Zeg vriend (nou ja vriend, meer een AV, je hebt AK, dan K, vervolgens AV, dan V en tot slot weer een K maar die betekent dan wat anders, dan....moeilijk he? je merkt het wel een keer als je op de tweede K zit maar dat zal wel een tijdje kunnen duren), ik ben vergeten je te vertellen over Ingrid Visser. Je weet vast nog wel wie dat is...neen? Amens? zegt je dat wat? een beroerd geheugen heb je Jacques. Vandaar dat je dadelijk na een voorstelling naar de typmachine holt om je recensie te schrijven. Nu snap ik 'm.
Maar goed, terug naar Ingrid Visser. We lazen enige tijd geleden dat zij en haar vriend waren vermalen ergens in Spanje en natuurlijk waren we, toegegeven, bedroefd vanwege die vriend. Maar ja, Amens en een vriend dat kan niet want welke fatsoenlijke en rechtschapen man wil een psychiatrisch sujet als maat, niemand toch? En toen zagen we een foto van het onthoofde stel (op de afbeelding was alles nog intact) maar helaas was het een andere IV. Deze deed iets met een bal terwijl "onze" witneus haar vue permanent op een glasplaatje legt en dan met het neusje naar voren. Ook een sport maar dan zonder honk. Je hebt van die momenten dat je een flesje wilt ontkurken maar deze bleef mooi in de geklimatiseerde wijnopslag. Onlangs zag ik Amens op straat lopen - waarschijnlijk had ze eventjes onbegeleid verlof - ze zag er pips uit en ouder dan 34, meer mijn leeftijd zeg maar. Maar ja wat wil je ook met zo'n naar karakter. Levensvreugd zat er sowieso al niet in en denk ook niet dat dat er ooit nog in komt. Vraag me wel eens af hoe het is om voortdurend achterom te moeten kijken omdat je denkt dat alle mensen die je slecht behandelde, je volgen. Kan.
Heb je trouwens gelezen dat paardenfreak B. Luizebol (ook wel grefohond genoemd) een cursus geeft voor lieden die een boekje willen schrijven?:
Als je toch wilt weten wat de zwakke en sterke punten zijn in je manuscript, wat er te verbeteren valt en op welke manier, dan zou je kunnen overwegen om bij mij een manuscriptbeoordeling aan te vragen. Ik licht je manuscript door en lever een uitgebreid rapport over de stijl, vorm, personages, kracht en zwakte in je manuscript.
Tis toch om te gieren (vrij naar G. Joling). Deze vuilschrijver - 't wordt tijd dat Van der Snoek de bezem door het journaille-bestand haalt - denkt notabene dat-ie anderen kan "leren" hoe je een tekst op- en samenstelt. Te vergelijken met een snipverkouden varken op zoek naar truffels. Zouden er mensen zijn Jacques die zich bij deze mutant melden voor een schrijfcursus? Ok, ik weet dat Peppie Bos z'n cursus met goed gevolg heeft afgelegd bij Brammetje maar dat kwam meer om de "extra werkzaamheden" als de duisternis inviel. Ze hadden de hele avond zitten zwoegen op een passage uit voor DeSlegte geproduceerde rotzooi en besloten het roer rigoureus om te gooien. Peppie had de hele tijd (zo vertelde hij later aan iedereen die het maar horen wilde) geil naar de gulp van Brammetje zitten kijken en dat was onze cursusleider heus wel opgevallen. Maar ja, doen of je niks ziet is ook een kunst hoewel hij naar mate de avond vorderde erg onrustig werd. Zou hij uit de Billy van Ikea springen van 80x28x202 cm (past de man wel drie keer in, deze wandelende tak..) en zeggen dat...of....neen toch nog maar niet. Hij voelde een erg vochtige hand op z'n spijkerbroek leunen en kreeg heus wel een stijve maar hij viel niet op Peppie. Zo, het hoge woord is er uit: Brammetje 'voelde' wel wat maar de cursist was zijn type niet. Dat kan toch? Wie vindt Peppie wel z'n type? Ja Moeke Sijens maar die is zelf al zo lelijk. Daar valt ook geen fatsoenlijke homo op, misschien eentje van in de tachtig maar daarvoor en na niet meer. Groot leed zullen we maar zeggen.
Het blijkt dat ze elkander wel eeuwige trouw hebben beloofd maar dat moet je meer zoeken in het bekijken van de drollen die ze dagelijks in de pot achterlaten. Een dagtaak dus. "Gossie Moeke, wat heb jij net een fraaie neergelegd joh, ben er jaloers op en hij ruikt ook zo prettig lekker, hoe krijg je het voor mekaar...." Nou zegt die lelijkerd "Ik wist dat ik het in me had en poep graag in jouw gezelschap Peppie want dat geeft me zo'n goed gevoel". Peppie, die een traan nauwelijks binnen het oogvlies kon houden, keek tevreden naar de toiletpot en zag dat het goed was. Hij vond het jammer dat er gespoeld moest worden want had graag nog een paar uurtjes naar de drol van zijn boezemvriend gekeken. Niet dat ze verder 'iets' hadden hoor Jacques, denk dat vooral niet..het is meer een gezamenlijke interesse voor elkaars excrementen. Ja onze Heer heeft rare exemplaren op de wereld gezet zullen we me maar zeggen. Maar wat geeft het, het zijn homi en dan kan veel. Je zult maar last hebben van trypofobie: angst voor gaatjes. De herenliefde is 1 grote gangbang en men kijkt niet op een gaatje meer of minder.
Nou tot de volgende keer maar weer. Doe je de hartelijke groeten aan Hansje? Is-ie al zindelijk?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten