 30 die Peppie ontvangt als slijmpremie - en als je de commentaren/reacties leest op www.liefdeknopen.nl, dan vieren we allemaal feest. Peppie schreef op 2 november van het vorige jaar: Liefdeknopen. Bericht van mijn ouders is een voortreffelijk geschreven, afgewogen en zorgvuldig boek. Opgesteld met oog voor ontroering en detail en een bewonderenswaardig kritische afstand tot de twee hoofdpersonen waar Brand onmiskenbaar veel van houdt.
Maar u had toch ook geen andere reactie verwacht van deze fluim? 'Opgesteld met oog voor ontroering'....bedaar lezer, bedaar.
Door de hetze die Amens tegen ons voerde, kwam een ander vriendje van dit stel, u weet wel dat we het hebben over die andere Grote Schrijver (Brammetje) tot de ontdekking dat Brand op de lijst stond van mensen die de SMK! ondersteunden. Met raad en daad. Dit laatste heeft Brand nimmer gedaan want volgens de overlevering had de goeierd constant huilbuien vanwege de 'relatie met mijn ouders'. Zoveel jaar na dato kan dat toch nog wel invloed hebben op een gevoelige geest lezer! en dan ook nog katholiek, mijn hemel wat een leed en verdriet dit alles teweeg kan brengen...
Al snel ontving het secretariaat van de SMK! een dringend edoch vriendelijk verzoek van de Liefdeknopen-auteur, om zijn naam van de lijst te verwijderen. Nu had-ie notabene zo veel moeite gedaan om toegevoegd te worden aan het Comité..laat de mallerd zich een paar maanden later weer van de lijst verwijderen. Nou moet het toch niet gekker worden. Waarom hebben we dan al die moeite gedaan voor deze Ridder in de Orde-van? Ja u weet het antwoord ook niet, dat heb ik inmiddels al begrepen.
'Zich herinneren is altijd van nut, men kan er niet jong genoeg mee beginnen. Terwijl men probeert te begrijpen wat voorbij is, zou men zelfs nog wat over de verhulde toekomst kunnen leren.'
Steek dat maar in uw zak!

Nederland......

Het schilderij waarop Pim Fortuyn met zijn hondjes Carla en Kenneth staat afgebeeld, is zaterdag op de veiling van de inboedel van de politicus voor 41.000 euro verkocht.
Dit is Nederland. Een schilderij waarop die afzichtelijke blaaskaak staat afgebeeld met twee enge hondjes - 3 x eng dus - voor € 41.000.- aan de man gebracht. Wat zijn het voor mensen die de hele dag tegen die lelijke harses willen aankijken?
Een onderzoek van Interview-NSS wees uit dat 5 jaar na de dood van Pim Fortuyn een kwart van de bevolking nog op hem zou stemmen als hij nu nog in leven zou zijn, meer dan 40% vindt dat de politiek een nieuwe Fortuyn nodig heeft. Uit het onderzoek blijkt verder dat hij gezien wordt als een goed redenaar (57%), iemand met het vermogen om onlustgevoelens stem te geven (37%), relnicht (15%), vreemdelingenhater (10%) en ruziemaker (10%).
6 mei 2002 was voor ons wél een fijne dag....

Schijtlijster

Je hebt journalisten en journalisten en dan zijn er nog journalisten die de 'titel' niet mogen dragen en dat zou verboden moeten worden maar ja, wie gaat dat verbieden? Het is een zgn. vrij beroep met als gevolg dat er talloze minkukels rondlopen die tot die laatste categorie behoren. Dat stel lieden heeft nog nooit gehoord van wie, wat, waar, wanneer, waarom en hoe (de vijf W's) en schrijven dus maar raak. Leesvoer voor ongeletterden.
Een van die stompzinnige 'journalisten' is B. Hulzebos die voor het Dagblad van het Noorden zo nu en dan een artikel mag schrijven. Gaat het de ene keer over de zelfdoding van Hulzebos Sr. (wie interesseert dat eigenlijk?), de andere keer gooit onze Bram er een stukkie tegen aan over waterschappen, pijpleidingen, off-shore gedoe en meer van die nietwetenswaardige onzin. Nog stompzinniger is "een meeslepend verhaal over leven en dood, paarden en mensen, liefde, seks en hogere machten". Wat een drukte. De man moet natuurlijk zien dat-ie brood op de plank krijgt voor een vrouw - hoe bestaat het! - en twee kinderen. Twee nieuwgebakken Hulzebosjes. Heb er meelij mee. Maar goed, het gaat hier niet over het broedsel van Brammetje maar over de wijze waarop hij Amens in de armen is gevlogen. De stommerd. Er verscheen in maart 2009 een artikel over de SMK! dat overduidelijk werd gedicteerd door de patiënt der patiënten. Bram besloot 'ns te bellen om aan te kondigen dat-ie van plan was over de SMK! te schrijven en dat vinden wij natuurlijk prima, geachte lezer. Maar verder dan roddel, viezigheid en achterklap is onze Bram niet gekomen. Ook in zijn tweede artikel ging deze ultieme remedie tegen de liefde enthousiast verder en weer was duidelijk dat Amens hem had voorzien van de meest krankzinnige verhalen (u weet nu zo langzamerhand wel dat haar opzet zelf uit beeld te blijven het motief was, dat dit 'uit beeld blijven' is uitgelopen tot een verplichte opname in een gekkenhuis, geeft bij de oplettende lezer weer met welk type zielepoot we hebben te maken. Ze is wél uit beeld dus dat klopt Godzijdank) die hij vervolgens gretig aan zijn toetsenbord toevertrouwde. Zoals gezegd: roddel en achterklap. Natuurlijk ben ik niet ingegaan op zijn uitnodiging want met dat soort 'journalisten' wil ik geen fractie van een seconde praten. Dat is verspilde tijd en bovendien is de man zo aartslelijk dat je tegenover die tronie absoluut niet wilt plaatsnemen. Je zou je dood schamen om met deze knakker gezien te worden. Bah! Onze Bram zag nu kans zijn vitriool over de SMK! en mij uit te gieten en dat moet welhaast tot een orgasme hebben geleid; wat zal-ie er van hebben genoten om eindelijk de jaren opgekropte weerzin te kunnen gebruiken, heerlijk! In zijn rimpelloze bestaan moet het een welkome afleiding zijn geweest om in het door Amens geregisseerde spektakel een hoofdrol te kunnen spelen. Thuisgekomen heeft de fluim dadelijk z'n vrouw een fikse beurt gegeven want hij was zo geil als een olijf (met dank aan Koenraad Goudeseune), er zijn boze tongen die beweren dat ze heeft gebruld als een vrouwelijke ijsbeer. Die hebben trouwens een klein penisje dus als de ware aard van Bram ooit boven komt drijven, dan heeft-ie nog iets om op te sabbelen.
Zoals gezegd was onze Bram razend enthousiast en werd met de dag enthousiaster. Nu denkt u dat dit niet kan maar geloof me, de lelijkerd raakte oververhit. Hij belde rond, schreef berichten aan wie het maar wilde ontvangen en voelde zich een hele piet. Gelukkig maar. Ondertussen sijpelden de verhalen binnen over het wanbeleid van Amens en de enorme schulden die ze had veroorzaakt. Ze probeerde uit alle macht de boel naar ons door te schuiven maar dat wou maar niet lukken. In plaats dat onze 'journalist' wakker werd geschud en bij zichzelf te rade ging, wist hij van geen ophouden. Hij reisde naar Volendam om met de redactie van Opgelicht! een voorproefje te bekijken van het veelbesproken programma waarin men de verkeerde persoon liet optreden. Niet ik had in dat programma moeten verschijnen maar Amens. Dat heeft inmiddels iedereen wel door maar het feit blijft dat de ellende die dit met zich meebracht, niet te overzien was. Talloze mensen informeerden naar de SMK!, hoe het ging en gaat en wat nu en waarom en daarop talloos veel varianten. Je probeert vanzelfsprekend in alle rust uit te leggen wie de individuen zijn die dit op touw hebben gezet en wie de kar trok om het zover te laten komen. Maar behalve vragen en nog 'ns vragen, kwamen er ook steunbetuigingen waaronder die van de directeur van een grote schouwburg in het zuiden des lands die ons een hart onder de riem stak door ondermeer te schrijven dat hij "in gedachten bij ons was", een zin die u wellicht verwacht tijdens de koffie na afloop van een crematie maar hier werkte-ie ook uitmuntend. Aardige man, beschaafd en een persoon die zich niet van de wijs laat brengen door een 2-tal artikelen van een flutjournalist. Hij raadde ons aan intensief tegengas te geven om te bewerkstelligen dat de SMK! 'op de kaart' blijft en ik kan u tot mijn grote vreugde meedelen dat dit het geval is. Er staat een kamermuziekfestival op de rol dat zich overigens niet afspeelt in het gebied waarin wij wonen maar in een land ten oosten van het onze.
U zult hierover binnenkort meer horen. Zeker is dat er een befaamd strijkkwartet komt spelen tesamen met een grote vriend van ons en reken maar dat er sprake zal zijn van gedenkwaardige uitvoeringen.
Het festival wordt voor de eerste keer georganiseerd en duurt maar liefst zes dagen. De eerste 'aflevering' is in augustus 2010 en voorbereidingen hiervoor zijn in volle gang. U begrijpt dat de PR en overige zaken niet weer worden uitbesteed. Daarvan zijn we genezen. Met dank aan de Heer.
Vrees niet, want Ik ben met u; zie niet angstig rond, want Ik ben uw God. Ik sterk u, ook help Ik u, ook ondersteun Ik u, met mijn heilreiken rechterhand.
Zo, nu hoort u het's een keer van een ander.

Jan Lukas

Jan Lukas Zelenka, later Jan Dismas Zelenka (1679-1745), was een tijdgenoot van Bach en Händel maar dat is aan zijn muziek niet of nauwelijks te horen. En als dit dan soms wel het geval is, dan neigt het eerder naar Händel dan naar de Grote Meester. Wat opvalt aan de muziek van deze componist uit Tsjechië is dat er veel blaasinstrumenten worden gebruikt zoals bijvoorbeeld de bassoon (fagot)die veelvuldig 'opduikt' in de Capriccios en Trio Sonates. Dit is ongelooflijk plezierige muziek en dan met name CD nr. III (van de vijf) waarop de Camerata Bern o.l.v Alexander van Wijnkoop de Sinfonia a 8 concertanti uitvoeren met de oude reus Heinz Holliger (hobo) die zich onderscheidt van andere hoboïsten door zijn enorme virtuositeit (Wikipedia). Op dezelfde pagina is te lezen dat de Triosonates van Jan Dismas Zelenka "aanbevelenswaardige opnamen zijn" en dat kunnen we van harte onderschrijven!

Sanguinisch en Cholerisch

Neen dit zijn geen diseases, hoe komt u daar nu toch bij? Waarom altijd zo negatief beste lezer, dat valt me de laatste tijd vaker op. Ik hou heus wel van u, dat is het punt niet, maar dat negatieve gedoe begint me wel 'ns de keel uit te hangen. Neem een voorbeeld aan mij, monter en opgewekt, altijd 'in' voor een grapje, kwinkslagje hier en een dijenkletsertje daar, kortom, niets aan de handa Halleluja! Neem het leven toch wat luchtiger, geniet er toch van. Natuurlijk zijn er ellendelingen die u plagen, uw bestaan proberen te vergallen, leugens verspreiden en het liefst zien dat uw kist verpulvert tot as (incl. uzelve) maar dat is toch geen reden, lieve geachte lezer, dat u op dit ondermaanse rondloopt als een gefrustreerde idioot? Of wel dan soms, mooie zin: of wel dan soms...
Neen, u moet stoppen met dat gekreun en gesteun want dat interesseert geen mens. Jammer maar waar. En het lijdt tot niets. Stel u nou toch 'ns voor dat u in een inrichting zit waar men met man & macht tracht u te genezen van een ernstige psychische aandoening...dat is toch vreselijk. Amens hoopt natuurlijk dat ze straks weer los mag lopen - hoop houdt de mens immers op de been - maar dat kan, zo hoorde ik recentelijk, wel een poosje duren. Krankzinnigheid kost geld, veel geld maar daar is ze voor verzekerd, laten we daar maar van uit gaan. En anders kan ze toch bij een van die rijke vriendjes van'r aankloppen of zouden die nu 'niet thuis' geven? Je weet het niet. Ik herinner me nog dat we naar een makelaar reden hier in onze mooie stad waar Amens een goed-gevulde enveloppe met flappen haalde en die achteloos op de achterbank van heur auto wierp. "Bemiddelingsflapjes" zei ze er quasi nonchalant bij en dat is best grappig, vindt u niet? Je zet een appartementencomplex in Spanje op je naam en beurt, als de duistere transactie is geregeld, met een voldaan gevoel de centjes. En geen haan die er naar kraait. U dient dit dus ook niet verder te vertellen want dat doen OSM niet. Maar het gaf haar wel ruimte om de daarop volgende maanden weer de Grand Madame uit te hangen en dat doet (deed moet ik eigenlijk zeggen want in een instituut voor gekken hebben ze je onmiddellijk door) ze met verve want haar mate van geliefdheid hing er van af en dan wil je wel eens wat extra's doen, toch? Klein snuffeltje er bij, stukje zalm waar ze zo dol op was (hoe zou de catering in dat instituut zijn? vraag ik me af) en wegspoelen met een mooie Chablis. Denk niet dat er in het instituut waar ze verblijft een goed gevuld wijnrek is, eerder een behoorlijke hoeveelheid ketamine. Moet ze maar niet in vloeibare vorm innemen vanwege de zeer dodelijke effecten. Je kunt er een paard mee omleggen. En ik ben dol op paarden want die zijn heel erg lief. De keuze is dus snel gemaakt.
PS:. Er komt zojuist het bericht binnen dat de Engelse componist Maxwell Davies een opera gaat schrijven over fraude. Misschien dat Amens de hoofrol voor haar rekening kan nemen. 'k Zal het eens voorstellen.

Rita's vriend

Die Mark Doorn, 'medewerker' aan het programma Tros-Opgelicht!, beweerde dat ik 'zomaar' een recital in Amsterdam had afgezegd dat Jeremy Menuhin zou geven op zaterdag 18 april 2009. Dit is een aperte leugen (van de velen uit die volgevreten strot van deze padjepejer) want Menuhin wilde zelf niet. Waar de man uiteindelijk wenst op te treden is aan hem en aan niemand anders. Oordeel zelf (email van 1 april '09):
Dear Mr. Doorn,
It seemed to me abundantly clear from your first email that the best decision was to cancel.
I am grateful that you informed me of the sad state of affairs and thus gave me the chance to cancel.
This is what I assumed you would have preferred, rather than going ahead with the situation as it is.
I certainly do not want to give a concert under such circumstances (few tickets sold, uncertain fee, bad feelings).
Yours sincerely,
Jeremy Menuhin

Deze Doorn is een opportunist pur sang. De man is een charlatan die over de rug van anderen z'n portemonnee vult. Honoraria aan de optredende musici in het Bethaniënklooster in Amsterdam waar hij tot voor kort de programmering deed, werden tot een minimum beperkt met als motief "dat ze blij mochten zijn op te treden" en dat waren de meeste uitvoerenden wellicht maar de verhalen over de werkwijze van deze padjepejer zijn niet van de lucht. Het is aan te nemen dat hij een sponsor had gevonden voor het recital van Menuhin maar werd hem door die puisterige neus geboord toen de pianist meedeelde dat hij niet zou komen spelen. Pech voor Doorn want die vult graag zijn zakken zonder daar ook maar iets voor gedaan te hebben.
Hij is betrokken bij de partij met 0 zetels en dan weet u wel, geliefde lezer, waar we het over hebben. Een uitgesproken rechtse rakker van het slechtste soort - jaja, je hebt dat spul in soorten en maten - en bovendien een walg uit de A-categorie. Dat deze uitgesproken prick zijn gal mocht spuwen in dat inmiddels u bekende programma (o.l.v. Amens), heeft hij ongetwijfeld fantastisch gevonden want "in beeld zijn" is voor deze fluim welhaast een orgasme. Niet dat-ie dit laatste veel zal hebben want z'n uiterlijk is een remedie tegen de liefde. Er wordt een procedure aangespannen tegen Doorn en alle andere 'betrokkenen' die met hun stinkende leugens en achterklap geprobeerd hebben schrijver dezes de vernieling in te helpen. Dat is niet gelukt, wat wél gelukt is dat m'n afkeer van dit soort lieden een bevestiging kreeg en mij in de gelegenheid stelt adequaat te reageren. En zo zal geschieden...
Diezelfde Doorn schrijft in een 'nieuwsbrief': Ik heb u altijd met zeer veel plezier ontvangen en ben stiekem wel een beetje trots op wat we de afgelopen jaren hebben bereikt. Ik denk dat Het Bethaniënklooster één van de meest toonaangevende kamermuziekpodia van Nederland is geworden, en dat hebben we dus te danken aan deze bal.
Een afgevallen kloon van Doorn is Erik Jansen, stoffenhandelaar hier ter stede: daSarto het bedrijf. Jansen reist twee keer per kwartaal naar Thailand, geniet daar van zijn escapades - inderdaad u raadt het al - en koopt terloops nog een aantal ter plekke geproduceerde kostuums (€ 65.- per stuk) om ze hier vervolgens voor € 500.- aan de man te brengen. Slim?....tuurlijk!
Deze wandelende tak beweerde in het programma dat er een samenwerking tussen daSarto en de SMK! door mij werd afgeblazen en hoe vreselijk hij dat allemaal had gevonden. Ah gossie, de man had er echt onder geleden maar dat komt waarschijnlijk omdat hij een kostuumpje voor de wat klein uitgevallen Colin Carr had gemaakt
in het kader van een 'sponsorbijdrage', maar daar zou het dan ook bij blijven. De planning was op 21 maart van dit jaar een concert te organiseren waar zowel Jeremy Menuhin en Colin Carr zouden optreden onder auspiciën van daSarto maar de langwerpige idioot was niet van plan de boel te financieren. Sterker nog: hij wilde t.z.t. 100 kaarten kopen voor de gereduceerde prijs van € 10.-- voor vrienden en relaties, verder mocht niet één potentiele sponsor in beeld verschijnen want het moest een "daSarto-feestje" worden en ik moest zorgdragen voor het werk en het bijkomstige geregel. Toen ik door kreeg - te laat! - waar de man naar toe wilde, wist ik Godzijdank de boel af te blazen want hier was sprake van manipulatie. Hij achteroverleunend in die knokige kolenschoppen van 'm gniffelend en de SMK! met de verantwoordelijkheid opschepen. Neen, gaan we niet doen.
Plezierig voor hem dat Amens in z'n leven kwam en vertelde over de hetze die ze van plan was te starten. Koren op de mallemolen van onze afzichtelijke kleermaker. Kon-ie ook eens uitpakken en noemde mij een schizofrene oplichter. Laat de man kletsen, lullen, blèren of-wat-dan-ook-maar. Amens heeft haar werk goed gedaan, perfect voorbereid en uiteindelijk hebben haar volgers een probleem. Hadden ze er maar niet in moeten trappen. Toch blijft het me verbazen hoe het mogelijk is, ik schreef het reeds eerder, dat een sujet als Amens het notabene voor mekaar krijgt om te doen wat ze deed. Dat ze deze lieden voor haar karretje spande is niet zo verbazingwekkend, soort zoekt soort immers, dat er een lokaal dagblad intrapte kan ik me nog indenken want dat vijfderang journalistje moet ook wat te eten hebben, maar dat er een TV-programma medewerking verleende zonder ook maar iets bij de SMK! of mij te verifiëren, is een gotspe.
Erik Jansen is het klassieke voorbeeld van iemand die altijd zal zorgen, altijd, voor een dubbeltje op de eerste rang te zitten. Tuig van de richel is het, niet(s) meer!

Maar de allergrootste is....

De tien meest beroerde ooit....

Op 1: Dmitri Sjostakovitsj
Op 2: Ástor Piazzolla
Op 3: Robert Schumann, die gek!
Op 4: Heitor Villa-Lobos
Op 5: Frank Martin ("If you want to write the biography, first of all kill my widow"
op 6: Louis Andriessen
Op 7: Willem van Otterloo (jatwerk)
Op 8: Simeon ten Holt (idem)
Op 9: Andrew Lloyd Webber
Op 10: Jacob Ter Veldmuis

Panta rhei

Twee keer hetzelfde: never! werd vanmiddag weer geconfronteerd met de 'affaire Visser' omdat haar ex-vriend (verstandige jongen...), u weet wel die blazer, van z'n fiets stapte om wat saillante details over Amens te vertellen. Ongevraagd. Het blijkt dat Amens heeft getracht haar medewerking aan dat populistische programma te cancelen maar men ging daarmee niet akkoord want de uitzending stond gepland en er kon niet meer in worden gesneden. De klojo's. Maar het kost natuurlijk ook een paar centen om met z'n drieën in een gedeeltelijk geblindeerde stationcar naar hier te tuffen, een reportage te maken en op kosten van die walgelijke omroep een hapje te eten na alle drukke werkzaamheden. En dan ontvangt men opeens een bericht van een participant annex patiënt die op het laatste moment meedeelt dat ze haar bijdrage toch maar liever niet in dat programma ziet. Ja, daar trapt dat geteisem uit Volendam natuurlijk niet in. Het is veel te lekker om voor de grote massa troep te produceren want dat vindt die massa heerlijk. Laat dat ook vooral zo blijven, in Godsnaam, laat dat zo blijven. Hek er omheen en verder niet mee bemoeien.
Maar u moet toch beamen dat het op z'n minst opmerkelijk is dat de 'hetzer' op het laatste moment op haar schreden wilde terugkeren. Is ook al weer niet gelukt en dat is prima zo. We gaan er nu maar van uit dat de blazer de waarheid spreekt want anders is het straks bij de rechter een beetje lullig wanneer hij z'n woorden herroept. Hij speelt een stuk voor klarinet en na afloop beweert de man dat-ie niet heeft gespeeld. Dat had-ie beter het instrument in z'n Franse reet kunnen steken want zo plezierig is het geluid nou ook weer niet. De eigenlijke geluidsproductie vindt plaats in het mondstuk dus de reetpartij dient er buiten te blijven. Maar ja, Fransen zijn vreemde mensen dus je weet niet wat er in zo'n man omgaat. Misschien speelt-ie behalve klarinet ook wel onder één en hetzelfde hoedje met Amens. De buitenwereld denkt dat-ie dit sujet een schop heeft gegeven - en terecht - terwijl ze ondertussen heerlijk liggen te knuffelen met zijn klarinet in het midden.
In de affaire Visser neem ik vrijwel niemand (meer) serieus tot het tegendeel is aangetoond. Sommigen raken er moeilijk van doordrongen dat we hier hebben te maken met een pathologische leugenaar en bovenal een raszuivere oplichter die het notabene is gelukt, ik herhaal het volgaarne vele malen, om haar stinkende shit op ons bord te leggen. Maar dat is al enige tijd voorbij, we hebben het verwijderd, we hebben van ons laten horen en we gaan in de onvermijdelijke tegenaanval. Dat is niet 'leuk' voor Amens en alle betrokkenen maar dan dient men te beseffen dat de hetze die onder haar regie is gevoerd, van een walgelijkheid is die niet valt te beschrijven. Dat je de schurft aan iets of iemand hebt is voorstelbaar, dat je desnoods een vette roddel gaat lopen verkondigen kan ik me ook nog wel iets bij voorstellen, maar dat je heel doelgericht een lastercampagne begint en met je wiebelende achterwerk het zover weet te krijgen dat elk & een er met beide ogen intrapt (letterlijk én figuurlijk), is aan geen redelijk denkend mens uit te leggen. En nu wordt dus beweerd dat Amens 'op het laatste moment' zich wilde terug trekken als "medewerker" aan Tros-Opgelicht!....gelooft u het?
Hoe dan ook: nu is de beurt aan ons en voor mijn 'tegengas' heb ik geen vijfderang journalistje nodig en zéker geen ranzig TV-programma.
Wordt vervolgd...en dan te weten dat dit nog maar het begin is.

Faber quisque fortunae suae

Ja wat is geluk? ik zou het niet weten, u wel hoog-geachte lezer? Ik bedoel, dat is toch voor iedereen anders zeg maar. De een is gelukkig en tevree wanneer er een koud pilsje wordt geserveerd door het 'vrouwtje' na een dag hard werken, verder is dat huwelijk al jaren waardeloos, neuken doen ze ook al niet meer maar hij zal en moet z'n pilsje hebben wanneer-ie thuis komt. Hij zit in de bouw, waarschijnlijk niet lang meer als je de berichten mag geloven, en zij speelde vroeger de hoer. Maar dat is al weer zo lang geleden...mijn God, waar hebben we het over. Er zou geen man meer zijn die nu nog geïnteresseerd is om geld neer te tellen voor die ouwe theemuts, maar ze heeft ongetwijfeld haar 'mooie jaren' gehad voorzover dat natuurlijk kan bij dat soort mensen want helemaal afleren doen ze het nooit. En 'mooie jaren' hebben ze nu, deels in die walgelijk ingerichte woning en deels op de camping. Het huis staat vol protserige en blinkende kitsch, het doet je pijn aan de ogen. Dat er zoiets als wansmaak bestaat, dat weten u en ik wel met onze fijnbesnaarde zintuigen, maar dat dit dergelijke vormen aanneemt dat weten we nu weer net niet. Geloof me, het is waar. Die lui eten ook, hoe zal ik het zeggen, anders. Meurende slavinken in merkloze margarine gebakken, tegen de verrotting 'aanliggende' pipers en een toetje die je je kat nog niet zou durven voorzetten. U raadt het al, ik werd uitgenodigd aan tafel (zeil!) en zag met een doodschrik het kennelijk reeds drie weken geleden bereide voedsel staan. Bah. Maar wat moet je? veinzen dat je beroerd bent heb ik al een paar keer gedaan dus daar trappen ze niet meer in helaas, zeggen dat ik vroeger mishandeld ben en onmiddellijk naar een hulpverlener moet werkt ook al niet meer want ik ben al -tig keer afgevoerd in overspannen toestand, dan maar een act met in de hoofdrol een op handen zijnde hartstoornis maar die is zo moeilijk in scène te zetten, dat ik daar maar van afzag. Dan maar meurende slavinken, tot pap gekookte bloemkool met een smerig sausje en tenslotte een bekertje met snot van € 0.27 per stuk. Ze waren in de aanbieding want moeder-de-vrouw had een 'treetje' gekocht voor als de kleinkinderen komen. Die kunnen dan na het eten rechtsreeks naar het hospitaal want hier is sprake van een delict. Dit zet je een hongerde Igbo nog niet voor z'n ranke neus.....
Met moeite en vooral pijn in de kiezen at ik het plastic bord leeg, nog even met een stukje aardappel het restantje vet deppen, liet ik achterwege want dat was inmiddels gestold zoals kaarsvet. Ziet u het? kunt u zich voorstellen hoe groot de kwelling is dat je zit te eten terwijl bij iedere hap je maag opspeelt en je het liefst naar het toilet (septic) wilt rennen. Ook al zo'n ramp die plastic mini-badkuip onder je onschuldige billen.
Geluk zit in kleine dingen. Mijn vriendje Oskar van school halen, pannenkoeken maken en daarna weer naar z'n moeder brengen, die hysterica. Zijn mama komt uit een land waar biertenten worden gemaakt waar 3000 mensen kunnen zuipen tot ze er bij neervallen. En dat dan 10 dagen achtereen of i.d. Het land bracht grote schrijvers en componisten voort maar daar heeft moederlief kennelijk nooit notie van genomen want ze denkt dat Johann Sebastiaan Bach uit Oostenrijk komt en Richard Wagner uit Finland. Moeilijk lullen met zo iemand. Hoe ze ooit aan een intelligente man als de vader van Oskar is aangelopen, is voor velen een raadsel. 't Zullen de hormonen wel zijn geweest. Voordeel is dat de schilder zijn genen doorgaf aan mijn kostbare vriendje want ook het manneke is slim. Op 5-jarige leeftijd al kunnen 'bomen' over fossielen is frappant. En dat heeft hij het niet over zijn moeder maar dat had u al door, toch?

Anton Eberl

De naam heeft u vast nog nooit gehoord. Bent u een muziekkenner beste lezer? of beperkt uw belangstelling voor (klassieke-)muziek zich tot de 'highlights'. Dat is dan verdomd jammer want Eberl schreef schitterende symfonieën (het zijn er slechts drie) die helaas alle drie aan Mozart werden toegeschreven en zelfs onder die naam in druk verschenen. Ook de pianowerken van deze Oostenrijkse componist (1765-1807) werden uitgebracht onder Mozarts naam. Tweemaal protesteerde Eberl openlijk tegen de uitgever, tegen dit misbruik van zijn werk en misbruik van Mozarts naam, in 1798 en in 1805.
Het is geweldig dat Concerto Köln de drie symfonieën heeft opgenomen en op een Cd heeft uitgebracht. Prachtig heldere opnamen, een meer dan enthousiast ensemble-spel en bovendien indrukwekkend uitgevoerd. Dit zijn stuk voor stuk topmusici en dat is te horen: het knettert de boxen uit en je hoort dat men 'gemotiveerd' was om deze vergeten muziek uit te voeren. Deze Cd is van het begin tot het eind geweldig en verdient een dikke vette tien.
Proficiat Concerto Köln!

Was mir behagt, ist nur die muntre Jagd

Ik had van de week mevrouw Zrour aan de feun. Beetje moeilijke naam om uit te spreken, ze vertelde dat je Zerour moet zeggen maar ja, die e staat er niet dus waarom zou je die dan uitspreken? Dus heb ik besloten 'gewoon' Zrour te zeggen want iets dat er niet staat, ga ik ook niet uitspreken, Hebt u 'm? Men zegt toch ook broer i.p.v. beroer. We hebben een levendige taal, toegegeven, maar al té is ook niet goed. Maar goed, mevrouw Zrour vertelde dat er in januari van dit door God gegeven jaar een paginagrote advertentie werd geplaatst in een blad dat Klassieke Zaken heet. Een wervende tekst als begeleiding bij de afgedrukte foto's van Yehudi Menuhin en natuurlijk vermelding dat zijn zoon, de altijd even onberispelijk geklede en op-en-top gentleman Jeremy Menuhin, twee recitals zou komen spelen in Beesd en in Groningen. Zoals u weet ter herdenking van zijn vader die op 12 maart 1999 in Berlijn overleed. Die Zrour ratelde maar door dus was het tijd om in te grijpen en nadat ik twee keer Stop! (staccato)door de feun had geschreeuwd, was er eindelijk gelegenheid om te zeggen dat ik absoluut wist waarvoor ze me belde. En ook u, trouwe en liefhebbende lezer, weet dat: Ingrid Visser had de kosten van de advertentie niet overgemaakt (€ 1190.-) en nu vroeg onze Henriette zich af of wij misschien - wij = de Stichting Muziekklassiek! - wisten waar ze haar kon bereiken. Het zou flauw zijn om te zeggen dat ze zich dan moet melden in de rij bij de poort van het instituut aan de Hereweg hier ter stede (opstellen in rijen van vier) maar aangezien het een prettige dag was en het weer uitmuntend, niet te frisjes maar gelukkig ook weer niet al te warm, kon ik op het allerlaatste moment deze overigens dolgraag weggegeven tip inslikken. Natuurlijk heb ik wel het telefoonnummer van de 'coördinerende deurwaarder' verstrekt want die heeft een dagtaak om alle openstaande nota's die Amens onder de vloerbedekking schoof (los laminaat begrijpt u, gevaarlijk, gelukkig heeft ze geen kinderen, goed voor het laminaat maar zeker voor de kinderen) in kaart te brengen en dat zijn er nogal wat. Mijn hemeltje. Dat je een nota niet betaalde, OK daar kan ik wel begrip voor opbrengen, dat je na twee of drie aanmaningen denkt dat het betalen nog wel eventjes kan worden uitgesteld, begrijp ik desnoods ook nog maar dat je tenslotte helemaal niets en niemand betaalde terwijl je pretenties overkookten, dat snap ik nu weer niet. En u, mijn trouwe volger, begrijpt dat ook niet want ik ken u enigszins: u bent een rechtschapen mens, altijd op tijd met het betalen van de rekeningen en een deurwaarder heeft u nog nooit gezien. Dat hoeft ook want u mist niks. Deurwaarders zijn oervervelende mensen. Het wordt tijd, hoog tijd, dat de regering paal en perk gaat stellen aan de belachelijke tarieven van deze beroepsgroep want dat rijk worden over de rug van een ander, moet maar eens zijn afgelopen. Azijnpissers zijn het. Vreselijke lieden...maar goed, laten we ons niet opwinden want wij gaan met fatsoenlijke mensen om en deurwaarders komen er bij ons niet in.

Men wordt onrustig.....

Kreeg vanochtend via de mail het verzoek om een naam uit m'n bestand te verwijderen. Nu is dat bestand van namen & adressen al niet zo vreselijk groot en om er dan ook nog eentje uit te verwijderen, gaat me aan 't hart. Gek hè, je hecht toch aan sommige dingen in het leven en dat terwijl ik vrijwel helemaal 'los' van de zaken probeer te komen. Maar dit verzoek gaat me iets te ver. Wat is namelijk het geval? u weet zo langzamerhand wel dat de hetze die werd gevoerd tegen de Stichting Muziekklassiek! - waar ik als vrijwilliger bij betrokken was - belachelijke maar vooral walgelijke vormen aan nam (DvhN, TV-uitzending enz.) Amens fantaseerde de meest krankzinnige verhalen en iedereen die ze vervolgens mobiliseerde, trapte er in. En ze bedacht een plan hoe de SMK! en vooral mij kapot te kunnen krijgen. Dat ze daarin niet zijn geslaagd, moge duidelijk zijn.
Wat ook duidelijk moge zijn, dat nu de beurt aan mij is om een aantal lieden die gretig hebben meegewerkt aan deze welhaast kankerverwekkende hetze, aan te pakken. En op een 'nette' manier met behulp van een advocaat en niet via een lokaal sufferdje of een volksomroep. Geenszins. Die slechterikken krijgen nog wat voor hun kiezen.
Alea iacta est