deel III

Het was een zonnige dag die woensdag 11 maart waarop we met alle medewerkenden aan de twee recitals naar Beesd vetrokken. Allereerst natuurlijk Amens, dan de schattig geklede celliste, niet te vergeten de Franse blazer en de beheerder van deze blog. Maar wat een rampspoed stond me nog te wachten! Amens was op de reis richting Utrecht vrijwel continue aan het bellen, aan het sms'en, aan het regelen, overleggen, te veel om op te noemen. En ondertussen tufte de auto voort en zat er niks anders op dan geduldig naar het landschap te kijken dat aan weerszijden van ons lag. Jaja, we waren er vroeg bij want diezelfde middag moesten we naar Schiphol om de maestro af te halen en naar Beesd te brengen waar we in de BB De Neust logeerden. Amens had het prima geregeld en zelfs een gast 'uitgekocht' want ze wilde de dagen die voor ons lagen alleen met de 'crew' in het perceel vertoeven en geen vreemde eenden in de bijt zien. De reeds aanwezige gast was stomverbaasd, kreeg waarschijnlijk wat extra's mee - zeker weten doe ik dit niet - maar besloot elders onderdak te vinden. Dat het Amens lukte om tussen alle telefoonbedrijvigheid door haar standpunt onder woorden te brengen aan de ongewenste gast, is spectaculair te noemen want de communicatie met de organisatrice was uitermate beroerd en het weinige dat somtijds mogelijk bleek, ongelooflijk vervelend. Hoe dan ook, we zaten met z'n allen "gezellig" in De Neust, prima bedden, 's avonds een wijntje, aardig ontbijtje dat geserveerd werd door een lieftallige maar opvallend kakineuze rondhuppelende mevrouw die koffie schonk en met de pianist en de klarinettist Frans sprak en dat ging 'r goed af moet ik zeggen. Want behalve dat ze Franse les gaf op een school in de buurt van Utrecht, bestierde ze daarnaast haar logement.