Alexander Malofeev plays Rachmaninoff Etude "Little Red Riding Hood"

R.I.P Maestro.

The last sight of Bernard Haitink 

De waanzin die bewerken heet...

Deze verwaande Belg castreert het concert voor 4 klavecimbels (toetsinstrumenten) van Bach en levert BWV 1065 af voor één (1) instrument. De overige drie bestaan niet of staan in de coulissen.
In een bewerking van Noack himself. Deze chagrijnig kijkende pianist (voor intimi Putzi geheten) presteert het om dit machtige concert te fileren op een manier die pijnlijk is: er blijft weinig van over. En ook Vivaldi doet geen oog meer dicht.
Recitals die Noack geeft trekken weinig publiek staat irgendwo. Laat het zo blijven, snel vergeten die man. Hij gaf een reactie - zie onderstaand - maar die slaat nergens op.
NB: het kan nog erger: The Sixteen 'zingen' het tweede deel - Adagio sostenuto - uit het tweede pianoconcert van Serge Rachmaninoff. Dit arrangement van ene Bob Chilcott is zo afschuwelijk, dat je na het beluisteren ervan onvermijdelijk aan de drank gaat.

We are all fools. Such were probably Bach when he arranged Marcello and Vivaldi concerti for solo harpsichords, Liszt who transcribed the Beethoven Symphonies and paraphrased Pagannini Caprices, Ravel who orchestrated Mussorgsky, Stravinsky who reduced his own Petrouchka. But to destroy the original? What a strange notion. The original is very alive and very much there to be listened to if you wish. (And lastly, I do not - at all - play mostly transcriptions, even though this is the part of my work that appears perhaps more on youtube).

Wat een schoonheid

Hoe zou het met onze Gretta Duisenberg zijn.....?

Johann Emanuel Göbel (1720-1759) maakte dit schilderij van J.S.Bach?

Berichten aan Jacques 3 (2011)

Goedemorgen Jacques. Las vanochtend in de krant een bericht en moest onmiddellijk aan jou denken. Ik denk natuurlijk wel vaker aan je en dan meestal zonder dat er een directe aanleiding is, maar zojuist kwam je opeens tevoorschijn en wel hierom: het in aanbouw zijnde station Vijzelgracht in Amsterdam wordt omgedoopt in station Ramses Shaffy. Wel zo'n achtduizend mensen ondertekenden een petitie die het gemeentebestuur van de hoofdstad oproept de naam van het metrostation om te dopen. En onder de petitie prijken bekende namen onder wie Wim Kok, Kitty Courbois (zoals je weet wordt zij al jaren gesponsord door een drankengroothandel), Jeroen Krabbé (gedver....), oud-minister Erica Terpstra en dj Frits Spits. En natuurlijk Ramses' soulmate Liesbeth List waar te zijner tijd ook wel een station naar zal worden genoemd maar dan hoogstwaarschijnlijk bij de rioolwacht. We vroegen ons af of jij de petitie ook ondertekende want je bent toch ook dol op chansons zoals "Graai, pak, grijp, jat, naai, pik en bedonder" of ben je toch vooral op die troep gesteld uit de stal van die kale Van den Ende? Ach, ik hoor het wel een keer, we komen elkaar vast wel weer 'ns tegen. Doe je iedereen de groeten?

Dit is zo ongelooflijk subliem...(en de clavecinist is dat eveneens)

“Ik ben zwak, ik kan niet meer.”

Alexander Malofeev -- sinds kort ingelijfd door Opus 3 Artists Berlin

Zei het reeds eerder in september 2017 bij het beluisteren van het 2de pianoconcert van Saint-Saens: dit wordt een naam om te onthouden. Alexander Malofeev, een fenomeen! We gaan 'm volgen. Hij speelt dit werk van Rachmaninoff nog een tikkeltje spannender dan Bartlett, meer gepassioneerd en minder gehaast. Maar ze zijn beide 17 en beide hartstikke goed. Dit type (jonge) pianisten hebben we niet in dit land hoewel we ons haasten een uitzondering te maken voor de sympathieke Hannes Minnaar want die is (ook) geweldig. Alleen maakte hij de 'fout' om te snel en te jong in een pianotrio te gaan zitten (Van Baerle Trio), en dat moet je niet doen. Doe dat als je 40/45 bent en de nodige ervaring achter de rug hebt maar niet op je 20ste of daaromtrent. Onthoud dat een trio razendsnel befaamd kan worden, maar ze zijn je ook zo weer vergeten. Voorbeelden te over.
Malofeev speelde het concert voor twee piano's van Bach (BWV 1060) tezamen met Berezovsky...dat zegt genoeg.

Bach uit Boxtel

Kees gaat een boekje uitgeven? Kees? welke Kees...Nou die, ja hoe moet je het zeggen, je weet wel de Brabantse concertorganist. Ja, die dus. Gaat een boekje uitgeven en wel in eigen beheer, z'n 14de alweer, over Johann Sebastiaan Bach. Het onderwerp zijn de Goldberg Variaties. Zijn liefde geldt trouwens niet alleen de Grote Meester Bach maar ook Jules de Corte. Neen, d'r is verder geen verband. Puur toeval.
Kees heeft geprobeerd in de jaren '80, samen met vriend Marinus (Kasbergen), aan te tonen dat Bach op allerlei verschillende en geraffineerde manieren zijn naam in zijn composities heeft vervlochten. Ze komen o.a. tot de conclusie dat Bach niet alleen zijn geboortejaar, maar ook zijn eigen sterfjaar, sterker nog, zijn exacte sterfdatum (28-7-1750) in een aantal composities heeft verwerkt. 
Hoe krankzinnig wil je het hebben?
Verbindingen worden gelegd met de symboliek van de broederschap der Rozenkruisers zoals u weet een esoterisch genootschap uit de 17de eeuw dat ook buiten Duitsland grote invloed had. 't Zal wel iets Joods zijn. Dat kunnen die lui wel, beetje kabbala en magische drankjes, beetje occultisme, je hakt de boel in tien delen en hup: je plaats in de hemel met God is voor de eeuwigheid gegarandeerd. Dat dit een ongelooflijke flauwekul is, een stinkende kots opwekkende onzin, wilt u wel van me aannemen. Maar het geeft niet, de mensheid wil voor de gek gehouden worden en het ziet er naar uit dat dit voorlopig nog wel eventjes zo zal blijven.
'Dirigent' Daan Admiraal zegt over het in 1985 verschenen boek: "Bach en de getallen" het volgende: "Bachonderzoek als ultieme gekte: twee Nederlanders vinden na langdurig onderzoek in de muziek van Bach het bewijs dat hij voorkennis heeft gehad van zijn exacte sterfdatum" en Daan fulmineert even verderop: 
"De schrijvers hebben de volledige levensdagen van J.S.Bach geteld. Het gaat daarbij (en let nu even goed op) om al zijn levensdagen min twee. Waarom twee dagen minder? Ik citeer de overweging van de schrijvers (p.180): De geboortedag en de sterfdag zelf zijn niet meegeteld, omdat het precieze moment waarop Bach geboren is, niet bekend is. Het aantal levensdagen van Bach min twee (ik zal het niet narekenen, maar ik ga er nu maar even van uit dat zij zich niet in de schrikkeljaren hebben vergist) is 23869.
En dan komt wat ik beschouw als een van de absolute climaxen van dit gezever. De heren hebben de getallen van Bach's naam met elkaar vermenigvuldigd. En nu even niet J.S.Bach, maar even wel Johann (=58) maal Sebastian (86) maal Bach (14). Dus 58×86×14= ... ? Je raadt het al: 69832.
(Gebruik om het na te rekenen het Latijnse alfabet met 24 letters, waarbij i=j en u=v). In deze 2 getallen zien Van Houten & Kasbergen een prachtige symmetrie".
Doodvermoeiende onzin.
En nu komt Van Houten (zonder z'n vriend Kasbergen ditmaal) dus met een uitgave over de Goldberg Variaties. Het boek werd officieel gepresenteerd in oktober 2017 en er werd zelfs een heuse pianist gevraagd om BWV 988 ten gehore te brengen. De man heet Laurens de Man (?!) en je moet wel van goede huize komen wil je het er zonder kleerscheuren van afbrengen. Ik benijd 'm niet want er zijn veel pianisten die zich vertilden aan dit geniale werk van Bach. (En er is natuurlijk maar een die het écht grandioos speelt en dat was Glenn Gould in 1981. Niet te evenaren!)
Tot slot nog even lachen. Tekst is van februari 2000 van een zekere Rob van den Berg:
'Zoekt en gij zult vinden' is een bijbelcitaat dat op dit soort onderzoek van toepassing is. Tussen de miljoenen noten die Bach aan het papier heeft toevertrouwd, is een oneindige hoeveelheid getalsrelaties te formuleren. Elke interpretatie daarvan wordt daarmee even waarschijnlijk. Nieuwsgierig geworden door al het gejongleer met getallen in Bach-composities heb ik zelf een cantate (BWV 211 Schweigt stille, plaudert nicht) onder handen genomen. In deze Koffiecantate blijkt het getal 151 een belangrijke rol te spelen. Het is bijvoorbeeld het totaal aantal maten van het afsluitende recitatief plus koraal, van de langste aria én van de twee kortste aria's samen met hun recitatieven. En laat 151 nu ook de alfabetsom zijn van de namen Bach en Douwe Egberts. Dat kán toch geen toeval zijn?

Titel: Bach en het getal
Subtitel: Een onderzoek naar de getallensymboliek en de esoterische achtergronden hiervan in het werk van J.S. Bach
Auteur: Kees van Houten en Marinus Kasbergen
ISBN: 9789057304385
Prijs: € 29,95
Uitgever: Walburg Pers, Zutphen

PS deze uitgave is inmiddels verplaatst naar sommige (muziek-)antiquariaten en ligt in de ramsj voor een tientje en nog minder (nog aan de te dure kant voor zoveel prietpraat)

Nog 'n keer Martin James Bartlett

Hou hem in de gaten, ik zei het eerder: dit wordt een héle grote....!

Martin James Bartlett won the title of BBC Young Musician in 2014 and has since appeared regularly on BBC TV and radio broadcasts. In 2016, he performed as part of Queen Elizabeth II’s 90th birthday Thanksgiving Service at St. Paul’s Cathedral, broadcast live on BBC One. He also was one of 27 international artists, including Elton John and Stevie Wonder, chosen by the BBC to record a cover of the Beach Boys’ classic God Only Knows. Mr. Bartlett is currently studying with Vanessa Latarche at the Royal College of Music as a Foundation Scholar. He has performed at the Royal Albert Hall, Barbican Centre, Queen Elizabeth Hall, Wigmore Hall, Cadogan Hall, Usher Hall, and Steinway Hall in London. Internationally, he has performed across France, Monaco, Italy, Russia, and Serbia. He made his BBC Proms debut in 2015 with the Royal Philharmonic Orchestra in Gershwin’s Rhapsody in Blue. He also has performed with the BBC Concert, BBC Symphony, Bournemouth Symphony, and European Union Chamber orchestras. In his spare time, he enjoys reading, traveling, and wine collecting.