Hij is mooi, knap en 'zu haben'. De manier waarop-ie verse groente in de schappen legt, is betoverend. Alles is trouwens betoverend aan deze schoonheid. Het geluid van kratjes stapelen wordt een streling voor het oor, de wijze waarop ze vervolgens door mijn jongen naar het magazijn worden vervoerd, uitermate geil. De glimlach op z'n fraaie kop bij terugkeer is hartveroverend en zijn mimiek is fabelachtig. Dan maar naar de broccoli geïnformeerd want het is deze week in de aanbieding maar was niet te traceren. "Moet ik nog even halen" terwijl de toeters en bellen je stokdoof maken en de hormonen door je lijf jagen. Waarom heeft de firma Heijn Ganymedes in dienst genomen? Ben stinkend jaloers op Zeus en ben bereid naar de berg Ida te reizen om de kudde schapen verder te leiden mits mijn beeldschone jongen er ook is. Hij glimlachte vanmiddag toen ik informeerde hoe lang snijbonen op het gas moeten. "Als u het gas aansteekt ongeveer een kwartier" sprak-ie wijs. Geestige jongen ook, een oude man in de zeik nemen...dat kunnen ze wel tegenwoordig. Maar ik vergaf het hem onmiddellijk toen hij me op m'n schouder tikte en zei dat het niet onverstandig is ruim water te gebruiken. Nou vraag ik je toch...welke groentejongen doet dat? Nou, nou? Inderdaad, niet één. Maar wel mijn lieve schappenvuller in z'n strakke spijkerbroek en z'n fraaie hemd.Prei ben ik ook dol op trouwens, maar 'ns informeren of je deze groente moet snijden of dat je de stengels heel moet houden. Recht zeg maar, hard en het topje desnoods afgesneden. De onderkant kun je wat 'innemen' maar de stengel moet je zo laten. Fier, trots, iets besneden en toch beweeglijk....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten