Op 1 met stip:
J.C. Bloem
Denkend aan de dood kan ik niet slapen,
En niet slapend denk ik aan de dood,
En het leven vliet gelijk het vlood,
En elk zijn is tot niet-zijn geschapen.
Op 2:
M. Vasalis
Had ik je maar als kind gekend,
die nu mijn kind en moeder bent.
Op 3:
Jan van Nijlen
De mens is eenzaam tot en met zijn dood.
Nooit is één liefde, nooit één vriendschap klaar,
En, zelfs geboren uit dezelfde schoot,
Zijn wij nog vreemden voor elkaar.
Op 4:
Geerten Gossaert
Eén ding heb ik begeerd; één ding heb ik ontvangen:
Dat, zo de dood mijn leden zou omvaên,
Ik voor uw aangezicht, o Bron van mijn Verlangen,
Niet ledig zoude staan!
Op 5:
Gerrit Achterberg
Het beste van voor jaren dringt vanavond tot mij door.
Al je gewone vragen vinden weer gehoor.
Regent het. Ja het regent. Goede nacht.
Laten we nu gaan slapen, zeg je zacht.
Wij luisteren en liggen. Wind beweegt het raam.
Blijf zo maar liggen, zeg ik, en ik noem je naam.
Alles wat antwoord is gaat van mij uit.
Je wordt vervuld van de oneindigheid.
Op 6:
Adriaan Roland Holst
Als hij gaat klinken in het morgenlicht
staat de klok stil, de tijd verzaakt zijn plicht.
Ik poets mijn schoenen of ik kijk naar buiten,
en leef weer eerder dan het eerst gedicht.
Op 7:
Herman de Coninck
O.a. dat jij in de laatste strofe van dit
gedicht staat, in nog enkel een broekje
zo dun als het ogenblik voor je het uittrekt.
Op 8:
Jan Arends
Er komen weer bloemen
van lente
en angst voor de winter.
Op 9:
Pieter Cornelis Boutens
Van trouwbevochte nimmermeer te delen
Geluk tot delen altijd weer gereed,
Dat hier voorbijgaat langs de duistre velen
Als onuitspreeklijk godlijk leed.
Vrolijk muzikaal, beetje kritisch ook wel, volstrekt onpartijdig en redelijk begripvol. Beetje plagerig hier en daar maar een goede muzikant kan daar tegen. Tegenstander van 'festivalditis' en vooral lawaaischoppers. Kortom: precies zoals een (klassieke-) muziekblog dient te zijn......zegt het voort , zegt het voort! De redactie.
vrijdag 11 juli 2025
woensdag 9 juli 2025
dinsdag 8 juli 2025
maandag 7 juli 2025
Een ongelooflijk verhaal
Een kennis van me kreeg een poosje geleden, herinner me dat het in september 2024 was, een boete wegens te hard rijden en daar bovenop nog eentje omdat-ie de dienstdoende ambtenaar een paar verwensingen naar het hoofd slingerde. Van dat laatste is-ie uiteindelijk vrijgesproken maar van het eerste niet.
Boete, incl. administratiekosten, € 309.-.
De man zit altijd krap en besloot de boete in termijnen te betalen. Wel werd het bedrag van de boete niet minder maar steeds hoger omdat de centjes niet op tijd binnen kwamen bij het CJIB. De ene keer met 15 euro, daarna met 40 euro en de derde keer zelfs met 50 euro. Kassa!
Dus in plaats het oorspronkelijke bedrag in te lopen (in termijnen zoals gezegd), werd de wedstrijd steeds gewonnen door het CJIB want dat weet niet van ophouden. Het boetebedrag verminderde niet maar bleef gelijk: steeds als de inmiddels krankzinnig geworden kennis een bedrag betaalde, zeg € 50.-, kwam er niet veel later een verhoging van dezelfde grootte en een nieuwe aanmaning waarmee hij vriendelijk werd verzocht het bedrag voor die en die datum te voldoen. En dat lukte keer op keer niet.
Dus in plaats het oorspronkelijke bedrag in te lopen (in termijnen zoals gezegd), werd de wedstrijd steeds gewonnen door het CJIB want dat weet niet van ophouden. Het boetebedrag verminderde niet maar bleef gelijk: steeds als de inmiddels krankzinnig geworden kennis een bedrag betaalde, zeg € 50.-, kwam er niet veel later een verhoging van dezelfde grootte en een nieuwe aanmaning waarmee hij vriendelijk werd verzocht het bedrag voor die en die datum te voldoen. En dat lukte keer op keer niet.
Uiteindelijk was het hem met veel moeite toch gelukt de boete van € 309.- volledig te betalen. Daarmee was eindelijk de kous af en kon-ie weer rustig gaan slapen. Niet alvorens een klein feestje te geven voor 1 persoon en dat was hijzelf. Drank maakt veel kapot maar is ook de brenger van een hoop jolijt. Het kon niet op leek het even. Een drinkgelag dat dagenlang aanhield.
Maar wat bleek? de laatste betaling van de administratiekosten van € 9.- (negen euro!!) was te laat binnengekomen bij de dames & heren in Leeuwarden en dat leverde wéér een boete op van € 50.-. Hupsakee. Toen kwam het moment dat mijn kennis erg boos werd en qua vloeken en verwensingen alle records brak. Ook schuwde hij fysiek geweld niet ("ik trek die ambtenaren over het bureau") en meer van dat kaliber) maar dat heb ik nooit serieus genomen want de man is flinterdun als een pakje shag liggend op z'n kant. Maar ja, zoals u weet geliefde lezer, moet je een mens nooit onderschatten. Druk die man op dat moment een Kalasjnikov in zijn tengere handen en hij gaat tekeer met alle opgebouwde woede, frustratie en afkeer.
Zover is het gelukkig niet gekomen.
Maar wat bleek? de laatste betaling van de administratiekosten van € 9.- (negen euro!!) was te laat binnengekomen bij de dames & heren in Leeuwarden en dat leverde wéér een boete op van € 50.-. Hupsakee. Toen kwam het moment dat mijn kennis erg boos werd en qua vloeken en verwensingen alle records brak. Ook schuwde hij fysiek geweld niet ("ik trek die ambtenaren over het bureau") en meer van dat kaliber) maar dat heb ik nooit serieus genomen want de man is flinterdun als een pakje shag liggend op z'n kant. Maar ja, zoals u weet geliefde lezer, moet je een mens nooit onderschatten. Druk die man op dat moment een Kalasjnikov in zijn tengere handen en hij gaat tekeer met alle opgebouwde woede, frustratie en afkeer.
Zover is het gelukkig niet gekomen.
Rustig in z'n stoel gezeten en bijkomend van alle hectiek, las hij Bernard Wesseling's "& de dag ligt open als een ei in zijn gebroken schaal" en knapte zienderogen op door deze merkwaardige poëzie. Tevredenheid lag als een wollen deken over 'm heen, de kamer werd verlicht door een stralende glimlach.
Opeens werd hij opgeschrikt door de bel, opende met tegenzin de deur en zag tot zijn niet geringe verbazing twee agenten in uniform staan die meedeelden dat ze een bevel tot aanhouding hadden in het kader van 'gijzeling'. Ze zeiden dat er volgens de paperassen nog € 59.- betaald diende te worden en of ze dat even konden beuren. "Dan bent u er eindelijk van af" zei de vrouwelijke diender terwijl ze haar staartje nog 'ns naar achteren sloeg met dat irritante hoofdgebaar.
U begrijpt vast wel dat de kennis geen flapjes in de la had liggen en de onverwachte schuld niet kon afrekenen. Waarna hij vriendelijk edoch dringend werd verzocht mee te komen om een nacht in een politiecel door te brengen. Tegenstribbelen had geen zin hoewel hij nog een poging deed aan de dienders uit te leggen dat het oorspronkelijke bedrag afgerekend was maar dat het, toegegeven, wel wat langer had geduurd dan etc. Daar hadden ze geen boodschap aan en hij werd verzocht het perceel te verlaten en mee te gaan naar het Hoofdbureau van Politie teneinde de gijzeling te ondergaan.
We leven in een wereld waar terroristen de een na de andere bomgordel tot ontploffing brengen en dood en verderf zaaien. Ellende omringt ons voortdurend en je bent genoodzaakt steeds op je qui vive te zijn. Rampenplannen zijn er aan de lopende band en aanslagen zijn aan de orde van de dag.
Maar voor € 59.- wordt je een nacht opgesloten en daarmee is de schuld niet vereffend. Ze hebben kennelijk niets beter te doen. En dan nog verbaasd zijn waarom de politie zo impopulair is. Het systeem is intens verrot en ik hoop vurig dat er op zeer korte termijn rigoureus wordt 'ingegrepen' en dat we dat verrotte systeem met wortel en al uitroeien.
Krankzinnige wereld.
Opeens werd hij opgeschrikt door de bel, opende met tegenzin de deur en zag tot zijn niet geringe verbazing twee agenten in uniform staan die meedeelden dat ze een bevel tot aanhouding hadden in het kader van 'gijzeling'. Ze zeiden dat er volgens de paperassen nog € 59.- betaald diende te worden en of ze dat even konden beuren. "Dan bent u er eindelijk van af" zei de vrouwelijke diender terwijl ze haar staartje nog 'ns naar achteren sloeg met dat irritante hoofdgebaar.
U begrijpt vast wel dat de kennis geen flapjes in de la had liggen en de onverwachte schuld niet kon afrekenen. Waarna hij vriendelijk edoch dringend werd verzocht mee te komen om een nacht in een politiecel door te brengen. Tegenstribbelen had geen zin hoewel hij nog een poging deed aan de dienders uit te leggen dat het oorspronkelijke bedrag afgerekend was maar dat het, toegegeven, wel wat langer had geduurd dan etc. Daar hadden ze geen boodschap aan en hij werd verzocht het perceel te verlaten en mee te gaan naar het Hoofdbureau van Politie teneinde de gijzeling te ondergaan.
We leven in een wereld waar terroristen de een na de andere bomgordel tot ontploffing brengen en dood en verderf zaaien. Ellende omringt ons voortdurend en je bent genoodzaakt steeds op je qui vive te zijn. Rampenplannen zijn er aan de lopende band en aanslagen zijn aan de orde van de dag.
Maar voor € 59.- wordt je een nacht opgesloten en daarmee is de schuld niet vereffend. Ze hebben kennelijk niets beter te doen. En dan nog verbaasd zijn waarom de politie zo impopulair is. Het systeem is intens verrot en ik hoop vurig dat er op zeer korte termijn rigoureus wordt 'ingegrepen' en dat we dat verrotte systeem met wortel en al uitroeien.
Krankzinnige wereld.
vrijdag 4 juli 2025
Gerard Reve 14 december 1923 - 8 april 2006
Ik heb nog een flinke bos inheems haar
Een zieke vriend kan ik overal krijgen
Een alle menselijke hoop uitdovende putlucht
Het weer van alle mensen
Veel groente en weinig aardappelen, dat eet niet lekker voor een man
Vlaams is meer zoals je het uitspreekt
De Ukelele van Kerken
Eens eindigen we allemaal als een ongekookte en ongerookte ham , die nodig eens de deur uitmoet
Jou moesten ze een brandende poppenwagen je kutwerk binnenrijden
Door de Moeder tot de Zoon
Toch goed dat er een God is
Zelf Kamperen
Krijg jij maar de bloedkanker achter je hart, dat de dokter lang te zoeken heeft
Hij bakte een grote drol van stront uit zijn eigen reet
Hij was dezelfde leeftijd als ik, zij het eens stuk jonger
God is eenzaam zoals ik
Ik dans en spring dat het een aard heeft
Een Nederlander is een mof die melk drinkt.
Mijn mannelijkheid verhief zich.
Elefantiasis, dat is dat je op je eigen ballen kunt zitten als op een poef.
Dood aan de arbeiders.
Ik brand mijn eigen op als een vlam.
Hij is een dier dat snoept.
Boven het woud waarin zij met de Dood wandelde, verhief zich een sprakeloze stilte.
Roosbesneeuwde schouders.
Het werk van Mulles is vulles.
De mens, deze wonderlijke aardbewoner.
U bent toch de gordijntjes op halve hoogte?
Geen dag ziek geweest.
Jij wordt met de dag kaler.
Dat Koninkrijk van U, wordt dat nog wat?
RK schrijver, oud, riekt uit mond, zkt, lief, leuk speelkameraadje.
Ik ben een gekooid dier,
Oude mensen moeten dood.
Het gaat over iemand anders, vader.
Ik heb mijn zelfmoord wederom voor onbepaalde tijd uitgesteld.
O, Dood, die waarheid zijt: nader tot U.
Wanneer ik dood ben, hoed dan Teigetje.
Een zieke vriend kan ik overal krijgen
Een alle menselijke hoop uitdovende putlucht
Het weer van alle mensen
Veel groente en weinig aardappelen, dat eet niet lekker voor een man
Vlaams is meer zoals je het uitspreekt
De Ukelele van Kerken
Eens eindigen we allemaal als een ongekookte en ongerookte ham , die nodig eens de deur uitmoet
Jou moesten ze een brandende poppenwagen je kutwerk binnenrijden
Door de Moeder tot de Zoon
Toch goed dat er een God is
Zelf Kamperen
Krijg jij maar de bloedkanker achter je hart, dat de dokter lang te zoeken heeft
Hij bakte een grote drol van stront uit zijn eigen reet
Hij was dezelfde leeftijd als ik, zij het eens stuk jonger
God is eenzaam zoals ik
Ik dans en spring dat het een aard heeft
Een Nederlander is een mof die melk drinkt.
Mijn mannelijkheid verhief zich.
Elefantiasis, dat is dat je op je eigen ballen kunt zitten als op een poef.
Dood aan de arbeiders.
Ik brand mijn eigen op als een vlam.
Hij is een dier dat snoept.
Boven het woud waarin zij met de Dood wandelde, verhief zich een sprakeloze stilte.
Roosbesneeuwde schouders.
Het werk van Mulles is vulles.
De mens, deze wonderlijke aardbewoner.
U bent toch de gordijntjes op halve hoogte?
Geen dag ziek geweest.
Jij wordt met de dag kaler.
Dat Koninkrijk van U, wordt dat nog wat?
RK schrijver, oud, riekt uit mond, zkt, lief, leuk speelkameraadje.
Ik ben een gekooid dier,
Oude mensen moeten dood.
Het gaat over iemand anders, vader.
Ik heb mijn zelfmoord wederom voor onbepaalde tijd uitgesteld.
O, Dood, die waarheid zijt: nader tot U.
Wanneer ik dood ben, hoed dan Teigetje.
Abonneren op:
Posts (Atom)