Goed, hier zijn we weer beste lezer. Waar waren de vorige keer gebleven? weet u het nog, zal ik het kort uitleggen? is dat beter voor u, begrijpt u het dan beter? - kunt u het volgen trouwens want er zijn een aantal feiten & gebeurtenissen in m'n verhaal die zo onvoorstelbaar zijn, dat u zou kunnen denken dat de waarheid geweld wordt aangedaan maar dat is niet het geval, zo kan ik u met de hand op m'n hart verzekeren. Ik wist niet - maar nu wel - dat direct contact met volslagen idioten absoluut vermeden dient te worden maar ja, weet alles maar 'ns van te voren. Hoe zou ik moeten weten dat Amens een hetze zou ontketenen omdat de twee recitals een fiasco werden. Hoe zou ik hebben moeten weten dat het fanatisme gelieerd aan de gekkigheid van dit sujet uiteindelijk zou leiden tot een volslagen debacle. Want dat ze ondanks haar "goede contacten" niet geslaagd is met het behalen van alle (sponsor-)targets, is evident. Niet dat ze ons, de Stichting Muziekklassiek! - het management van Jeremy Menuhin - ooit iets vertelde over die contacten, de toegezegde sponsorbedragen, de ontvangen gelden en wat-dies-meer-....neen, dat waren onze zaken niet, dat konden we wel aan haar overlaten, wij moesten zorgen dat de pianist op de afgesproken plek zou komen opdagen (zoals u weet 12 en 14 maart) en dan zou zij voor het overeengekomen honorarium zorgen want: het was allemaal zo geweldig, "weet je wel dat we goud in handen hebben", een veelgehoorde kreet van Amens dat, zo bleek later, geen goud was en ook niet werd maar gewoon geoxideerd messing. Omdat de onenigheid tussen de SMK! en Amens toenam die hoofdzakelijk werd veroorzaakt door het geexalteerde temperament van laatstgenoemde, zorgde zij naarmate de datum van het recital in Beesd naderde dat de eerste betaling aam de maestro werd overgemaakt naar een bankrekening in Frankrijk. Keurig geregeld, niets aan de hand, de tweede betaling stond gepland omstreeks de 20ste maart, een kleine week na het tweede recital en wel, zoals u inmiddels weet, in Groningen, in die grote opzichtige foeilelijke Mediacentrale. Van binnen een grote 'logge' hal, beton, grijs, hoog, onaangekleed, gedrapeerd met reclameboodschappen en vooral kil. Maar Amens had bevolen dat er een indrukwekkend tribune moest worden gebouwd, blauwe gordijnen moesten aan weerszijden hangen, mooie met tafelkleden 'belegde' tafels en vooral de airco uitschakelen want de drie musici mochten op geen enkele wijze worden gestoord tijdens hun spel. En natuurlijk ook de 800 bezoekers niet die allemaal 35 euro hadden neergeteld en daarvoor een mooi recital kregen en achteraf een hapje en een drankje. Prima. Dan is 35 euro nog bescheiden want u moest eens weten hoe duur het allemaal is tegenwoordig. En dan heb ik het nog niet eens gehad over het cateringbedrijf dat in de Mediacentrale woont: onvriendelijker mensen zijn niet te verkrijgen. Ik mocht een keertje met Amens mee want de afspraak 'voor-overleg' was aangezegd en aangezien zij de luitjes van Bos & Bos-catering (ja daar hebben we nu over beste lezer) vreselijke mensen vond en ik in de veronderstelling verkeerde dat dit wel mee zou vallen gezien de aard van het beestje zelve, bleek tijdens het gesprek 'voor-overleg' dat ditkeer, ik geef het moeiteloos toe, Amens gelijk had. De koffie bleef achterwege, de uitdrukking op het gezicht van met name de vrouwelijke boswachter was exact die van Rita Corita die voor de tienduizendste keer Lekker bakkie koffie! moest zingen, (nou ja zingen...), ondanks een kwinkslag hier en perfect getimed, kwam er geen vriendelijke opmerking over de lippen van deze ruim uitgevallen boswachter en we gingen dan ook beide met een onaangenaam gevoel het pand uit. Het verlaten van dat perceel was de enige keer dat er een solidariteit ontstond die tot dan toe niet had bestaan en daarna ook weer vliegensvlug verdween. Want mijn opmerking dat we wellicht beter naar een andere lokatie konden uitwijken zodat we o.a. van die vreselijke mensen af waren - en dus ook niet meer in dat al even vreselijke gebouw hoefden te zijn - opende haar doos vol verwijten en hatelijkheden op weergaloze wijze Het firmament trok onmiddellijk dicht na een indrukwekkende hoosbui. We waren weer terug bij af.
Welk een leed moet een eenvoudig mens toch zo nu en dan overkomen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten