vrijdag 10 februari 2012

Heinz

Mijn hemeltje nog an toe. Lezen we daarnet in het lokale sufferdje dat Heinz de geest heeft gegeven. U kent 'm vast wel: de man vertelde aan iedereen die het maar horen wilde dat-ie van adel was. En als je dan bleef luisteren, geeuwend, vertelde Heinz ook nog eventjes terloops dat-ie een zoon had. Ja natuurlijk, ook adel. Wat denkt u wel? Hoewel de man duidelijk een voorkeur had voor de Herenliefde edoch niettemin een zoon op de wereld zette (een zorgvuldig door hem zelf gefabriceerd fabeltje, wat maakt het uit....?), probeerde hij krampachtig deze voorkeur te verbergen. Hopeloos. Galerie MooiMan, galerie voor foeilelijke tekeningen en rare schilderijtjes van elkander betastende mannen, kon op zijn frequente bezoek rekenen en bij de opening van weer zo'n overbodige tentoonstelling van baardige mannen en ander gespuis was zijn commentaar overduidelijk te horen. Heinz had namelijk overal een mening over; je kunt het niet zo gek bedenken of de man wist z'n zegje te doen. Was het niet op straat dan wel via een blog op een seniorensite. Recentelijk nog schreef de zojuist overledene op een weblog van Radio 4 met als kop: Bewonderenswaardige Bea
"Wat heeft ze gedaan, anders dan met twee weloverwogen gekozen woorden, te reageren op absurditeiten die ten beste worden gegeven door iemand die niets anders wil dan tweedracht zaaien in de samenleving. Alleen dwazen ─ al dan niet met een hemelse haardos, in combinatie met een helse hersenaandoening ─ gedragen zich zodanig dat alle aandacht naar hen uitgaat".
Door Heinz Wallisch, dinsdag 17 januari 2012 16:46

Vermoedelijk heeft Heinz zich zo vreselijk opgewonden dat 17 januari het begin van het einde inleidde en hem uiteindelijk fataal is geworden. Het is dus de schuld van ons Koningshuis maar dat had u inmiddels al begrepen. Ik stel me zo voor dat tussen de tienduizenden boeken die in het huis in Paddepoel staan - veelal ongelezen en opgesteld in dikke rijen, keurig gerangschikt en vaak met de folie er nog om heen - (Wallisch vroeg jaren achtereen recensie-exemplaren aan bij uitgevers in binnen- en buitenland - het onderwerp deed er nauwelijks toe - en voerde zijn spel op van Belangwekkend Journalist) zeker en vast de uitgeprinte teksten staan die onze Heinz op talloze blogpagina's schreef. Ook hier deed het onderwerp er niet toe; ging het over pornografie in de 16de eeuw, dan weer over de geschiedenis van het Damsterdiep. Lange oersaaie verslagen waar geen mens op zat te wachten. En op de man zelf ook niet want de wisselbeker "grootste zeikerd van het noordelijk halfrond" stond al decennia lang op de schoorsteenmantel in huize Wallisch. Over de doden niets dan goed maar er zijn uitzonderingen. Gelukkig kon-ie nog net op tijd zijn zelf geschreven tekst op Wikipedia aanpassen. "De heer Wallisch is onlangs overleden. Dat hij ruste in vrede..."
Hoe moet het nu verder met dat niet met het blote oog te ontwaren hondje..?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten