Amens

Pas recentelijk las ik een bericht op de site van de Tros waar notabene het volgende staat vermeld:
Onbetaalde rekeningen
Ingrid (Amens) stopt privégeld in de Stichting (Muziekklassiek!) om een aantal herdenkingconcerten op te zetten. Maar dat geld ziet ze niet meer terug.
Hoe is het toch mogelijk, ik vroeg het u reeds vele malen, dat de absurde verhalen van dit sujet worden geloofd. Zij heeft nimmer één eurocent is de organisatie van de twee herdenkingconcerten gestoken, integendeel, om maar te zwijgen over haar zgn. financiële 'support' van de Stichting Muziekklassiek! Dat ze dergelijke argumenten de wereld in slingert, is het zoveelste bewijs dat ze wanhopig probeert haar gekkigheid te verbloemen. Ze ging als een bezetene te werk, bestelde tribunes en lichtinstallaties, peperdure cateringen etc. en wist vrijwel iedereen mee te slepen naar dit luchtkasteel dat uiteindelijk op een totale catastrofe uitliep. Haar verzinsels komen uit het 'brein' van een pathologische leugenaar. Waarschijnlijk een snuifje coke te veel geconsumeerd?
Deze weerzinwekkende megalomaan heeft een spoor van vernieling achtergelaten, enorm veel schulden gemaakt, wordt achtervolgd door mensen/bedrijven die haar graag een keertje willen spreken over openstaande vorderingen en weet zich niettemin nog steeds gesteund door een aantal lieden w.o. Mr. Govert Tiddens van Bout Overes Advocaten die kennelijk blind van aanbidding haar huis op zijn naam zette. Mazzeltje voor Amens want er zijn mensen zat die het gaarne onder heur derrière zouden willen verkopen om aan hun centen te komen.
Het wordt tijd voor tegengas en zo zal geschieden. Ik ben het spuugzat dat de aantijgingen zoals deze o.a. op de site van die walgelijke volksomroep staan, alle uit de koker komen van die complete gek die het voor mekaar krijgt om iedereen te manipuleren en naar haar pijpen laat dansen. Dat ze 'opgeborgen' zit in een psychiatrisch instituut, is te weinig: dit soort mensen moet je verbannen naar een op een ver eiland gesitueerde gevangenis, opsluiten en vervolgens de sleutel weggooien. Dit wezen heeft haar hetze zo perfect geënsceneerd..je zou je Borsalino er voor afnemen. Maar dat alles is verleden tijd, de bal ligt nu aan mijn kant en ik kan u verzekeren, trouwe lezer, dat-ie daar een poosje blijft liggen. "Ze is overstuur van de hele situatie" zo ving ik onlangs op....ik hoop van harte dat dit zo blijft want ze heeft in haar intense slechtheid de situatie na 14 maart van dit jaar zo 'gedraaid' met de enige en uitdrukkelijke bedoeling zelf uit beeld te blijven. Liegen, bedriegen, mensen mobiliseren om toch vooral mee te doen met de door haar zorgvuldig opgezette hetze...het is 'r allemaal gelukt maar dat is NU afgelopen.

En dan heb je nog Brand

Dat was ik vergeten te vertellen lieve lezer. "En wat was je dan vergeten te vertellen" hoor ik u nu zeggen. Dat zal ik u zeggen: Anton Brand en nu zegt u weer "wie is in Godsnaam Anton Brand" en dan kan ik reageren door te melden dat meneer als assistent-gemeentesecretaris van een gemeente in het noorden des lands héél belangrijk is maar dat zal u worst wezen. Ik ken u hooggeachte lezer en dit soort feiten interesseren u geen ene moer. U wilt details weten over de mens achter Anton brand, hoe steekt de man in elkaar, hoe kleedt de man zich, heeft de man een vriend of een vriendin (beide kan ook), is de man 'aanspreekbaar' en waarom informeer ik mijn geachte lezers en lezeressen over iemand die u niet kent. Wat is het doel hiervan. Dat kan ik u snel mededelen: geen. Waarom dan toch het onderstaande verhaal over Brand? tja, ik dacht dat het u wél zou interesseren hoe iemand zich alle mogelijke bochten wringt om van een lijst met daarop uitsluitend vooraanstaande namen af te komen. Nu wordt het allemaal te moeilijk, ik vertel het en zie dan maar wat u er van vindt, hoor het wel een keer. (Volgende keer schrijf ik over veel boeiender onderwerpen dan een over gecultiveerde nichten, heen-en-weer geschreven voorwoordjes en ander kakkerij, beloofd!).
Brand wilde erg graag op de lijst waarop het Comité van Aanbeveling stond vermeld ten behoeve van de Stichting Muziekklassiek! Hij deed er nogal wat moeite voor om op de lijst te komen, tsjonge tsjonge, maar een strenge ballotage had verhinderd dat zijn naam op de wachtlijst werd gezet. Brand werd en wordt niet direct in verband gebracht met klassieke muziek hoewel ik laatst hoorde, in de bekende wandelgangen, dat hij en zijn partner zich regelmatig in het pak hijsen, richting Wenen rijden om in de Wiener Staatsoper drie bedrijven "Die Frau ohne Schatten" te zien en vooral 'bij te wonen', daarna een knus hotelletje nemen en de volgende dag terug tuffen dus "geen verband" is het nou ook weer niet. Ziet u ze al staan? twee goed-geklede heren in de barokke ambiance van de Wiener Staatsoper tussen al die sjiek geklede dames & heren, glaasje sekt in de knuistjes en maar klessebessen over Strauss? En dan gaat Brand ongetwijfeld zeggen dat-ie de Oostenrijkse schrijver Hugo von Hofmannsthal zo geweldig vindt en in een adem: én Peppie Bos. Nu breekt uw klomp want u ziet geen verband tussen Hugo en Peppie en dat is er ook niet. U denkt zeker en vast dat de man gek is geworden maar het is gewoon een kwestie van afspraak. Brand heeft toegezegd aan Peppie dat wanneer hij irgendwo is, in Muntendam, Gorssel of Wenen, hij altijd de naam van Peppie zal laten vallen en andersom. Dus voor de duidelijkheid: als Brand zijn eigen schrijfsels promoot, in de pauze van een opera staat te blaaskaken, in de kroeg zit...waardanook: hij noemt altijd, desnoods terloops, de prullaria van Peppie en wanneer Peppie moet kakken, waardanook, dan noemt hij altijd de naam van Brand. Ze ruilen elkanders voorwoordjes uit en vinden elkander Grote Schrijvers. Rustig lieve lezer, hou toch'ns op met die vileine lachjes en cynische kreetjes, bah! De volgende titel in het 'oeuvre' van Brand zal ongetwijfeld "Knielen op een hoop bagger" gaan heten. Zal ook wel weer een bestseller worden.....
Goed, waar waren we gebleven....Uiteindelijk was het Brand dus gelukt op de lijst te komen. Hij liet overal 'vallen' dat-ie er hoera! op stond en schaterde het bijkans uit van vreugde over zoveel gerechtigheid. Niet dan de man ooit iets heeft gedaan voor de SMK! maar daar ging het 'm ook niet om: op lijstjes staan met andere 'prominenten' is meer dan genoeg en dat er zo nu en dan verwacht wordt dat je wat werkzaamheden uitvoert, is niet relevant. Wel moest elk en een bij elke 'meeting' z'n gejeremieer aanhoren over wéér een 'belangwekkende publicatie' ditkeer getiteld 'Liefdeknopen. Bericht van mijn ouders'. Het is het relaas van een katholieke middenstander in een snel veranderende wereld. Daarnaast is het ook het verhaal van een huwelijk, van twee mensen die soms niet met elkaar konden, maar ook niet zonder elkaar.
Tja, wat moeten we hier nu toch van denken beste lezer. Ze konden niet met elkaar maar zonder was kennelijk (ook) niet mogelijk. Het is van alle tijden en Brand weet er geen raad mee, een onsamenhangend verhaal over zijn ouders dat misschien leuk is om aan de bittertafel te overpeinzen maar om dit gezever in boekvorm uit te geven, al dan niet in eigen beheer, getuigt van een mateloze zelfoverschatting. Uitgeverij Passage zag er natuurlijk wel weer wat in en gaf de drukker in een oostblokland opdracht 250 exemplaren te produceren. En aangezien de zojuist genoemde uitgeverij rechtstreeks aan deSlegte levert, zou ik niet naar de reguliere boekhandel lopen maar naar de grootgrutter op ramsjgebied. Scheelt een paar centen en meer had u, een klein maar fijn publiek, er waarschijnlijk toch niet voor over. Tis trouwens de vraag of er nog wel exemplaren zijn want Brand is nogal scheutig met het cadeau doen van zijn boekjes - nog afgezien van de 30 die Peppie ontvangt als slijmpremie - en als je de commentaren/reacties leest op www.liefdeknopen.nl, dan vieren we allemaal feest. Peppie schreef op 2 november van het vorige jaar: Liefdeknopen. Bericht van mijn ouders is een voortreffelijk geschreven, afgewogen en zorgvuldig boek. Opgesteld met oog voor ontroering en detail en een bewonderenswaardig kritische afstand tot de twee hoofdpersonen waar Brand onmiskenbaar veel van houdt.
Maar u had toch ook geen andere reactie verwacht van deze fluim? 'Opgesteld met oog voor ontroering'....bedaar lezer, bedaar.
Door de hetze die Amens tegen ons voerde, kwam een ander vriendje van dit stel, u weet wel dat we het hebben over die andere Grote Schrijver (Brammetje) tot de ontdekking dat Brand op de lijst stond van mensen die de SMK! ondersteunden. Met raad en daad. Dit laatste heeft Brand nimmer gedaan want volgens de overlevering had de goeierd constant huilbuien vanwege de 'relatie met mijn ouders'. Zoveel jaar na dato kan dat toch nog wel invloed hebben op een gevoelige geest lezer! en dan ook nog katholiek, mijn hemel wat een leed en verdriet dit alles teweeg kan brengen...
Al snel ontving het secretariaat van de SMK! een dringend edoch vriendelijk verzoek van de Liefdeknopen-auteur, om zijn naam van de lijst te verwijderen. Nu had-ie notabene zo veel moeite gedaan om toegevoegd te worden aan het Comité..laat de mallerd zich een paar maanden later weer van de lijst verwijderen. Nou moet het toch niet gekker worden. Waarom hebben we dan al die moeite gedaan voor deze Ridder in de Orde-van? Ja u weet het antwoord ook niet, dat heb ik inmiddels al begrepen.
'Zich herinneren is altijd van nut, men kan er niet jong genoeg mee beginnen. Terwijl men probeert te begrijpen wat voorbij is, zou men zelfs nog wat over de verhulde toekomst kunnen leren.'
Steek dat maar in uw zak!