Castratenjeuk

Countertenors. Vroeger had je er één hoogstens twee en de bekendste van die twee was James Bowman (1941-2023). Opera, oratoria, hedendaagse muziek.. overal dook de naam van deze Engelse countertenor op. A real gentleman. 

Dan had je nog de autodidact Alfred Deller (1912-1979) maar deze zong vooral het barokrepertoire en renaissancemuziek. Benjamin Britten schreef speciaal voor Deller de rol van Oberon in A Midsummer Night's Dream maar dat bleef het enige uitstapje naar 'moderne' muziek.

Het geluid van de meeste countertenors - en d'r zijn nogal wat these days - vinden wij doorgaans vreselijk. We krijgen er jeuk van. Vuurrode bultjes ook. En opvallende littekens niet te vergeten, Prurigo is het nare gevolg. 

Andreas Scholl is nog nét te pruimen maar als daarna Maarten Engeltjes z'n strottenhoofd leeg kiepert, dan draaien we alle volumeknoppen vliegensvlug helemaal open. Ja, open. En wordt Godzijdank dat akelige gegil overstemd.

Radio, TV, magnetron, afzuigkap, stofzuiger, vaatwasser, centrifuge, blender, kruimeldief, mijn zoontje van acht met z'n grootvaders Sako 85 Varmint afstandswapen (in bruikleen), accuboormachine Black+Dekker 18V, 2-takt benzine kettingzaag (90 cm), dildo model Tristan voor zowel anaal als vaginaal gebruik, noem maar op.....zelfs het schattige vintage transistorradiootje in de slaapkamer draait overuren want in een kamer waar de sponde staat, wil je niet het gekrijs van deze countertenor horen tijdens het liefdesspel. Alsof z'n wormvormig aanhangsel tussen de klapdeur van de inloopdouche bekneld zit.

Geluiden maken wij in die situatie zelf wel als u begrijpt wat we zouden kunnen bedoelen.

En nu gaan de beide heren - ooh u dacht dat het vrouwelijke alten waren, welnee, tis de schuld van de kopstem, dat angstaanjagende geluid wordt voortgebracht door de kopstem - de koppen(!?) bij mekaar steken en presenteren een duo-programma met werk van Henry Purcell die sinds het ontvangen persbericht over het een en ander ligt te bibberen in zijn tombe in Westminster Abbey. Ga d'r maar eens kijken. Hij ligt gezelli naast het orgel en dat al vanaf 1695.

De heren, hou nou toch 'ns op! het zijn heren h-e-r-e-n, zingen countertenorduetten en hebben het programma "een heerlijk huiskamerconcert van twee zingende vrienden" genoemd. En verder valt er te lezen dat het een melancholisch feest wordt. Nou ja.

Nogmaals, Scholl kunnen we nog nét verdragen in, bijvoorbeeld, Vivaldi's 'Nisi Dominus-Cum Dederit' maar dan houdt ook wel op. Als je dit schitterende werk door de Engelse countertenor Tim Mead hoort zingen, dan wint Scholl met stip. En wel met een hele dikke vette stip.

 

Maar terug naar Engeltjes: die stem van die kale man is ronduit afschuwelijk. Dit is niet zingen maar vooral zo hard mogelijk gillen. Luister maar 'ns in een bibliotheek naar 'Forgotten Arias' van Bach - een absurder titel voor een cd moet nog worden verzonnen. Bach heeft geen 'forgotten' arias. Neen, hij Engeltjes heeft ze "losgeweekt uit het theologische harnas van de cantate" en schrijft even verder "om te tonen dat hun schoonheid en betekenis op zichzelf kan staan" en meer van die onzinnige blabla. Dubbel op dus. 

Wij van de redactie haten die man, zo'n gezellige originele haat die je steeds omringt en nimmer van je zijde wijkt. Zo'n haat die bespreekbaar is en dus een dankbaar onderwerp. Heerlijk! Vergeet snel de mildere variant die afkeer heet.

En dat uitgerekend Scholl met die kale wapstra in zee gaat en hem heeft weten te verleiden medewerking te verlenen aan het overbodige ensemble van Maarten genaamd PRJCT Amsterdam, is beslist geen reclame voor de man uit Eltville am Rhein. 

De nauwelijks bekende countertenor Alex Potter is de enige van de tot nu toe genoemde zangers die voor langere tijd te verdragen is. En voor langere tijd moet u denken aan een minuut of 7 daarna is het levensgevaarlijk en dreigt opname in een hermetisch gesloten psychiatrische kliniek en dat eveneens voor langere tijd. 

Want geef toe, we leven niet meer in de 18de eeuw toen jongetjes een illegale castratie moesten ondergaan teneinde een ongewone grote borstkas te krijgen. Dat was me nog 'ns een tijd.

Er wordt verteld dat de beroemdste castraat in die tijd Farinelli was die één noot een minuut lang kon aanhouden wat een prestatie was die vrouwen in het publiek in zwijm deed vallen. Waar vrouwen niet allemaal voor in zwijm vallen is een raadsel maar hysterisch is het zeker. In zwijm vallende vrouwen....stel je niet zo aan mensch! 

Rustig laten liggen is ons eenmalige gratis advies.

Tot slot een rijtje countertenoren waarvan 1) verdraagbaar is, 2) minder verdraagbaar, 3) ik hoop het vol te houden maar krijg al jeuk, 4) alles begint nu te jeuken en krabben? helpt geen ene moer, 5) haal in Godsnaam een homoseksuele jeukbestrijder want het is nu niet meer te harden, 6) zet dit af!, 7) ALS JE DIT GEGIL NIET ONMIDDELLIJK AFZET, BEGA IK EEN MOORD!, 8) dit zou absoluut verboden moeten worden dit is een aanfluiting, 9) er is nu plotsklaps huiduitslag met stinkende etterzweren die aan Psalm 38 vers 5 doet denken:

'k Voel door stinkend' etterzweren 

Mij verteren

Walg'lijk zijn zij voor het oog

Mijne dwaasheid deed die builen

Dus vervuilen

Daar ze mij tot kwaad bewoog.

en 10) wanhoop, pure wanhoop, dit komt nooit meer goed.

Hier is het rijtje:

1) Jakub Jozef Orlinsky

    Philippe Jaroussky

    Alex Potter

    Franco Fagioli

    Iestyn Davies

    Andreas Scholl

    Hugh Cutting

    Michael Chance

    Arturo den Hartog

2) Dmitry Sinkovsky 

    Matthias Dahling

3) Derek Lee Ragin

4) Bejun Metha

    Raffaele Pe

5) Xavier Sabata

6) Owen Willetts

7) Maarten Engeltjes

8) David van Laar

    Robert Kuizenga

9) Mirto Milani (heel héél erg vreselijk. Heeft als hobby het vermoorden van mensen w.o. z'n moeder. Las tussen de bedrijven door het boek Mama's van M. Alvarez Gonzalez))

    Marco Beasley (heeft een innige relatie met Tymen Jan Bronda, laatstgenoemde springt met enige regelmaat uit een BILLY-kast van Ikea om z'n blijdschap te uiten) 

10) maar de aller aller aller allere(n)gste is Sytse Buwalda. Deze 'countertenor' is zo vreselijk verschrikkelijk, dat je je niet kunt voorstellen dat er mensen zijn die notabene het tegendeel durven te beweren. Maar deze nitwit vindt zichzelf geweldig! en u weet vast wel hoe dit verschijnsel wordt genoemd. Juist, ja.

Vooral de samenwerking met die andere narcist (u had het goed..) de weerzinwekkende Pieter Jan Leusink is zo tenenkrommend erg, dat het pijn aan de oren doet. 

Buwalda richtte onlangs het Nederlands Bach Consort op en daar zit nou echt niemand op te wachten. Wéér een club die de naam van J.S. Bach draagt en het wordt tijd dat er 'ns zéér kritisch wordt gekeken wie wel en vooral wie niet de  naam van de maestro op de pui mag aanbrengen. 

Deze club bijeengeraapte kwibussen sowieso niet want de kwaliteit is abominabel te noemen, voeg daarbij het gegil van die mega-enge Buwalda en de enige conclusie is dat het volstrekt overbodig is en hopelijk wordt er niet één eurocent verstrekt aan dit gezelschap want het is verspild geld. Dichthouden die subsidiepot!

'Nieuwbouw op de puinhopen van de coronacrisis', pretentieuzer aanprijzen bestaat niet. Die blazende kaak leidt aan een enorme zelfoverschatting en daar is maar één oplossing voor en die is: 

Zoek Hulp!

Kijk maar:

Glenn Gould - J.S. Bach - The Art of Fugue

Francis

Het heet Francis en het 'zingt' méér dan afschuwelijk. En is buiten dat ook zo vreselijk irritant in al'r gemaaktheid. Vergelijkt zichzelf met Maria Callas en dat terwijl ze niet in de schaduw mag en kan staan van deze grootheid. Echt schaamteloos om je op te trekken aan....het is de bekende terreur van de middelmaat. Meeliften wordt het ook wel genoemd. 

Zingen...nou ja, zingen, zingen..... Behalve dat steurinkje waren er andere hobby's. Ze vond macramé ook best wel leuk toentertijd weet-je-wel, en vooral kantklossen niet te vergeten...ze werd helemaal wild van patronen om op te klossen maar toch besloot ze op zekere dag te kiezen voor het zingen. Ja u hoort het goed: zingen. Toegegeven, ze is heus nog wel dol op spelletjes maar haar omgeving bleef maar zeuren: 'Kindje ga toch zingen...en liefst 1200 meter downstairs  in de aardkorst! en haast je vooral niet om weer naar boven te komen...'

Nou ja, en wat doe je dan...dan gooi je op een gegeven moment al gillend de spelletjes in de open haard en kijkt  naderhand voldaan de kamer rond. En ze zag dat het goed was.
Haar grote voorbeeld is Florence Foster Jenkins en hoe vaak had ze niet gedacht 'wat jij uit je strot krijgt Jenkins, dat kan ik ook'. En daar had ze dit keer nou 'ns volkomen gelijk in. Onze Francis. Die van de Van Broekhuizentjes. Ja die. U kent ze wel. Neen? zegt u geen fluit? ook niet erg. U mist niks.
Het bleek echter al snel een GTVeetje: een Grote Tragische Vergissing.
Vol goede moed plaatste Francis een foto op een in der haast gefabriceerde website. Ze ligt er bevallig bij in een foeilelijke onesie van Addy van den K. die ze voor een heel zacht prijsje op de kop tikte want de man was toch van plan de maandag er op failliet te gaan en dan was dit toch nog even mooi meegenomen. Planning, daar gaat het om in 't leven.
In zijn creatie ligt ze er zo te zien nogal volumineus bij en een redelijk mens heeft moeite om niet in lachen uit te barsten want er is niet één zichzelf serieus nemend wezen te bedenken dat op deze manier op een/de website wil worden afgebeeld. Het is werkelijk GG.*
En dan heb je nog geen reclame gemaakt voor je 'overtuigende zangtalent in combinatie met haar unieke en ontwapenende podiumpersoonlijkheid'. Het staat er echt maar dat komt misschien omdat Francis een Dramatische Potteuze Sopraan is.
En een beetje drama kan geen kwaad, toch?

Wat ze onlangs uit heur keel perste , was 'Nimrod' uit de Enigma Variaties van Edward Elgar. Ongelooflijke mooie -Engelse- muziek waar we prachtige herinneringen aan hebben want we hebben opus 36 talloze keren gehoord van Londen tot Durham en alles wat daar tussenin ligt.
En dan zet je nietsvermoedend bij thuiskomst de radio aan en hoor je de negende variatie uit dit ultieme orkestwerk gezongen door.....ik durf het haast niet te zeggen...door door ene FRANCIS van Den Broeke, neen, van Broekhuizen. 
Het was zo ongelooflijk vreselijk dat je je afvraagt hoe iemand dit durft. Een orkestwerk zo vernielen door er een fragment uit te tillen en dat volledig te verkrachten omdat Gekke Hendrika (variant) denkt dat ze zingen kan. Maar dat kan ze helemaal niet.
Waarom was er niemand toentertijd die haar beschermde tegen deze afgang en zei "ga lekker macrameeën schat, is een veel leukere tijdsbesteding. Dat zangtalent van je komt niet uit de verf, zelfs niet uit de grondverf". Hard edoch duidelijk.
En die begeleider op de piano (ene Bak), is een begeleider van likmevestje maar die wonderwel goed aansluit bij de kloon van Jenkins. Wat een doffe ellende allemaal.
Op You Tube zijn meerdere filmpjes van de duidelijk aan obesitas lijdende Van Broekhuizen te aanschouwen en die zijn stuk voor stuk tenenkrommend vreselijk. Ik zou er haast vergeten bij te vertellen dat Francis zich ook afficheert als 'comédienne' en aangezien we dol zijn op aanwakkerend jolijt met behulp van een flesje uit de Betere Kelder, besloten we om haar als zodanig eventjes te aanschouwen. Langer dan eventjes wordt vliegensvlug onverdraaglijk want het is allemaal van een abominabel niveau.
Beste lezer en lezeressen: het geproduceerde lawaai maar vooral de schaamteloze pretenties van dit wezen zijn zo Godsgruwelijk irritant, dat je je afvraagt wie het zijn die dit gestuntel leuk vinden.
Het is volbloed amateurisme van de bovenste plank en nog lager. Francis vindt het natuurlijk allemaal even mooi en prachtig maar heeft toch maar vast psychische hulp gezocht én gekregen want men is bevreesd dat het anders wel eens mis zou kunnen gaan wanneer ze op een zekere dag beseft dat het hardnekkige schaamrood op haar kaken er niet zonder reden zit.
Dit gaat er nu gebeuren: er wordt een klacht ingediend bij de Court of Human Rights, verder willen we met spoed juridisch advies over de mogelijkheid een vordering, een behoorlijke vordering, in te dienen vanwege gederfde levensvreugde en eisen daarnaast onmiddellijke ruiming van een dramatische sopraan die reageert op de naam Van Broekhuizen, Francis. U heeft het niet gehoord omdat u net bezig was in de tuin het onkruid te wieden, nou wees blij.
Dit is geen zingen, dit is krijsen! Hoe is het in vredesnaam mogelijk dat Francis zich heeft laten verleiden 'zangeres' te willen worden terwijl ze veel en veel gelukkiger was geworden met spelletjes.
Want ze kan, nogmaals, helemaal niet zingen, ja gillen, maar dat kunnen wij ook tot het behang van de muur rolt. Het is een familiekwaal want broer Tim is eveneens een aanfluiting. Zingt uitsluitend op uitnodiging in bejaardencentra en hospices. En dat moet vooral zo blijven.
Florence Foster Jenkins draait zich om in heur graf.

* Geen Gezicht

NB De Nederlandse dubbelganger van Foster Jenkins gaat met de Britse contrabassist Dominic Seldis (de joker) op tournee. Het publiek dat op deze rotzooi afkomt "krijgt een kijkje in het backstage leven van twee klassieke supersterren". Pure oplichterij en hoeveel mensen trappen erin?

"Ich spiele die Noten, wie sie geschrieben sind, aber es ist Gott, der die Musik macht."

Thomaskirche in Leipzig.

Bach, Du unglaubliches Genie! Die Rückschläge und die glücklichen Momenten deines Lebens mit Kinderglück und Tod haben Dir eine unglaubliche Gabe gegeben, andere Menschen mit deiner Inspiration zu beglücken. Jedes Glück, jede Freude und jede Traurigkeit ist so nah und klar zu spüren, sie ist ergreifend und berührt meine Seele immer auf Neues! Danke dafür!