Een van mijn helden (1)

Paul Van Nevel

Bach en Luther

Grappig

At the end of the opening movement of Brahms’s first symphony, a cellphone went off at Charlotte, NC, on Friday night.
At the third ring, Charlotte’s British music director Christopher Warren-Green turned round to the audience and said: ‘Answer it. It might be Brahms.’

Hoeveel gaan er in een dozijn....

Dit wordt zo beroerd gespeeld dat het onmiddellijk doet denken aan het spel van Soerjadi. Maar neen, het is Mickey Mouse niet, neen, het is de vrouwelijke variant (hoewel ...) en heet Marietta Petkova. Pianospel zonder enige diepgang. En het blijkt niet de enige overeenkomst. Het niveau is dat van een gemiddelde 4de- jaars conservatoriumleerling die de voorgaande studiejaren ook al niet uitblonk en de 'passie' ontbreekt op alle fronten. Bloedeloos, oninteressant en vooral overbodig spel vanuit een lege badkamer. Wie zit nou toch in Godsnaam te wachten op dit zenuwslopende gepingel?
Een tweede overeenkomst is dat achter Petkova een fanatieke 'promotor' zit die de boel aan de man brengt en door middel van heel veel lawaai te pas en te onpas zijn geliefde op de muzikale kaart probeert te zetten. Als je de bovenstaande video beluistert dan vraag je je af hoe het kan dat ze aardig wat aandacht krijgt in de pers waar zij, evenals het het geval is bij Soerjadi, steevast als 'meesterpianist' wordt betiteld. Wat is dat toch onzin, worden die stukjes geschreven door mensen met een beroerd gehoor? of worden ze net als de Hansjes Haffmans van deze wereld lekker gefêteerd door de platenindustrie want anders is het niet te verklaren dat pianisten uit de tweede of derde categorie (en die heb je beslist!) zoveel aandacht krijgen. Petkova is een typisch voorbeeld van wat dit onzinnige geschrijf veroorzaakt: veel publiciteit waardoor mensen denken dat we hier met een grootheid hebben te maken wat dat dan ook mag betekenen. Maar dat is onterecht in het geval van deze omhoog gevallen pianiste.
Om haar cd's aan de man te brengen, bedacht de soulmate van Petkova een listig plan via crowdfunding. Dat gaat als volgt: je schrijft een heleboel mensen aan, zgn. backers, en vraagt of ze een bedrag willen schuiven om een nieuwe cd met (o.a.)  'Preludes' van J.S. Bach te realiseren. Nou dat willen de onwetenden onder de 'kenners' wel en maken gezamenlijk ruim 8000 euro over. Je hebt verschillende bedragen die alle een kleinere of grotere gunst opleveren van Petkova die, zoals altijd, maar blijft koekeloeren met dat Oostblok trekje rond heur mondhoeken. Zo krijg je voor een tientje een gesigneerde foto en een bedankje in je mailbox en vermelding op de foeilelijke site van de pianiste. Kijk toch 'ns an jongens. Voor 30 euro ontvang je twee gesigneerde cd's en ook je naam op de website. Doe je er in een overspannen toestand een paar tientjes bij, dan ontvang je een handgeschreven briefje van deze juffrouw en natuurlijk vermelding op de website, haar website. En zo kun je steeds hoger gaan en is de beloning daarop aangepast. En als dat gedoe nu zou leiden tot een opname waar je U tegen zegt..? neen het is allemaal 33x niks en lucht, heel veel doorgebakken lucht.
Petkova vindt dat zelf niet getuige deze regels op haar site: "Zij is in staat om de luisteraar in de ziel te raken. Spirituele diepgang, virtuositeit en veelzijdigheid zijn bij haar samengesmolten tot waarachtig kunstenaarschap, dat door pers en publiek met open armen wordt ontvangen" en meer van dat zelf promotende gelullo.
Je zou haar moeten adviseren vooral geen Bach te spelen want dat is veel te hoog gegrepen. Dat kan ze niet met als gevolg dat het nergens naar klinkt. Laat dat nou over aan mensen als Grigory Sokolov, Glenn Gould, Lucas Debargue ('zijn Satie is trouwens ook verbluffend..!) om maar eens een paar 'meesterpianisten' te noemen. Debargue moeten we sowieso in de gaten houden want dat kon wel eens een Hele Grote worden. Net zoals Martin James Bartlett en Daniil Trifonov om maar eens een paar te noemen. Deze mensen hebben stuk voor een stuk een dergelijk hoog niveau dat in Nederland niet voorkomt. Waar dat aan ligt? geen idee. Maar als we het over grandioze pianisten gaan hebben, dan moeten we echt de grens over.
Een uiterst kleine uitzondering moet misschien gemaakt worden als we het over Hannes Minnaar hebben. Die jongen heeft de potentie in zich 'groot' te worden en dan bedoel ik niet met de zoveelste cyclus Beethoven pianoconcerten die hij opnam met het Nederlands Symfonie Orkest o.l.v. Jan Willem Allemansvriend, maar met een opname die beslist waardevol is, n.l. de cd die eveneens bij 'Challenge Records' verscheen met muziek van Fauré. Hier speelt Minnaar (er zijn sommige foto's van deze jongeman in omloop waarop het lijkt dat-ie zojuist uit een schilderij van Carel Willink is gestapt) fantastisch en ingetogen en weet m.i. exact de Franse touch te raken die bij deze fijnbesnaarde muziek zo belangrijk is. Hemelse muziek die onder handen van Minnaar uitstekend tot zijn recht komt. Heel subtiel en niet overdreven virtuoos. Fijnzinnig spel van de bovenste plank.

Zo is het.....

Schnitger/Giusti

Wij ontvingen een schrijven van de enthousiaste volger Richard van N. uit Varsseveld: 

'Kunt u aan de heer J. Brouwer een boodschap van ons doorgeven? Wilt u hem zeggen dat wij zijn recent verschenen cd niet aanschaffen tenzij hij iets aan zijn gebit laat doen. Dan zijn we eventueel bereid te overwegen het getingeltangel op een spijkerkist te kopen voor € 19,95. Zouden we dan - ik durf het haast niet te vragen - ook een fikse korting kunnen krijgen? we moeten van bitter weinig geld rondkomen en eigenlijk kunnen we geen € 19,95  op tafel leggen voor een cd die drie maanden later voor een halve euro in de bak ligt te vereenzamen. Afdeling ramsj. Want wie koopt het ongeïnspireerde gedoetje van die afschrikwekkende man? Jammer van de pecunia.

Ja hoor ik u nu denken "wacht dan een paar maanden" en dat advies volgen we dan maar op. Noodgedwongen.

Hoe ik hier op kom? we sloegen nietsvermoedend het lokale sufferdje afgelopen zaterdag open en zagen op pagina 13 een foute versie van kabouter Plop met in z'n muil een goor en afschuwelijk rijtje vieze tanden of wat er nog van over was. 'Gedverrederrie bah nog an toe' was het eerste dat bij ons opkwam. 

We dachten onmiddellijk aan de klavecinist, u wel bekend, en ja hoor, het bleek hem te wezen.
De hele dag bezig met het 'hogere', opscheppen dat je veel optredens in het buitenland hebt en vanwege alle drukte in de thuishaven geen recitals geeft voorlopig, de estheet uithangen die beweert dat Bach Couperin ontmoette (behalve een briefje over en weer..*) en ga-zo-maar-door en wel de portemonnee stijf dichthouden als het om een (zijn) uiterlijk gaat. Die man is al geen-gezicht en met dat zwart uitgeslagen fietsenrek onder z'n neus is het helemaal afschuwelijk.
Een remedie tegen de liefde.
Deze subsidieslurper moet worden gewezen op zijn verkeerde kant: n.l. dat van zijn gebit en de afschuwelijke lucht die een en ander teweeg brengt. Alsof hij zojuist een pot gefermenteerde Baltische haringen verorberde. We ruiken het hier. Ik heb het keukenraam opengezet maar het helpt niet veel. Het is ook maar een klein raam.
Wij delen dit ongevraagd mede. Maar u wilt wel zo vriendelijk zijn dit door te geven?

Dank u wel.'

* Therefore, I conclude tentatively, it's plausible that Bach and Couperin corresponded about matters of harpsichord pedagogy, including tuning. Two top professionals of that field (harpsichord playing), exchanging ideas as colleagues.

Bradley Lehman

Dit is de aller-allerhoogste top van musiceren....(Théotime Langlois de Swarte)

De zuiverheid is adembenemend.....

Spem in alium nunquam habui                

Praeter in te, Deus Israel

Qui irasceris et propitius eris

et omnia peccata hominum

in tribulatione dimittis

Domine Deus

Creator caeli et terrae

respice humilitatem nostram

Ik heb nooit mijn hoop op een ander 

gevestigd 

maar in U, God van Israël 

die zowel toorn als genade kan tonen, 

en wie vergeeft alle zonden? 

van de mens in lijden 

Heer God, 

Schepper van hemel en aarde 

Respecteer onze nederigheid 

Rainer Maria Rilke - ∼ Herbsttag ∼

 ∼ Herbsttag ∼

Herr: es ist Zeit. Der Sommer war sehr groß.

Leg deinen Schatten auf die Sonnenuhren,
und auf den Fluren laß die Winde los.

Befiehl den letzten Früchten voll zu sein;
gib ihnen noch zwei südlichere Tage,
dränge sie zur Vollendung hin und jage
die letzte Süße in den schweren Wein.

Wer jetzt kein Haus hat, baut sich keines mehr.
Wer jetzt allein ist, wird es lange bleiben,
wird wachen, lesen, lange Briefe schreiben
und wird in den Alleen hin und her
unruhig wandern, wenn die Blätter treiben.

Rainer Maria Rilke (Paris 1902)

De beste klassieke pianisten komen uit Rusland.....

Daniil Trifonov

Alexander Malofeev

Valentin Malinin
Yevgeny Sudbin

Mikhail Voskresensky
Konstantin Emilyanov
Alexandra Dovgan
Demian Filatov (12)
Dmitry Shishkin

Marina Yakhlakova

Elisey Mysin
Nikolaj Loeganski
Denis Matsuev

Varvara Nepomnyashchaya

Lukas Geniusas
Tatiana Shebanova

Grigory Sokolov

Deni Kokhanovskii

Varvara Kutuzova
Roman Borisov
Michael Kaykov

Evgeni Koroliov
Marina Yakhlakova
Alexander Ghindin
Konstantin Scherbakov
Polina Osetinskaya
Ivan Bessonov
Andrey Gugnin
Evgenia Foelsche
Jevgeni Kissin
Rustem Hayroudinoff
Arcadi Volodos
Vladimir Sverdlov
Nikolai Tokarev
Vyacheslav Gryaznov
Igor Levit
Aleksei Volodin
Alexander Melkinov
Mikhail Voskresensky
Mikhail Pletnev
Denis Kozhukhin
Vladimir Skomorokhov
Viktoria Postnikova
Dmitry Masleev
Sergei Dorensky
Yury Martynov
Elisabeth Leonskaja
Igor Zhukov
Svjatoslav Richter
Vladimir Sofronitsky
Maria Grinberg
Pavel Kolesnikov
Alexander Sinchuk
Lyubov Timofeeva
Emil Gilels
Andrei Gavrilov
Anna Vinnitskaya
Boris Berezovsky
Vladimir Krainev
Mikhail Bouzine
Maria Yudina
Alexander Rabinovitch-Barakovsky
Bella Davidovich
Dina Ugorskaja

Anatol Ugorski
Nikolay Khozyainov
Anatoly Vedernikov
Slava Poprugin
Anatoly Sheludyak
Alexey Lebedev
Alexei Ljoebimov

Valentin Malinin

Deni Kokhanovskii

Maxim Emelyanychev

Sergey Tanin
e.v.a.

Vleugellam-prijs

In 2026 wordt een muziekprijs in het leven geroepen genaamd Vleugellam ter grootte van € 21.37 (hoe is dit bedrag tot stand gekomen..?) die tweejaarlijks van harte zal worden uitgereikt aan de meest 'opvallende' pianist die dit land voortbracht.

Alleen beroerd spelende lieden die onze oren teisteren met saaie interpretaties, overbodige cd-opnames, ijdeltuiterij en een hoop pretenties, komen in aanmerking. Dus dat zijn er nogal wat, mijn hemel!

Een frappant voorbeeld is die omhooggevallen Soerjadi maar die zal deze prijs toch nooit krijgen, hoewel-ie een topkandidaat is. Misschien postuum voorzitter? opperde onlangs een redactielid maar zelfs dan niet.

De prijs bestaat verder uit een grafisch fraai vormgegeven zeefdruk (of beeldhouwwerkje) dus alleen al hierom staan de kandidaten in rijen van vier opgesteld. In plaats van een bloem (Rafflesia Arnoldii) of een fles Stroh 80, een schattige plant  En niet te vergeten het geldbedrag zoals hierboven vermeld.
Mocht u kandidaten willen voordragen, dan wordt u vriendelijk verzocht dit kenbaar te maken via www.tijdvoortegengas.blogspot.com t.a.v. de redactie.
Details over hoe & wat worden in maart van het volgend jaar wereldkundig gemaakt. Dat de toekenning van de prijs de (klassieke) muziekwereld een beetje zal doen trillen, is inmiddels zeker. De 3-koppige redactie is buitengewoon verheugd dat de verwachte reuring zal leiden tot een strengere schifting van wat een goede en serieus te nemen pianist is en wie beslist niet. Voorbeelden te over dus helaas is de laatstgenoemde categorie steeds in de meerderheid. 
De datum waarop de winnaar van de Vleugellam-prijs bekend wordt gemaakt, is vrijdag 25 september 2026. De uitreiking vindt plaats op een nog nader te bepalen plaats en wordt pas een week daarna bekend gemaakt. 

Eeuwige roem is daarna zijn/haar deel. 

Spannend!

Castratenjeuk

Countertenors. Vroeger had je er één hoogstens twee en de bekendste van die twee was James Bowman (1941-2023). Opera, oratoria, hedendaagse muziek.. overal dook de naam van deze Engelse countertenor op. A real gentleman. 

Dan had je nog de autodidact Alfred Deller (1912-1979) maar deze zong vooral het barokrepertoire en renaissancemuziek. Benjamin Britten schreef speciaal voor Deller de rol van Oberon in A Midsummer Night's Dream maar dat bleef het enige uitstapje naar 'moderne' muziek.

Het geluid van de meeste countertenors - en d'r zijn nogal wat these days - vinden wij doorgaans vreselijk. We krijgen er jeuk van. Vuurrode bultjes ook. En opvallende littekens niet te vergeten, Prurigo is het nare gevolg. 

Andreas Scholl is nog nét te pruimen maar als daarna Maarten Engeltjes z'n strottenhoofd leeg kiepert, dan draaien we alle volumeknoppen vliegensvlug helemaal open. Ja, open. En wordt Godzijdank dat akelige gegil overstemd.

Radio, TV, magnetron, afzuigkap, stofzuiger, vaatwasser, centrifuge, blender, kruimeldief, mijn zoontje van acht met z'n grootvaders Sako 85 Varmint afstandswapen (in bruikleen), accuboormachine Black+Dekker 18V, 2-takt benzine kettingzaag (90 cm), dildo model Tristan voor zowel anaal als vaginaal gebruik, noem maar op.....zelfs het schattige vintage transistorradiootje in de slaapkamer draait overuren want in een kamer waar de sponde staat, wil je niet het gekrijs van deze countertenor horen tijdens het liefdesspel. Alsof z'n wormvormig aanhangsel tussen de klapdeur van de inloopdouche bekneld zit.

Geluiden maken wij in die situatie zelf wel als u begrijpt wat we zouden kunnen bedoelen.

En nu gaan de beide heren - ooh u dacht dat het vrouwelijke alten waren, welnee, tis de schuld van de kopstem, dat angstaanjagende geluid wordt voortgebracht door de kopstem - de koppen(!?) bij mekaar steken en presenteren een duo-programma met werk van Henry Purcell die sinds het ontvangen persbericht over het een en ander ligt te bibberen in zijn tombe in Westminster Abbey. Ga d'r maar eens kijken. Hij ligt gezelli naast het orgel en dat al vanaf 1695.

De heren, hou nou toch 'ns op! het zijn heren h-e-r-e-n, zingen countertenorduetten en hebben het programma "een heerlijk huiskamerconcert van twee zingende vrienden" genoemd. En verder valt er te lezen dat het een melancholisch feest wordt. Nou ja.

Nogmaals, Scholl kunnen we nog nét verdragen in, bijvoorbeeld, Vivaldi's 'Nisi Dominus-Cum Dederit' maar dan houdt ook wel op. Als je dit schitterende werk door de Engelse countertenor Tim Mead hoort zingen, dan wint Scholl met stip. En wel met een hele dikke vette stip.

 

Maar terug naar Engeltjes: die stem van die kale man is ronduit afschuwelijk. Dit is niet zingen maar vooral zo hard mogelijk gillen. Luister maar 'ns in een bibliotheek naar 'Forgotten Arias' van Bach - een absurder titel voor een cd moet nog worden verzonnen. Bach heeft geen 'forgotten' arias. Neen, hij Engeltjes heeft ze "losgeweekt uit het theologische harnas van de cantate" en schrijft even verder "om te tonen dat hun schoonheid en betekenis op zichzelf kan staan" en meer van die onzinnige blabla. Dubbel op dus. 

Wij van de redactie haten die man, zo'n gezellige originele haat die je steeds omringt en nimmer van je zijde wijkt. Zo'n haat die bespreekbaar is en dus een dankbaar onderwerp. Heerlijk! Vergeet snel de mildere variant die afkeer heet.

En dat uitgerekend Scholl met die kale wapstra in zee gaat en hem heeft weten te verleiden medewerking te verlenen aan het overbodige ensemble van Maarten genaamd PRJCT Amsterdam, is beslist geen reclame voor de man uit Eltville am Rhein. 

De nauwelijks bekende countertenor Alex Potter is de enige van de tot nu toe genoemde zangers die voor langere tijd te verdragen is. En voor langere tijd moet u denken aan een minuut of 7 daarna is het levensgevaarlijk en dreigt opname in een hermetisch gesloten psychiatrische kliniek en dat eveneens voor langere tijd. 

Want geef toe, we leven niet meer in de 18de eeuw toen jongetjes een illegale castratie moesten ondergaan teneinde een ongewone grote borstkas te krijgen. Dat was me nog 'ns een tijd.

Er wordt verteld dat de beroemdste castraat in die tijd Farinelli was die één noot een minuut lang kon aanhouden wat een prestatie was die vrouwen in het publiek in zwijm deed vallen. Waar vrouwen niet allemaal voor in zwijm vallen is een raadsel maar hysterisch is het zeker. In zwijm vallende vrouwen....stel je niet zo aan mensch! 

Rustig laten liggen is ons eenmalige gratis advies.

