Koning Willem-Alexander kwam op bezoek op uitnodiging van het Centraal Orgaan opvang asielzoekers in Ter Apel. Het betrof hier een zgn. werkbezoek aan een noodopvang paviljoen. Werkbezoek. Daar zitten die mensen, ook wel vluchtelingen genoemd, echt op te wachten. Ergerlijke flauwekul bestaat niet. Een lange man in een chique overjas komt even kijken hoe ze er bij liggen maar trof niemand aan want ze waren allemaal naar buiten gegaan om een luchtje te scheppen. En een aantal waren in de bus gezellig onderweg naar Keulen met de smartphone in de hand en een paar naar familie in Molenbeek in hun met bitcoins aangeschafte Mercedessen. Molenbeek dat, zoals u weet geachte lezer, in Brussel ligt. Dus stond 'onze Koning' in een hal naar lege stretchbedden te kijken met op elk bed een rode slaapzak. "Is dat wel voldoende?" vroeg hij bedremmeld met een gezichtsuitdrukking die grote betrokkenheid verried en waar hij en de rest van zijn familie patent op hebben: het juiste gezicht trekken aangepast aan de omstandigheden. Bij een watersnoodramp is dat somber, grauw en met trillende onderlip, bij een feestelijke gebeurtenis grijnzen van oor tot oor tot je erbij neervalt en bij dood en verderf draagt Maxima natuurlijk een sombere strapless jurk van die nicht Jan Taminiau en een stemmig bosje bloemen. "Geschoktheid" op Oscar-niveau.
Wanneer wordt die hypocriete flauwekul nu eindelijk eens beëindigd?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten