maandag 23 december 2024

Rainer Maria Rilke - ∼ Herbsttag ∼

  Herbsttag 

Herr: es ist Zeit. Der Sommer war sehr groß.

Leg deinen Schatten auf die Sonnenuhren,
und auf den Fluren laß die Winde los.

Befiehl den letzten Früchten voll zu sein;
gib ihnen noch zwei südlichere Tage,
dränge sie zur Vollendung hin und jage
die letzte Süße in den schweren Wein.

Wer jetzt kein Haus hat, baut sich keines mehr.
Wer jetzt allein ist, wird es lange bleiben,
wird wachen, lesen, lange Briefe schreiben
und wird in den Alleen hin und her
unruhig wandern, wenn die Blätter treiben.

Rainer Maria Rilke (Paris 1902)

maandag 11 november 2024

Schnitger/Giusti

Wij ontvingen een schrijven van de enthousiaste volger Richard van N. uit Varsseveld: 

'Kunt u aan de heer J. Brouwer een boodschap van ons doorgeven? Wilt u hem zeggen dat wij zijn recent verschenen cd niet aanschaffen tenzij hij iets aan zijn gebit laat doen. Dan zijn we eventueel bereid te overwegen het getingeltangel op een spijkerkist te kopen voor € 19,95. Zouden we dan - ik durf het haast niet te vragen - ook een fikse korting kunnen krijgen? we moeten van bitter weinig geld rondkomen en eigenlijk kunnen we geen € 19,95  op tafel leggen voor een cd die drie maanden later voor een halve euro in de bak ligt te vereenzamen. Afdeling ramsj. Want wie koopt het ongeïnspireerde gedoetje van die afschrikwekkende man? Jammer van de pecunia.
Ja hoor ik u nu denken "wacht dan een paar maanden" en dat advies volgen we dan maar op. Noodgedwongen.
Hoe ik hier op kom? we sloegen nietsvermoedend het lokale sufferdje afgelopen zaterdag open en zagen op pagina 13 een foute versie van kabouter Plop met in z'n muil een goor en afschuwelijk rijtje vieze tanden of wat er nog van over was. 'Gedverrederrie bah nog an toe' was het eerste dat bij ons opkwam. 
We dachten onmiddellijk aan de klavecinist, u wel bekend, en ja hoor, het bleek hem te wezen.
De hele dag bezig met het 'hogere', opscheppen dat je veel optredens in het buitenland hebt en vanwege alle drukte in de thuishaven geen recitals geeft voorlopig, de estheet uithangen die beweert dat Bach Couperin ontmoette (behalve een briefje over en weer..*) en ga-zo-maar-door en wel de portemonnee stijf dichthouden als het om een (zijn) uiterlijk gaat. Die man is al geen-gezicht en met dat zwart uitgeslagen fietsenrek onder z'n neus is het helemaal afschuwelijk.
Een remedie tegen de liefde.
Deze subsidieslurper moet worden gewezen op zijn verkeerde kant: n.l. dat van zijn gebit en de afschuwelijke lucht die een en ander teweeg brengt. Alsof hij zojuist een pot gefermenteerde Baltische haringen verorberde. We ruiken het hier. Ik heb het keukenraam opengezet maar het helpt niet veel. Het is ook maar een klein raam.
Wij delen dit ongevraagd mede. Maar u wilt wel zo vriendelijk zijn dit door te geven?
Dank u wel.'

Therefore, I conclude tentatively, it's plausible that Bach and Couperin corresponded about matters of harpsichord pedagogy, including tuning. Two top professionals of that field (harpsichord playing), exchanging ideas as colleagues.

Bradley Lehman

zaterdag 29 juni 2024

Een ongelooflijk verhaal

Een kennis van me kreeg een poosje geleden, geloof dat het in juli 2023 was, een boete wegens te hard rijden en daar bovenop nog eentje omdat-ie de dienstdoende ambtenaar een paar verwensingen naar het hoofd slingerde. Van dat laatste is-ie uiteindelijk vrijgesproken maar van het eerste niet. 
Boete, incl. administratiekosten, € 309.-.
De man zit altijd krap en besloot de boete in termijnen te betalen. Wel werd het bedrag van de boete niet minder maar steeds hoger omdat de centjes niet op tijd binnen kwamen bij het CJIB. De ene keer met 15 euro, daarna met 40 euro en de derde keer zelfs met 50 euro. Kassa!
Dus in plaats het oorspronkelijke bedrag in te lopen (in termijnen zoals gezegd), werd de wedstrijd steeds gewonnen door het CJIB want dat weet niet van ophouden. Het boetebedrag verminderde niet maar bleef gelijk: steeds als de inmiddels krankzinnig geworden kennis een bedrag betaalde, zeg € 50.-, kwam er niet veel later een verhoging van dezelfde grootte en een nieuwe aanmaning waarmee hij vriendelijk werd verzocht het bedrag voor die en die datum te voldoen. En dat lukte keer op keer niet.
Uiteindelijk was het hem met veel moeite toch gelukt de boete van € 309.- volledig te betalen. Daarmee was eindelijk de kous af en kon-ie weer rustig gaan slapen. Niet alvorens een klein feestje te geven voor 1 persoon en dat was hijzelf. Drank maakt veel kapot maar is ook de brenger van een hoop jolijt. Het kon niet op leek het even. Een drinkgelag dat dagenlang aanhield.
Maar wat bleek? de laatste betaling van de administratiekosten van € 9.- (negen euro!!) was te laat binnengekomen bij de dames & heren in Leeuwarden en dat leverde wéér een boete op van € 50.-. Hupsakee. Toen kwam het moment dat mijn kennis erg boos werd en qua vloeken en verwensingen alle records brak. Ook schuwde hij fysiek geweld niet ("ik trek die ambtenaren over het bureau") en meer van dat kaliber) maar dat heb ik nooit serieus genomen want de man is flinterdun als een pakje shag liggend op z'n kant. Maar ja, zoals u weet geliefde lezer, moet je een mens nooit onderschatten. Druk die man op dat moment een Kalasjnikov in zijn tengere handen en hij gaat tekeer met alle opgebouwde woede, frustratie en afkeer.
Zover is het gelukkig niet gekomen.
Rustig in z'n stoel gezeten en bijkomend van alle hectiek, las hij Bernard Wesseling's "& de dag ligt open als een ei in zijn gebroken schaal" en knapte zienderogen op door deze merkwaardige poëzie. Tevredenheid lag als een wollen deken over 'm heen, de kamer werd verlicht door een stralende glimlach.
Opeens werd hij opgeschrikt door de bel, opende met tegenzin de deur en zag tot zijn niet geringe verbazing twee agenten in uniform staan die meedeelden dat ze een bevel tot aanhouding hadden in het kader van 'gijzeling'. Ze zeiden dat er volgens de paperassen nog € 59.- betaald diende te worden en of ze dat even konden beuren. "Dan bent u er eindelijk van af" zei de vrouwelijke diender terwijl ze haar staartje nog 'ns naar achteren sloeg met dat irritante hoofdgebaar.
U begrijpt vast wel dat de kennis geen flapjes in de la had liggen en de onverwachte schuld niet kon afrekenen. Waarna hij vriendelijk edoch dringend werd verzocht mee te komen om een nacht in een politiecel door te brengen. Tegenstribbelen had geen zin hoewel hij nog een poging deed aan de dienders uit te leggen dat het oorspronkelijke bedrag afgerekend was maar dat het, toegegeven, wel wat langer had geduurd dan etc. Daar hadden ze geen boodschap aan en hij werd verzocht het perceel te verlaten en mee te gaan naar het Hoofdbureau van Politie teneinde de gijzeling te ondergaan.
We leven in een wereld waar terroristen de een na de andere bomgordel tot ontploffing brengen en dood en verderf zaaien. Ellende omringt ons voortdurend en je bent genoodzaakt steeds op je qui vive te zijn. Rampenplannen zijn er aan de lopende band en aanslagen zijn aan de orde van de dag.
Maar voor € 59.- wordt je een nacht opgesloten en daarmee is de schuld niet vereffend. Ze hebben kennelijk niets beter te doen. En dan nog verbaasd zijn waarom de politie zo impopulair is. Het systeem is intens verrot en ik hoop vurig dat er op zeer korte termijn rigoureus wordt 'ingegrepen' en dat we dat verrotte systeem met wortel en al uitroeien.
Krankzinnige wereld.

donderdag 13 juni 2024

Oscar Wilde

 

'The tragedy of growing old is not that one is old, but that one is young.'

donderdag 8 februari 2024

De zuiverheid is adembenemend.....



Spem in alium nunquam habui                
Praeter in te, Deus Israel
Qui irasceris et propitius eris
et omnia peccata hominum
in tribulatione dimittis
Domine Deus
Creator caeli et terrae
respice humilitatem nostram

Ik heb nooit mijn hoop op een ander 
gevestigd 
maar in U, God van Israël 
die zowel toorn als genade kan tonen, 
en wie vergeeft alle zonden? 
van de mens in lijden 
Heer God, 
Schepper van hemel en aarde 
Respecteer onze nederigheid 

dinsdag 2 januari 2024

9 Grote Dichters

Op 1 met stip:
J.C. Bloem
Denkend aan de dood kan ik niet slapen,
En niet slapend denk ik aan de dood,
En het leven vliet gelijk het vlood,
En elk zijn is tot niet-zijn geschapen. 


Op 2:
M. Vasalis
Had ik je maar als kind gekend,
die nu mijn moeder bent


Op 3:
Jan van Nijlen
De mens is eenzaam tot en met zijn dood.
Nooit is één liefde, nooit één vriendschap klaar,
En, zelfs geboren uit dezelfde schoot,
Zijn wij nog vreemden voor elkaar.


Op 4:
Geerten Gossaert
Eén ding heb ik begeerd; één ding heb ik ontvangen:
Dat, zo de dood mijn leden zou omvaên,
Ik voor uw aangezicht, o Bron van mijn Verlangen,
Niet ledig zoude staan!


Op 5:
Gerrit Achterberg
Het beste van voor jaren dringt vanavond tot mij door.
Al je gewone vragen vinden weer gehoor.
Regent het. Ja het regent. Goede nacht.
Laten we nu gaan slapen, zeg je zacht.
Wij luisteren en liggen. Wind beweegt het raam.
Blijf zo maar liggen, zeg ik, en ik noem je naam.
Alles wat antwoord is gaat van mij uit.
Je wordt vervuld van de oneindigheid.


Op 6:
Adriaan Roland Holst
Als hij gaat klinken in het morgenlicht
staat de klok stil, de tijd verzaakt zijn plicht.
Ik poets mijn schoenen of ik kijk naar buiten,
en leef weer eerder dan het eerst gedicht.


Op 7:
Herman de Coninck
O.a. dat jij in de laatste strofe van dit
gedicht staat, in nog enkel een broekje
zo dun als het ogenblik voor je het uittrekt.


Op 8:
Jan Arends
Er komen weer bloemen
van lente
en angst voor de winter. 


Op 9:
Pieter Cornelis Boutens
Van trouwbevochte nimmermeer te delen
Geluk tot delen altijd weer gereed,
Dat hier voorbijgaat langs de duistre velen
Als onuitspreeklijk godlijk leed.