Tot slot een rijtje countertenoren waarvan 1) verdraagbaar is, 2) minder verdraagbaar, 3) ik hoop het vol te houden maar krijg al jeuk, 4) alles begint nu te jeuken en krabben? helpt geen ene moer, 5) haal in Godsnaam een homoseksuele jeukbestrijder want het is nu niet meer te harden, 6) zet dit af!, 7) ALS JE DIT GEGIL NIET ONMIDDELLIJK AFZET, BEGA IK EEN MOORD!, 8) dit zou absoluut verboden moeten worden dit is een aanfluiting, 9) er is nu plotsklaps huiduitslag met stinkende etterzweren die aan Psalm 38 vers 5 doet denken:

'k Voel door stinkend' etterzweren 

Mij verteren

Walg'lijk zijn zij voor het oog

Mijne dwaasheid deed die builen

Dus vervuilen

Daar ze mij tot kwaad bewoog.

en 10) wanhoop, pure wanhoop, dit komt nooit meer goed.

Hier is het rijtje:

1) Jakub Jozef Orlinsky

    Philippe Jaroussky

    Alex Potter

    Franco Fagioli

    Iestyn Davies

    Andreas Scholl

    Hugh Cutting

    Michael Chance

    Arturo den Hartog

2) Dmitry Sinkovsky 

    Matthias Dahling

3) Derek Lee Ragin

4) Bejun Metha

    Raffaele Pe

5) Xavier Sabata

6) Owen Willetts

7) Maarten Engeltjes

8) David van Laar

    Robert Kuizenga

9) Mirto Milani (heel héél erg vreselijk. Heeft als hobby het vermoorden van mensen w.o. z'n moeder. Las tussen de bedrijven door het boek Mama's van M. Alvarez Gonzalez))

    Marco Beasley (heeft een innige relatie met Tymen Jan Bronda, laatstgenoemde springt met enige regelmaat uit een BILLY-kast van Ikea om z'n blijdschap te uiten) 

10) maar de aller aller aller allere(n)gste is Sytse Buwalda. Deze 'countertenor' is zo vreselijk verschrikkelijk, dat je je niet kunt voorstellen dat er mensen zijn die notabene het tegendeel durven te beweren. Maar deze nitwit vindt zichzelf geweldig! en u weet vast wel hoe dit verschijnsel wordt genoemd. Juist, ja.

Vooral de samenwerking met die andere narcist (u had het goed..) de weerzinwekkende Pieter Jan Leusink is zo tenenkrommend erg, dat het pijn aan de oren doet. 

Buwalda richtte onlangs het Nederlands Bach Consort op en daar zit nou echt niemand op te wachten. Wéér een club die de naam van J.S. Bach draagt en het wordt tijd dat er 'ns zéér kritisch wordt gekeken wie wel en vooral wie niet de  naam van de maestro op de pui mag aanbrengen. 

Deze club bijeengeraapte kwibussen sowieso niet want de kwaliteit is abominabel te noemen, voeg daarbij het gegil van die mega-enge Buwalda en de enige conclusie is dat het volstrekt overbodig is en hopelijk wordt er niet één eurocent verstrekt aan dit gezelschap want het is verspild geld. Dichthouden die subsidiepot!

'Nieuwbouw op de puinhopen van de coronacrisis', pretentieuzer aanprijzen bestaat niet. Die blazende kaak leidt aan een enorme zelfoverschatting en daar is maar één oplossing voor en die is: 

Zoek Hulp!

Kijk maar:

A. Roland Holst

BACH IN DE VROEGTE

Als hij gaat klinken in het morgenlicht
staat de klok stil, de tijd verzaakt zijn plicht.
Ik poets mijn schoenen of ik kijk naar buiten,
en leef weer eerder dan het eerst gedicht.

 

Bijschrift: Dankzij biograaf Jan Van der Vegt heeft deze kinderlijke dichter nu een volwassen biografie gekregen die recht doet aan het werk maar ook, heerlijk on-Nederlands, een chronique scandaleuse durft te zijn. Jany Roland Holst die – diep in de tachtig – in Bergense cafés vrouwen op hun billen sloeg onder de uitroep `Ik sla graag een goed figuur' had het zich niet beter kunnen wensen.

Prachtig!